අහම්බය – 03 කොටස (NEW)

කාන්ති සරදම් ස්වරෑපයකින් සිනාවක් නගා සිරිල් දෙස බැලුවාය. “නයාට රිංගන්න පුලුවන් එක ගුලයිනෙ තියෙන්නෙ හුඹහටම.……” සිරිල් තම බිරිදගේ තට්ටමක් අත ගාන්න වූයේ නාලිකාගේ පිරිපුන් නිතඹ සිහි කරමිනි. “නෑ… තවත් එකක් තියෙනවා… ඒක තියෙන්නෙ ගල් කුට්ටි දෙකක් අස්සෙ හැංගිලා.. ගල් කුට්ටි දෙක දෙපැත්තට කලාම හිල මතු ‌වෙන්නෙ……” සිරිල් කාන්තිගේ තට්ටම මිරිකුවේය. තම සැමියා ‌ගේ අරමුණ ගැන අවබෝධයක් ලබා ගැනීමට කාන්තිට හැකි විණ. “අදත් මොකක් හරි ජරාවක් බලල ඇවිත් තියෙන්නෙ නේද..” “මොන ජරාවක්ද…… අපි නොදන්න කොච්චර දේවල් තියෙනවද… හැමදාම එකම ගමනක් එකම පාරකින් යන කොට කිසි ගතියක් නැහැනේ…” සිය සැමියා තමාට කිරීමට සැරසෙන දේ ගැන කාන්තිට තිබුනේ බිය මුසු ආසාවකි. ඒ ගැන ඇගේ සිතට මුලින්ම අදහසක් ඇති කලේ ඇගේ යෙහෙලියක වූ නදීකාය. ඒ මීට මාස කිහිපයකට ඉහතදීය. කාන්තිට එම සිදුවීම
මතක් විණ. “කාන්ති.. යා ඇහුවද අර
රංජන්ගෙයි හිරැණිකාගෙයි ලීක් වෙච්ච කෝල්ස්…”
දිනක් කාන්තිගේ නිවසට පැමිණි නදීකා අල්ලාප
සල්ලාපයේ යෙදී සිටින අතරතුර කාන්තිගෙන්
විමසා සිටියාය. “ඔව්… ඔය නිට්ස්වලට යන්නේ…
විකාර නේද අනේ… අපිට මොකද අනේ එයාල
මොනව කතා කලාම…” නදීකා සිනාවක්
නගාගෙන කාන්ති දෙස බැලුවාය. “ඒවා නිව්ස්
වලට කියන්න පුලුවන් දේවල් ‌නෙමෙයි…… අහල
බලන්නකෝ..” නදීකා සිය දුරකතනය ක්‍රියාත්මක
කර කාන්තිට දුන්නාය. කාන්ති නදීකාගේ
දුරකතනයේ පටිගත කර තිබූ සංවාදයන්ට සවන්
දුන්නෙ අයා ගත් මුවිනි. “මොනවද අනේ මේ කියන
කුණුහරැප… අහන්නත් ලැජ්ජයි….” “ඇයි… උඹේ
හස්බන්ඩ් උඹේ පස්ස පැත්ත පාවිච්චි කරලම
නැද්ද ආ…” කාන්තිට සිය මිතුරිය ගැන ඇති වුයේ
අප්‍රසාදයකි. “ඒ වැඩේට එකක් පිහිටලා තියෙද්දි
වෙන විකාර කරන්න පිස්සුවක් තියේයැ…” “එක
පාරක් හස්බන්ඩ්ට් කියල කරවගෙන
බලපන්කෝ… ඊට පස්සෙ ඒක පිස්සුවක් තමයි..”
කාන්ති තම මිතුරිය දෙස බැලුවේ තරමක
පුදුමයෙනි. “ඒ කියන්නෙ උඹ කරල තියෙනවා…?”
“හ්මි… මුල් දවස්වල නම් ටිකක් අමාරැයි.. දැන් නම්
මට ගාණක්වත් නෑ.. දැන් අනික් එක පාවිච්චි
වෙන්නෙම නෑ අනේ..” නදීකා සරාගී සිනාවක්
නැගුවාය. “මොකද කල්පනාව…” සිරිල්ගේ හඩින්
කාන්ති වර්තමානයට පැමිණියාය. “මෙයා මොන
නාඩගම් පුරැදු වෙලා එනවද කියලයි කල්පනා
කලේ…” “හ්ර්… යමු.. යමු.. කාමරේට…” “මොකක්ද
අනේ ඔච්චරටම තදියම…….” “තදියමක් නෙවෙයි…
පොඩි වුන් ආවොත් සේරම සෙල්ලම් ඉවරයි…”
“අපෝ ඒ ගැන බය වෙන්න එපා… මහ එක්කෙනාට
වගේ තමයි පොඩි එවුන්ටන්.. සෙල්ලමට ගියාම
මෙලෝ සිහියක් නෑ…” කාන්ති සරාගී බැල්මක්
සිරිල් වෙන හෙලමින් කීවාය. “හරි… හරි… යමු
ඉනිං..” “යමු එහෙනම්… කෝකටත් මම දොර
වහලම එන්නම්… ඔයා අද මට මොනව කරන්න
හදනවද දන්නෙ නැහැනේ..” “වැඩි
දෙයක්
නෙමෙයි… ඔයාගෙ පුකේ අරින්න හදන්නේ…”
“ඊයා…… යන්න අනේ… කියන ජරා කතා…” කාන්ති බොරැ තරහක් මුහුණට ආරෝපනය කර ගත්තාය.
සිරිල්ට කාන්තිගේ වෙනස්වීම පිලිබදව ඇති
වන්නේ පුදුමයකි. එම වෙනස්වීමට හේතුව තමාම
බව සිතා ගැනීමට සිරිල් අපොහොසත් වූවේය.
කාන්තිට සිරිල්ගේ ඒකාකාරී රමණය වදයක් වී
තිබිණ.ඒ අතරට නදීකා පවසන තොරතුරැ එම
වදය තරහක් බවට පෙරලන ලදී. කාන්ති තම
අවශ්‍යතාවයන් පිලිබඳව ඉගියක්වන් නොදී
සිරිල්ගෙන් සියල්ලක්ම බලාපොරොත්තු වූවාය. ඒ
ගැහැණුන්ගේ හැටිය. සිරිල් කාමරයට පැමිණ ඇදුම්
උනා
දමා
කාන්තිගේ පැමිණීම
බලාපොරොත්තුවෙන් පසු වූවේය. “අප්පේ… මම
බය වුන බය විල්ලක්… ලමයි තුන්දෙනෙක් ඉන්න
මිනිහෙක් ඉන්න හැටි නම් අපූරැයි..” කාමරයට
පැමිණි කාන්ති සිය සැමියාගේ රිටක් මෙන්
ඉදිරියට දික් වී තිබූ ලිගුව දෙස නෙත් කොනින්
බලමින් පැවසුවාය. “ඒකනෙ ලමයි තුන් දෙනෙක්
ඉන්නේ….” “ම්…. මම මේ බයේ ඉන්නෙ… හැම
තිස්සෙම මේක කෙලින් වෙලා තියෙන හැටියට තුන්දෙනා හතර දෙනෙක් වේවිද කියලා…” “ඔයා පෙති ගන්නවනේ….” “හ්මී… ඔයාල ඕවා කෙලින් කරන් ආවහම ඒවා බස්සගෙන ඒවයෙ ප්‍රතිඵල වලටත් අපිම එපැයැ මුහුණ දෙන්න… ගිය සුමානෙත් මම මිඩ් වයිෆ් නෝනගෙන් පෙති ඉල්ලුවහම එයා හිනා වුනා තවම මහත්තයගෙ විසේ අඩු වෙලා නැද්ද කියල…” “ඒ හුත්තිට මොකටද ඒකෙ වගක්.. රාජකාරිය කරනව මිසක්… මෙන්න මෙහාට එනවා…” කාන්ති දණ ගස්සවා නිතඹ උඩට සිටින සේ සිටියහොත්
අදාල කාර්යයට පහසු වෙතැයි සිරිල් කල්පනා කලේය. “අනේ මංද ඔයා මොනව කරන්න ලේස්ති වෙනවද කියල…” කාන්ති බොරැ මැසිවිල්ලක් නගමින් සිරිල් පැවසූ ඉරියව්වෙන් හුන්නාය. කාන්ති ඇද මත දණ ගසාගෙන ඔලුව පහලට කරගෙන සිටියදී ඇගේ නිතඹ වඩාත් සරැසාර හැඩයක් ගත්තාය. සිරිල් තවමත් ගවුමින් වැසී තිබුන කාන්තිගේ නිතඹ නිරැවත් කලේය. කාන්තිගේ තට්ටම් යුවල නාලිකාගේ තට්ටම් යුවල තරමටම පිරිපුන්ව පැහැපත්ව නොතිබුනත් සිරිල් ආශාවෙන් ඒවා පිරිමැද්දේය. තම බිරිදගේ තට්ටම්ද නාලිකාගේ තට්ටම් මෙන් තෙල් පාටින් දිස්නය දුන්නේ නම් කෙතරම් අගනේදැයි සිරිල් කල්පනා කලේය. හෙතෙම කාන්තිගේ තට්ටම් යුවල දෙපසට කර ඒ තුල සැගව තිබූ ඇගේ ගුද විවරය නරඹන්න වූවේය.
තම සැමියා වුවද තමන්ගේ නිරැවත මේ ආකාරයෙන් නරඹද්දී කාන්තිට ලැජ්ජාවක් ඇති විණ. “ම්.. මොනවද අනේ ඕකෙ ඔච්චර බලන්නෙ…. මට ලැජ්ජයි අනේ…” මෙම ඉරියව්වෙන් ඉන්දවා බලද්දී කාන්තිගේ යෝනිය අපූරැ යයි සිරිල්ට සිතිනි. නොපිට පෙරලූ විශාල පංච බෙල්ලෙකු ‌ගේ හැඩය ගත් කාන්තිගේ යෝනිය සිරිල් ස්පර්ශ කරන්න වූවේය. “ක්…. කොහේද අනේ…හ්.. ඔයා අත ගාන්නේ…. ලැජ්ජාවෙ බෑ…” සිරිල්ගේ ස්පර්ශයන්ගෙන් කුල්මත් වූ කාන්ති කෙදිරැවාය. “මෙච්චර කලක් ගිහිල්ල.. ඔන්න අද තමයි ඔයාගෙ හුත්තෙ සයිස් එක හරියටම දැක්කෙ.. මේක අර සයිමන් අයියලහ ඉන්න කේප්ප වැස්සිගෙ හුත්ත විතර ඇතිනේ…” සිරිල් එක් වරම සිය බිරිදගේ යෝනිය මිරිකුවේය. “ඌ….හ්… මොනවද අනේ මේ
කියවන්නේ… කසාද බැදලා අවුරැදු දහයක්
දොලහක් වුනා.. අදද ඕකෙ සයිස් එක දැක්කෙ…”
“දකින්නෙ කොහොමද…. කෑලෑවකින් වහගෙනනෙ
ඉන්නේ..… පිටිපස්සෙන් බලද්දිනෙ හැඩ…” “දැන්
ඕකෙ හැඩ බල බල ඉන්නෙ කරන්න හදපු වැඩේ
කරන්නෙ නැද්ද…” සිරිල්ගේ පමාව කාන්ති
නොරිස්සුවාය. “මොකද පුකේ ඇරගන්න ඔච්චර
හදිසි…?” සිරිල් කියූ දෙයින් කාන්තිට ලැජ්ජාවක්
ඇති විණ. තම සිත තුල තිබූ ආශාව තමාටත්
නොදැනීම එලියට පැන්න බව ඇයට තේරැම්
ගියේය. “අනේ මට ඇති හදිසියක් නෑ… ගෙදරට
කව්රැත් ආවොත් කියලයි මම කිව්වේ…” කාන්ති
සිය අතින් වූ වැරැද්ද නිවැරදි කරගැනීමට උත්සාහ
ගත්තාය. සිරිල් දෑතින් කාන්තිගේ තට්ටම් යුවල
දෙපසට කර සිය ප්‍රාණවත් ලිගුව ඇගේ ගුද
විවරයේ මුවට තබා තද කලේය. සිරිල්ගේ සෘජු වූ
ලිගුවේ ශිෂ්ණ මුණඩය කාන්තිගේ ගුද මාර්ගය
තුලට ගිලා බැස්සේ අපහසුවෙනි. “ඌ….හ්… ආ…හ්…
හ්… අනේ…හ්..” සිරිල්ගේ හොදින් ප්‍රාණවත් වූ ලිගුව
කාන්තිගේ ගුද මාර්ගය ඔසසේ හිරට තදට බසිද්දී සිරිල්ට අපූරැ සුවයක් ගෙන ආවද කාන්තිට තරමක වේදනාවක් මුසු වින්දනයක් ගෙන ආවේය. “අනේහ්…. රිදෙනවා…. අනේ…හ්.. තම ලිගුවෙන් අඩක් පමණ තවමත් පවතින්නෙ ගුදයට රිංගීමට අපේක්ෂාවෙන් බව සිරිල්ට පෙනුන අතර යෝනිය තුල මෙන් ලිහිසි ගතියක් නොතිබුන හෙයින් එම කාර්යය තරමක් අපහසු බව සිරිල් වටහා ගත්තේය. ඒ සමගම ඒ සදහා කදිම පිලියමක් ඔහුගේ සිතට ආවේය. සිරිල් කාන්තිගේ ගුදය තුල තිබූ තම ලිගුව එලියට ගන්නට වූවේය. නමුත් එය සිතූ තරම් පහසුවෙන් සිදු වූයේ නැත. සිරිල්ගේ ලිගුව කාන්තිගේ ගුදය අතහැරීමට අකමැති සෙයකි. “ආ….ව්වා…හ්… අනේ…හ්… හ්.. හෙමින්.. ආව්..” සිරිල් තම ලිගුව ආපස්සට ගනිද්දී එහි පැටලීතිබූ කාන්තිගේ සිරැරද ඔහු දෙසට ඇදී එන්නට විණ
තම සිරැරින් සිය ලිගුව මුදවාගත් සිරිල් නිරැවතින්ම කඩිමුඩියේ කාමරයෙන් පිටවන ආකාරය දෙස කාන්ති බලා හුන්නේ තරමක් මවිතයෙනි. “මේ හදිස්සියේ මේ මනුස්සයා අරකත් කෙලින් කරන් කොහේ දුවනවද මං දනෑ…” කාන්ති හුන් ඉරියව්වෙන්ම සිටිමින් කල්පනා කරන්න වූවාය. “බලාගෙන ගියාම මේක පණ යන වැඩක් තමයි.. නදීකා කිව්ව වගේ අමාරැ වුනත් ඒකෙ අමුතු දේකුත් තියෙනවා අරකෙ කරනවට වඩා.. මේ මනුස්සයය මේක කොහොම හිතුනද මංද… නදීකා ගාවත් සමහර විට ඇති මෙයා බලන ජාතියෙ වීඩිෆ්… ආයෙ ආවම අහල බලන්න ඕනෙ…” කාන්ති කල්පනා කරමින් සිටින අතරතුරේ සිරිල් කාමරයට පිවිසියේ තෙල් බෝතලයක්ද අතේ ඇතිවය. “මොකටද අනේ ඔය එලවලු තෙල් ටික අරගෙන ආවෙ……” “ඔයාගෙ පුකට දාන්න.. නැත්නම් බස්සන්න අමාරැයි… කෝ ඔය තට්ටම් දෙක දෙපැත්තට කරල අල්ලගන්න…” සිරිල් කී පරිද්දෙන් කාන්ති සිය දෑත් පිටුපසට කර තම තට්ටම් යුවල දෙපසට කර ගුද විවරය සිරිල්ට පාද දුන්නාය. සිරිල් කාන්තිගේ ගුදයට තෙල් වක්කරන්න වූවේය. “අපරාදෙ තෙල් ටික….”
කාන්ති කී දේ ගණනකටවත් නොගත් සිරිල් තම අත්ලට තෙල් වත්කරගෙන ඒවා ඇගේ තට්ටම් වලත් කලවාවන්හි උඩ කොටසේත් යෝනියේත් තවරන්න වූවේය. “තෙල් නාස්ති කරන්න එපා අනේ… ඕවයෙ තෙල් ගාන්නෙ
මොකටද.. මල විකාර..” ” විකාර නෙමෙයි මනුස්සයෝ… දැන් ඔය තියෙන්නෙ දිලිසි දිලිසි දහ අටේ විස්සෙ කෙල්ලෙකුගෙ පුකක් වගේ…” සිරිල් කාන්තිගේ තට්ටමකට අත්ලින් චටාස් ගා පහරක් ගැසුවේය. “ඌ…යියාහ්… රිදෙනවා අනේ…” “රිදෙන්න තමයි ගහන්නෙ….” “ම්…..” සිරිල් තම ප්‍රාණවත් ලිගුවේද තෙල් තවරා ගත්තේය. තෙල් තැවරීමෙන් පසු ඊට අමුතු ශක්තිමත් පෙනුමක් ලැබුනැයි ඔහුට සිතුනේ ලිගුව වටා එතී තිබූ නහර වැල් තෙල් ගෑම නිසා හොදින් ඉලිප්පී පෙනුන හෙයිනි. “හ්මී…. කෝ…” සිරිල් කාන්තිගේ උකුල දෙපසින් අල්ලාගෙන කාන්ති විසින් දෙපසට කරගෙන හුන් තට්ටම් යුවල අතරට සිය ශක්තිමත් ලිගුව එඹුවේය. “අහ්…. ආ….ව්වා…හ්..” තරමක් හිරට වුවත් ‌පෙරට ‌වඩා පහසුවෙන් කාන්තිගේ ගුද විවරය තුලට සිරිල්ගේ ප්‍රාණවත් ලිගුව කිද‍ා බැස්සේය. “ආව්…. අනේ……” කාන්ති තටමමින් කෙදිරි ගාන්න වූවාය. ඇයගේ තැටමීම
සිරිල්ගේ ලිගුවේ ඉදිරි ගමනට ‌බාධාවක් විණි.
“තටමන්නෙ නැතුව ඉන්නව මනුස්සයෝ… දැන්
මෙතන තටමල තටමල අනිත් වැඩේ උනොත්
ඇබේ ගහල තිබුනට හරි යන එකක් නෑ.” සිරිල්ගේ
කතාවට කාන්තිට සිනා පහල විණ. “ඔයාට නම්
විහිලු… මට ‌හොද ගණන්.. ආව්..” “මොකද…
රිදෙනවද..” “හ්ර්… චුට්ටක්… ඒත් ඔයාගෙ
ආසාවනේ…” කාන්ති තම ආශාව සිරිල්ගේ පිට
පටවා කීවේ අලුත් ක්‍රියාවේ අමුතු මිහිරට ඇය
ලොල් වී හුන් හෙයිනි. “ආ…ව්… අනේ….හ්…
රිදෙනවා…හ්… අනේ..හ්” කාන්ති මදක් උස් හඩින්
කෙදිරි ගාන්න වූවේ සිරිල් තම ලිගුව ඇගේ ගුද
මාර්ගය තුල චලනය කරන්නට පටන් ගැනීමත්
සමගය. “කෑ ගහන්න එපා මනුස්සයෝ… අහල
පහල ගෙවල් වලටත් ඇහෙයි…” “ඕන කමින් කෑ
ගහනවා නෙමෙයි අනේ.. ඉබේ කෑ ගැහෙනවා…
කරද්දි. හයියෙන් කරන්නෙ නැතුව හෙමින්
කරන්න බැරිද..” “හෙමින් කරල අද දවස තිස්සෙම
මේක කර කර ඉන්න පුලුවන්… ඔන්න ඔය රෙදි
කෑල්ලක්වත් කටේ ඔබා ගන්නවා…” කාන්ති රෙදි කෑල්ලක් කටේ ඔබා ගත්තාය. කාන්තිගේ ගුදය
තුල තිබූ ආගන්තුක උණුසුමත් හිර ගතියත්
සිරිල්ගෙ සිත ඔද්දල් කර තිබින. ඔහු ඒ
අවස්ථාවේදී ආත්මාර්ථකාමී පුද්ගලයෙක් වූවේය.
තමාගේ වින්දනය උදෙසා දෙකට නැමී තම ගුදය
පිරිනමා සිටින්නේද තමා වැනිම ඇට ලේ මස්
නහර වලින් සැදි හැගීම් දැනීම් දැනෙන ජීවී
ප්‍රාණියෙක් බව ඔහු අමතක කලේය. ඉවසාගත
නොහැකි තැන කාන්ති සිරිල්ගෙන් තම නිතඹ
මුදවා ගත්තාය. “මොකද ගෑණියේ….” කාන්ති හති
දමන්නට වූයේ දැඩි වෙහෙසකාරී කටයුත්තක
යෙදුන කෙනෙක් පරිද්දෙනි. “මොකද තමයි… මාව
මරන්න හදනවද… කටේ රෙදි ඔබල හුස්ම ගන්න
බෑ… පුකේ තව ඒවා ඔබනවා.. ඔයා හරියට
හැමදාම කරන එකක් වගේ කරන්න ගත්තාම මට
ඉවසන්න පුලුවන්ද.. මතක තියා ගන්න අද මුල්ම
දවස කියලා…” සිරිල්ට කාන්ති ගැන අනුකම්පාවක්
ඇති විණ. “හරි..… හරි… කරපු වැඩේ ඉවරයක්
කරන්න පරණ පාරෙවත් යමු එහෙනම්…” “හ්මි..
මෙහෙම කමක් නෑනේ…” කාන්ති ඇදේ උඩුබැලි අතට දිගා වී තම දෙපා දෙපසට කලේ සිරිල්ට ඒ අතරට ඒමට පහසු වීමටය.
උදේ පාන්දර සිදු කල කෙරැවාවෙන් පසු කාන්ති
ඇවිද්දේ තරමක් කොර ගසමිනි. එහෙත් ඒ
පිලිබදව ඇය තුල සිරිල් කෙරේ අප්‍රසාදයක් හට
ගත්තේ නැත. “[පිහන්න තිවිච්ච තෙල් ටික අතන
මෙතන ගාල දැම්ම නම්.. මට තෙල් ටිකක් ගෙනත්
දෙන්න වෙයි….” කාන්ති ඇද මත ගුලි ගැසී සිටින
සිය සැමියාට කීවාය. “තෙල් වෙන කොහේවන්යැ
ගෑවෙ… ඔයාගෙ ඇගේමනේ… පුකටම දැම්ම තෙල්
කාලක් විතර..” “ඒවා තමයි තවමත් කකුල් දෙක
දිගේ තවමත් බේරෙන්නෙ.. මේ…” කාන්ති සිරිල්ට
පිටු පා සිය ගවුම ඉහලට එසවූවාය. තෙල්
ගෑවීමෙන් ඇගේ නිරැවත් කලවා දිස්න ගසමින්
තිබිණ. “තෙල් කොහොමත් ගේන්න වෙයි… හෙට
උදේටත් ඕන ‌වෙයිනෙ…” “ආ…… හෙටත් මාව
මරන්න හදන්නද කල්පනාව…” කාන්ති කීවේ
කෝපයකින් නොවේය. “පුකේ ඇරල ගෑණියෙක්
මැරැන කියල අහල තියෙනවද..” ‘හෙමින් අනේ…
ලොකු දරැවන් ඉන්නවා..” සිරිල් තම තට්ටමකට පහරක් ගසා කොර ගසමින් කාමරයෙන් පිට වන
සිය බිරිද වූ කාන්ති දෙස බලා හුන්නේ
සෙනෙහසිනි. දවල් වන විට කාන්ති සොයා ඇගේ
මිතුරිය වූ නදීකා පැමිණියාය. “පොඩි එකා
ස්කෝලෙට
සැලෝන් එකට ගිහිල්ලා
මෙහේටත් ආවා.. අද ගෙදර කව්රැත් නෑ බං…
තනියම ඉන්න ගියාම එපා වෙනවා…… ඒක
නෙවෙයි… මොකද උඹ කොර ගහන්නෙ..” කාන්ති
දෙස අමුතු ආකාරයකින් බලමින් නදීකා ඇසුවාය.
“නෑ…. බං… මේ………… කක.. කකුලක. පොඩි
ඇම්මක් ආවා…” කාන්ති අපහසුවෙන් බොරැවක්
ගොතා ගත්තාය. “ව්ම්…. මට හිතා ගන්න පුලුවනි..
ඇම්ම හැදුනෙ කොතනටද කියල.. මොකද මමත්
දවස් දෙක තුනක් ඔහොම ‌කොර ගහ ගහ
ඇවිද්ද…” නදීකා තමාට සිදු වී ඇති දෙය තේරැම්
ගෙන ඇතැයි කාන්තිට සිතිනි. “එදා මම කියපු දේ
දෙන්න එක්ක අත්හදා බැලුව නේද… කොහොමද
සනීපද..” නදීකා කාන්තිගේ අතක් කොනිත්තමින්
ඇසුවාය. “සනීප තමයි… පණ යන වැඩක්නෙ…”
“එහෙම තමයි බං.. වැඩේට හිල සීසන් වෙන කල්
ටිකක් අමාරැයි.. ඊට පස්සෙ ගාණක් නෑ..” තමාගේ වුවමනාව නදීකාගෙන් දැන ගැනීමට මෙය අවස්ථාව යයි කාන්ති කල්පනා කලාය. “උඹ කොහෙන්ද ඔය නාඩගම් ඉගෙන ගත්තෙ..” “ඕවා ආයෙ අමුතුවෙන් ඉගෙන ගන්න දෙයක් නැහැනෙ Do…”
තමාගේ සිතේ තිබෙන කාරණාව වටෙන් ගොඩෙන් නොඅසා නදීකාගෙන් කෙලින්ම ඇසිය යුතු යයි කාන්ති සිතුවාය. “මම උඹෙන් අහන්න කියල හිටියේ….. ගෑණු පිරිමි එකට ඉන්න වීඩියෝ තියෙනවද..” කාන්ති අසන කාරණාව නදීකාට වහා වැටහුනත් ඇයව ටිකක් වටේ යැවිය යුතු යයි නදීකා කල්පනා කලාය. “මොකද බං නැත්තෙ…. ඇයි උඹ ටෙලි නාට්‍යයක්වත් බලන්නෙ නැද්ද… ටීවී එක දාල බලපන්කෝ ගෑණු පිරිමි එකට ඉන්න වීඩියෝ කොච්චර තියෙනවද..” නදීකාගේ පිලිතුරට කාන්ති නෝකාකාඩු බැල්මක් නදීකා වෙත යොමු කලාය. “එහෙම ඒවා නෙමෙයි… අනේ උඹ බබා.. තේරෙන්නෙම නෑ නේද..” කාන්ති නදීකාගේ කිහිල්ලට ඇගිල්ලෙන් අනිමින් සිනාසුනාය. “මම නෙමෙයි උඹනෙ බබා වෙන්න හදන්නේ.. ‌ගෑණු පිරිමි හුකන වීඩියෝ තියෙනවද
කියල ඇහුවනම් ඉවරනේ..” “අපෝ උඹේ කට තමයි
කට… ලැජ්ජ නැද්ද බං කුණුහරැප කියන්න…” “ඉදල
හිටලවත් කුණුහරැපයක් නොකියන කට
මොකටද බං… ඉතිං උඹට මොනවද දැන ගන්න
ඕන…” “උඹ ඒ වීඩියෝ බලල තියේද…” “ම්…
මොකද උඹටත් බලන්න ආසයිද…” “උඹේ ෆෝන්
එකේ තියෙනවද…” කාන්ති ඇසුවේ මහත්
බලාපොරොත්තුවෙනි. “පිස්සුද බං.… ඕවා ෆෝන්
එකේ තියාගන්න.. පොඩ්ඩක් ලීක් වුනොත් අර
පොඩි එවුන්ටත් පාරෙ බැහැල යන්න බැරි වෙයි…”
“එහෙනම් උඹ කොහොමද බැලුවෙ…” කාන්තිගේ
පැනයට නදීකා හෙලුවේ දගකාර බැල්මකි. “ලැප්
එකකින්…” “ලැප් එකකින්… උඹ එකක් ගත්තද..”
“පිස්සුද බං.. අපිට මොකටද ලැප් ටොප්… මෙච්චර
හොද ටොප් ලැප් එකක් තියෙද්දි මට..” නදීකා සිය
පුලුල් උකුල පෙන්වමින් කීවාය. “අගේ නොකර
කියපංකෝ ඉතිං…” “හැබැයි මේක රහසක්.. කටේ
කෙල පොදක් බිම හෙලනව නෙමෙයි හරිද…” “….
පිස්සුද.. කියපංකෝ ඉතිං..” කාන්ති හරිබරි ගැසී
නදීකාගේ කතාව ඇසීමට සූදානම් වූවාය. “දැන් අපේ ගෙදර කමල්ගෙ අක්කගෙ පුතා නැවතිලා
ඉන්නවා.. අපේ ගෙදර නැවතිලා කොම්පියුටර්
කෝස් එකකට යනවා…” “මොනවා… උඹ පොඩි
එකෙක් එක්කද ඔය ජරා වීඩියෝ බැලුවෙ…”
කාන්ති නදීකා දෙස බැලුවේ අප්‍රසාදයෙනි.
“පනින්නෙ නැතුව හිටපංකෝ ඉතිං… දැන් ඉන්නෙ
පොඩි වුන් නෙමෙයි කොලු තාත්තලා.. මිනිහ
දවසක් ඔය වීඩියෝ එකක් බලනවා මගේ අතටම
අහුවුනා… උඹ හිතපං පොඩි එකෙක් ඔහොම
වැඩක් කරද්දි වැඩිහිටියෙකුට අහුවුනාම බයේ
මැරෙයි කියලනෙ අපි හිතන්නේ… මූ මොකක්ද
දන්නවද කිව්වේ… ඇන්ටින් ඕන නම් බලන්න
කියල..” කාන්ති නදීකා දෙස බලා හුන්නේ තරමක්
පුදුමයෙනි. තමාගේ මාමාගේ බිරිදට තමා සමග
එකට වාඩි වී නිල් චිත්‍රපටියක් බැලීමට කීමට තරම්
සමාජය පිරිහී ඇත්දැයි ඇය කල්පනා කලාය.
“ඇත්තටම බං මට ඒක දැකල ලැජ්ජ හිතුනා.. මම
ඒකා කියපු දේ නෑහුනා වගේ කුස්සියට ආවා.. ඒත්
උඹ දන්නවනේ මටත් තියෙන්නෙ මහ වලත්ත
හිතක් කියල..” “මොකද මම නොදන්නෙ.. ඉස්සර
උඹ ඒ ලෙවෙල් කරද්දි කුණුහරැප පත්තර වගයක් උස්සගෙන ස්කෝලෙ ආවා මතකද…” කාන්ති සිය
මනස අතීතයට ගෙන ගියාය. “ම්…. ශ්‍රී දේවි කියල
පත්තරයක් නේද.. අපේ පුංචිගෙ පත්තර වගයක්…
එයා ඒවා මට පෙන්නලනෙ මාව ආප්ප සීන් එකට
කොටු කර ගන්නෙ…” නදීකා ඇස් නටවමින්
කීවාය. “මට මතකයි ඒ දවස්වල පුංචි උඹට කරන
දේවල් රස කර කර අපිත් එක්ක කියනවා.. එයා
දැන් ටීචින් කරනව නේද…” “ටීචින් නෙවෙයි බං…
ගස්කූල් එකක හොස්ටල් මේට්රන් කෙනෙක්..
ගෑණිට හරියන තැනක්ම සෙට් වුනා…” “g
කියන්නෙ දැනුත් එයා එහෙමද ආ…. කසාද බැදල
ලමයිනුත් ඉන්නව නේද…” “ලමයි හිටියට මොකද
බං ආප්පෙ පුච්චගන්න.. මේ ලගදි පුංචිගෙ ලොකු
දුවගෙ බිග් ගර්ල් පාටි එකක් තිබුනා.. හොදට
ඇගපත තියෙන කෙල්ලො දෙතුන් දෙනෙක් ඇවිත්
හිටියා උදව්වට.. ඒ වැඩ අස්සෙත් මේ ගෑණි මං
ගාවට ඇවින් මගේ පස්ස අතගාල කියනවා
කාලෙකින් මට උඹේ හුත්තෙ රස බලන්න බැරි
වුනා කියල…” “ඇන්නද… කොහොමත් පුංචිට හරි
ලස්සන ඇගක් තිබුනෙ නේද… මට හිතෙන්නෙ
උඹට වඩා ටිකයි වැඩිමල් නේද..…” නදීකා කෝල බැල්මක් කාන්ති වෙත හෙලුවාය. “උඹ දන්නවද… ඔය පුංචි අපේ සීයගෙ නෙමෙයිලු…” “ඒකත් එහෙමද…” “අපේ ආච්චි සීයට වඩා ගොඩක් බාලයි.. ඔය පුංචි අපේ සීයගෙ කඩේ හිටපු ගෝලයෙක්ගෙ කියල තමයි ආරංචිය…” “උඹ කොහොමද දන්නෙ….” “දැන් මේ කතාව අරාබි නිසොල්ලාසෙ වගේ වුනානෙ… හෙට එලිවෙනකල් කතා කියන්න වෙයි.. උඹත් හරි කැමතියි අනුන්ගෙ හුත්තවල් ‌හොදට ‌ලෙව කකා රස විදින්න නේද..” “අනේ මට ඕන එකක් නෑ.. ඉතිං උඹ ආයෙම ගියාද අර වීඩියෝ එක බලන්න..”
තමා නදීකාගෙන් ඇසුවේ මෝඩ ප්‍රශ්ණයක් යැයි කාන්තිට සිතුනේ ඇය තමා වෙත හෙලු බැල්ම නිසාවෙනි. “ස්ම්… මමන් වෙන දෙයක් වෙද්දෙන් කියල මිනිහ ලගට ඇවිත් ඒක බලන්න ගත්තා…කොහොම වුනත් මම ලගට ආවම චාමරගෙ හුලං බැස්සා..” “එයාගෙ නම චාමරද…” “ඔව්… මමත් සද්ද නැතුව වීඩියෝ එක බැලුවා.. ඒ වෙලාවෙ ඒකෙ යන්නෙ මිනිහෙක් හුත්තක් ලෙව කන සීන් එකක්..” කාන්ති එය අසා හුන්නේ මහත් ආශාවෙනි. “ඉතිං උඹට අප්පිරිය හිතුනෙ නැද්ද…”
“පිස්සුද බං… ඒ ගමන චාමර මගෙන් අහනවා අපේ
මාමා ඇන්ටිට ගැහුවට මෙහෙම කරන්නෙ නැහැ
නේද කියල…” එවර නම් කාන්තිට තම පුතුන් ගැන
තරමක බියක් ඇති විණ. “ඒකා දන්නෙ
කොහොමද..” “ඒක තමයි මටත් ඒ වෙලාවෙ
හිතුනේ.. චාමර අපි දෙන්න කරන දේවල් රෑට
හොරෙන් බලන් ඉදල තියෙනවා.. “මූව ගෙදරකට
වැද්ද ‌ගන්න ‌හොද එකෙක් නෙවෙයිනේ..… ඇයි
එලෙව්වෙ නැත්තෙ…” “කොල්ලෝ එහෙමතමයි
බං… උන්ට කුතුහලේ ඇති වෙන වයසක් එනවා..
ඒකෙදි උන් කොහොමහරි ඒ කුතුහලේ සංසිදව
ගන්නයි බලන්නේ… “ඉතිං උඹ චාමරට බැන්නද…”
“නෑ… මම ඔහේ වීඩියෝ එක දිහා බලාගෙන
වුන්නා… ඒ ගමන මේකා කියනවා. මෙහෙම
හුත්තට දිව දාද්දි මාර සනීප ඇති නේද ඇන්ටි
කියල… මම කිව්වා මම දන්නෙ කොහොමද
කියලා… ඒ ගමන මේක අහනවා.. මම ඇන්ටිගෙ
එකට දිව දාන්නද කියල…” “මො…… මොනවා…හ්..”
කාන්තිගේ දෑස් එලියට පනින තරම් විශාල විණි. ඒ
දුටු නදීකාට සිනහ පහල විණ. “හා…හා… හුස්ම ගනින්…. හුස්ම ගනින්.. නැත්නම් ඊලගට මම
කියන දේ අහල උඹේ පණ යයි….” “ඒ…..ඒ… ක්…
කිව්වේ…හ්.” “ඇත්තටම හුත්ත ඇතුලට දිව දාන
කොට මාර සනීපයි බං…” “ඒ කියන්නෙ.. උඹ අර
පොඩි එකාට කියල ඔය කුණු කානුව ලෙව කාව
ගත්ත…” කාන්ති ඇසුවේ තරමක කෝපයකිනි.
“උඹත් හිතන්නෙ අපේ මනුස්සයා හිතන විදියට..
එයත් කැමති නෑ මගේ එකට කිස් එකක්
දෙන්නවන්… අඩු තරමේ එයාගේ එක මට උරන්න
දෙන්නෙත් නෑ…” “එ… එහෙමත් කරනවද…” “හ්මි…
ඔය කසාද බැදල නැති කොල්ලොන්ගෙ ඒවා මාර
රසයි බං…” “ඊයා… ඒ කියන්නෙ… උඹ අර
කොල්ලගෙ එක කටේ දැම්මද… උඹ නම් මහ මෝල්
වේසියෙක් බං… ඊලගට කියපං මම චාමරව බඩ
උඩට ගත්ත කියලත්…” “නෑ…… එහෙම දෙයක්
කවද‍ාවත් ‌මගේ අතින් වෙන්නෙ නෑ… චාමරට
හොදට වුවමනාව තියෙනවා මට ගහන්න… ඒත්
එයාට කියල තියෙන්නෙ එහෙම
බලහත්කාරකමක් කලොත් මම ආයෙ කවදාවත්
එයාගෙ මූණවත් බලන්නෙ නෑ කියල…”
කාන්ති නදීකා දෙස බලා හුන්නේ තරමක්
පුදුමයෙනි. මැය කිනම් ආකාරයක ගැහැණියක්දැයි
තේරැම් ගැනීමට ඇයට අපහසු විණි. “ඉතිං ඒ
වැඩෙන් ඌටම කියල කරගත්තනම් ඉවරයිනේ..
ඔය කියන විදියට ඒ වෙලාවට උඹල දෙන්නම
ඉන්නෙ ඇගේ වස්තර නැතුවනෙ…” නදිකා කාන්ති
දෙස බලා මදහසක් නැගුවාය. “ඔව්… ඒක
බැරිකමක් නෑ… ඒත් මම එහෙම කලොත් මම අර
උඹ කිව්ව තාලෙ මෝල් වේසියක්…” කාන්තිට
නදීකා කී දෙය පැහැදිලි වූයේ නැත. කාන්ති තමා
දෙස බලා සිටින ආකාරයෙන්ම නදීකා ඒ බව
වටහා ගත්තාය. “කමල් මට ඇති වෙනකල් ඒ
වැඩේ කරනවා.. මට ඒ සැප පිට මිනිහෙකුගෙන්
ගන්න කිසිම ඕන කමක් නෑ බං.. ඒත් මම ආස
කමල් මට නොකරන දේවල් තියෙනවා… ඒ
ආසාවල් විදින්නෙ නැතුව හිතේ තද කරගෙන
මැරිල යන්න මට ඕන නෑ… එහෙම කියල මට වටේ
යන ගෑණියෙක් වෙන්න බෑ.. මම දරැවො ඉන්න
ගෑණියෙක්.. ඒත් ඒ ආසාවල් විදින්න විදියක් මගේ
කකුල් දෙක ගාවටම ලැබුනම ඒකට පයින් ගහන
ජාතියෙ ගෑණියෙක් නෙමෙයි මම..” කාන්ති නදීකාගේ පැහැදිලි කිරීම අසා හුන්නාය. “අනේ මංද… ඔය වැඩ කොහෙන් කෙලවර වෙයිද කියල..” “ඒ වැඩ හරි විදියට කෙලවර කරගන්න අපි දැන ගන්න ඕන බං… අද කාලෙ ගෑණු පිරිමි ගොඩක් පිට යන්නෙ තමන්ට වුවමනා දේවල් ගෙදර ගෑණිගෙන් හරි මිනිහගෙන් හරි නොකෙරැනාම.. දෙන්නට දෙන්න කතා කරල තම තමන් කැමති දේවල් කරනවනම් මෙහෙම දේ වෙන්නෙ නෑ.. ඉස්සර ගෑණු වගේ ඇද උඩ උඩුබැලි අතට දිගා වෙලා තමුන්ගෙ මිනිහට ඕන මගුලක් කරගන්න කියල ඉන්න ගෑණු අද අඩුයි.. දැන් උඹට වුනත් සිරිල් ගහන්නෙ නැත්නම්… මේ ගෙදර ගස්සව ගන්න එකෙකුත් ඉන්නව නම් මම හිතන්නෙ නෑ උඹ වුනත් සිල් රකීවි කියල..” නදීකා කියන කාරණාවල ඇත්තක් කාන්ති කල්පනා කලාය. නැතුවාම නොවෙතැයි

නදීකා කියන කතාවල ඇත්ත නැත්ත ගැන
කල්පනා කරනවාට වඩා ඇයගේ මාර්ගයෙන්
කාමුක වීඩියෝවක් නැරඹීමට අවස්ථාව සලසා
ගත යුතු යයි කාන්ති සිතුවාය. “මටත් ආසයි බං ඒ
ජාතියෙ වීඩියෝ එකක් බලන්න… උඹට බැරි වෙයිද
මට ගෙනත් දෙන්න…” නදීකා මද වේලාවක්
කල්පනා කලාය. “හරි… උඹලහ වීඩියෝ බලන
ප්ලේයර් එකක් තියෙනව නේද… මම චාමරට කියල
සීඩී එකකට අරගෙන ගෙනත් දෙන්න බලන්නම්..
ගෑණිගෙ ආසාවනේ ඉතිං…” නදීකා ඇස් නටවමින්
කීවාය. “එයා කැමති වෙයිද දන්නෙ නෑ නේද…” ”
ගැන නම් බය වෙන්න එපා… කොල්ලගෙ පයිය
කටේ ද‍ාල හොදට ඉරැවහම මම කියන ඕන
දෙයක් කරනවා… මගේ පුක උනත් සෝදයි” නදීකා
සිනාසෙමින් කීවාය. “ඔය උරන වෙලාවට ගියොත්
ඉවරයි ‌නේද ඉතිං…” කාන්ති තරමක් බැරෑරැම්
ස්වරයකින් ඇසුවාය. “මොකක්ද ඉවර වෙන්නෙ…
යනකල්ම උරනවා මිසක්…” “ඊයා……. බං..
එනකොට ඒවා කටේනෙ…” “කටේ තමයි.. හොදට
උරලා ගිලිනවා… උඹ නොදන්නවට සමහර රටවල
ඒවට හොද මාර්කට් එකක් තියෙනවලු…
විශේෂයෙන් තරැණ කොක්ලොන්ගෙ ඒවා අපට
හොදයි කියල මම කියවල තියෙනවා…” කාන්ති
නදීකා කියන දේවල් අසා උන්නේ තරමක
මවිතයෙනි. “ඒක නෙමෙයි කාන්ති… මම උඹට දැන්
දවස් ගාණක ඉදල කියන්න කියල උන්නෙ…”
“මොකක්ද බං..” “නෑ.. මහ දෙයක් නෙමෙයි.. ලමයි
දෙතුන් දෙනා උන්නට කමක් නෑ… සැලූන් එකකට
ගිහිල්ල පොඩ්ඩක් පිලිවෙලක් වෙයන්…” “අනේ
අපිට මොකටද බං ඔය විකාර…” “විකාර නෙමෙයි
ගෑණියේ… දැන් බලපං උඹේ අතපය දිහා… මයිල්
තියෙන හැටි… නියරවල්වල හැටි දැක්කහම වෙලේ
හැටි මට හිතාගතහැකි… කොන්ඩෙ සුදු වෙච්ච
තැන් කලු කරල අයි බ්රෝස් එහෙම ෂේප් කරල
ඔය අතපයේ තියෙන මයිලුයි නොපෙනෙන
තැන්වල තියෙන මයිලුයි ගාල දැම්මහම සිරිල්ගෙන්
උඹට ෆ්රෙන්න බැරි වෙයි.…” නදීකාගේ
කතාවෙන් පසු කාන්ති තමාත් නදීකාත් සසදන්න
වූවාය. සම වයසේ පසු වුවත් නදීකාට ඇත්තේ තමාට වඩා තරැණ පෙනුමක් බව ඇයට පෙනින. නිතර අත් රහිත හැට්ට අදින නදීකාගේ කිහිලිවල එකදු රෝම ගසක් නොමැති බව ඇය දැක ඇත. “උඹ අතන මයිලුත් ගානවද ….” පෙන්නන්ද..” “අපෝ….” “නැතුව… කාන්ති සිනාසෙමින් කීවාය. “මම කිව්වට හෙටම යමන් මාත් එක්ක සැලූන් එකකට.. මම යන තැනටම…”
සිරිල් සවස රැකියාවට යාමට පිටත් වූයේ නාලිකා පිලිබදව සිහින මවාලමිනි. අද මුදලට හෝ ඇගේ මනස්කාන්ත නිතඹේ පහස ලබා ගත යුතු යයි ඔහු කල්පනා කලේය. සිරිල් සිය සේවා කුටියට වී නාලිකාගේ පැමිණීම අපේක්ෂාවෙන් හුන්නේය. අදුරත් රැගෙන නාලිකා පැමිණියේ සැහැල්ලු රෙද්දකින් මසා තිබූ දෙපතුලටම දිග ‌ගවුමක් ඇදගෙනය. රෙද්දේ සැහැල්ලු බව නිසාවෙන් නාලිකාගේ සරාගී සිරැරෙ සියලු හැඩතලයන් ගවුමෙන් බේරී පෙනින. ගවුම දෙපතුලටම දික් වූවත් දෙපසින් එය පලා තිබුනේ ඇගේ පැහැපත් වටකුරැ කලවා වලින් අඩක් පමණ නිරාවරණය වන ලෙසටය. සුදු පාට රෙද්දේ ලොකු රතු මල් වැටී තිබූ එම ගවුම් රෙද්ද ඇයගේ සමේ පාටටම ගැලපී
ගියේය. “ෂහ්…. අද නිකං.. නිලියක් වගේන්නෙ….”
සිරිල් ඇය කතාවට අල්ලාගන්නට තැත් කලේය.
“මේ…. මේ… මට පොඩි හදිසියක්… ටොයිලට් එකට
ගිහින් එන්නම් හොදද..” නාලිකා සිරිල් අසල පය
නොරදවාම කීවාය. සිරිල් ඊට පිලිතුරක් නොදී බලා
හුන්නේ නාලිකාගේ ලැසි ගමන නිසා අපූd
ලතාවකට නැටවෙන ඇගේ මසින් පිරැණ විශාල
තට්ටම් යුවල දෙසය. ඒවා කොට්ටය වෙනුවට
තබාගෙන රැයක් පහන් කිරීමට
ඇත්නම්
කෙතරම් අගනේදැයි ඔහුට සිතිනි. ” මෙයා
හැමදාම එන්නෙ බර ‌වෙලානෙ… පුකේ ඇරල
ඇරලම රෙන්න බරක් හැදුනාම තද කරගන්න
බැරැව ඇති…” සිරිල් ස්වයං නිගමනයකට
එලැබුනේය. නාලිකා ආපසු පැමිණියේ පැය
භාගයකට ආසන්න කාලයකට පසුවය. “මෙච්චර
වෙලා ‌මොකද… මම බලන්න යන්න කියලත්
හැදුවෙ…” “මට ටොයිලට් ගියාම ටික ‌වෙලාවක්
ඉන්න ඕන අනේ… ඒක ඉස්සර ඉදලම එහෙමයි..”
නාලිකා මදහසක් පාමින් කීවාය. “මම හිතුවෙ උඩ
දම දම ගිය විදියට මගදිම යයි කියල…” “එහෙනම් ඔයාට තමයි මාව සෝදන්න ‌වෙන්නෙ…” “ඒක මොකක්ද… ඒක නෙවෙයි බැරිද අද වෙලාවක් වෙන් කරගන්න…” “කාටද…” නාලිකා යටැසින් බලමින් “ده ඇසුවාය. “….” මොකටද අනේ වෙලාවල්… මොකද මම බෑ කියල තියෙනවද..” නාලිකා තරමක් තොදොල් ස්වරයකින් කීවාය. “එ…. එහෙනම්… අද මට… ඔයාගෙ පස්ස පැත්තෙ කරන්න දෙනවද…” සිරිල් මහත් බලාපොරොත්තු සහගතව ඇසුවේය. “හ්මි… බලමුකෝ.. අද මට ලොකු වැඩකුත් .. අද එන්න ඉන්නෙ එක්කෙනයි.. මිනිහගෙන් මට වැඩි වදයක් නෑ.. කෝකටත් ඔයා ගිහිල්ල කෑම එක අරගෙන එන්නකෝ… නාලිකා දුන් මුදලුත් රැගෙන සිරිල් පිටත් වූයේ තව ‌හෝරාවකින් පමණ එලැඹෙන මොහොත ගැන සිහින මවමින.
සිරිල් බත් කඩයට යද්දී එහි බොහෝ දෙනෙක් සිටියහ. ඔවුන්ගේ කතාබහට ලක්ව තිබුනේ පසුගිය දා වැටලීමකට ලක්කර තිබූ හෝටලය පිලිබදවය. “අපි හිතුවට මේ ටවුමට කුඩු බෙදන්නෙ ඔය හෝටලය හරහා කියල.. අදටත් කුඩු කෙරැවාව යසට යන්නෙ…” “ඒක නම් ඇත්ත.. අපේ
ගේ ලගත් කුඩ්ඩොක් ඉන්නවා.. මිනිහත් කිව්වා බඩු
හිගයක් නෑ කියල..” “පොලිසියටත් හිතාගන්න
බැරැවලු ඉන්නෙ කොහොමද මෙහාට කුඩු
ගේන්නෙ කියල.. කොහොම චෙක් කලන්
අහුවෙන්නෙ නෑ කියන්නෙ…” කඩේදී වූ කතාබහට
සවන් දී රයිස් එකත් සාදවාගෙන සිරිල් ආපසු එද්දී
හෝරාවකට ආසන්න වී තිබින. සිරිල් ආපසු එද්දී
නාලිකා හුන්නේ ඔහු පිටන්ව යද්දී සිටි
ආකාරයෙන්මය. ඔහුගේ බලාපොරොත්තුව වූයේ
නාලිකා නිරැවතින් හෝ අඩනිරැවතින් සිටිනු
දැකීමය. නාලිකා පුටුවක් මත වාඩි වී පයපිට පය
දමාගෙන සිය ජංගම දුරකතනය ඔබමින්
හුන්නාය. “මොකද අනේ පරක්කු වුනේ…” “කඩේ
සෙනග හිටියා.… කෝ… තවම කස්ටර්මර් ආවෙ
නැද්ද…” “එයා ගිහිල්ල දැන් ගොඩක් වෙලයි…”
“ඉතිං ඔහොම ඉන්නෙ..” “ආ… ඒකද… එයා ආස
මගෙ ඉණෙන් පහල ටිකට විතරයි.… දෙකට නැමිල
ගවුම ඉස්සුවහම ඇති… ඒකයි මම අද මේක
ඇදගෙන ආවෙ…” නාලිකා සිනහ වෙමින් කීවාය.
“මොනව කරන කෙනෙක්ද…” “පොඩි කොල්ලෙක්… කැම්පස් එකෙක්… ඒකත් ඔයා වගේ… මගේ පුකට පිස්සු වැටිල ඉන්නේ..” “ඔය පුකට කව්ද පිස්සු නොවැටෙන්නෙ…” සිරිල් ඇසක් ඉගිමරමින් කීවේය. “හ්ර්…. යන්න අනේ… ඒක නෙමෙයි. ඇරල කනවද… කාල අරිනවද…” නාලිකා තොදොල් වෙමින් ඇසුවාය. “ඔයාගෙ කැමැත්තක්…” “එහෙනම් ඉස්සෙල්ල වැඩේ කරමු… පුකේ අරිද්දි බඩ පිරිල තිබ්බම අමාරැයි…” නාලිකා සිය අත් බෑගයෙන් කොණ්ඩමයක් ගෙන සිරිල්ට දුන්නාය.
නාලිකා සරාගී බැල්මක් සිරිල් වෙත හෙලමින් පුටුවෙන් ‌නැගිට්ටාය. ඇය අසල තිබූ ඩෙස්ක් එකකට හේන්තු වූයේ ඉගටියෙන් නැමී සිය වැලමිටවල් ඩෙස්ක් එක මතට බර කරලමිනි. නාලිකා සිටින ඉරියව්ව හේතුවෙන් ඇගේ සුන්දර විශාල නිතඹ ඉලිප්පී පෙනෙන්න විනි. නාලිකා තම නිතඹ දෙපසට පද්දන්න වූයේ සිරිල්ට එහි පහස ලබා ගැනීමට ආරාධනා කරන්නාක් මෙන්ය. සිරිල්ද නැගිට නාලිකා අසලට ගොස් ඇගේ නිතඹ අතගාන්න වූවේය. “ව්ම්…. මට පරක්කුත් වෙනවා.. අනේ..” තවමත් ගවුමට පිටින් සිය තට්ටම් ස්පර්ශ කරන සිරිල්ට නාලිකා පැවසුවාය. සිරිල්
නාලිකාගේ ගවුම උඩට ඔසවන්න වූවේය. දිගු
ගවුමක් වුවද දනහිසිනුත් වියතක් පමණ ඉහලට
වන්නට දෙපසින්ම පලා තිබූ හෙයින් අපහසුවකින්
තොරවම එය ඉහලට ඔසවා නාලිකාගේ
මනස්කාන්ත නිතඹ නිරැවත් කිරීමට සිරිල්ට
හැකිවිණ. ඔහු තෙල් පාටින් දිස්න දෙමින් තිබූ
නාලිකාගේ තට්ටම් යුවල දෙස බලාගෙන කෙල
ගිල්ලේ ඒවා ප්‍රථම වරට දකින්නෙකු සේය. නාලිකා
සිය දෙපා මදක් ඈත් කොට සිය නිතඹ පද්දන්නට
වූවාය. සිරිල්ට එදෙස බලාගෙන සිටිය නොහැකි
විණ. හේ වහා පැන නාලිකාගේ මසින් පිරැණ
විශාල වටකුරැ නට්ටම් යුවල බදාගෙන සිප
ගත්තේය. නාලිකා නොනවත්වාම සිය නිතඹ
පද්දන්නට වූයේ සිරිල් තව තවත් වියරැ වට්ටවමිනි.
ආශාව දරාගත නොහැකි වූ සිරිල් නාලිකාගේ
තට්ටමක් සපා කෑවේය. “ඌ….යි.. විකන්න එපා
අනේ… රිදෙනවා…” නාලිකා රාගික ස්වරයකින්
කීවාය. “ප්…. පුකක් නෙමෙයි මේක……මාස්මිලෝස්
කුට්ටියක්…” සිරිල් නාලිකාගේ විශාල තට්ටම් අතර
මුහුණ ඔබමින් කීවේය.
නාලිකාගේ තට්ටම් යුවලේ සුසිනිදු පහස සිරිල්ට ගෙන ආවේ අපූරැ සුවයකි. හෙතෙම ඇයගේ සුවිසල් තට්ටම් යුවල වෙන කෙරැන විවරය තුල සිය මුහුණ තව තවත් ඔබ්බවන්න වූවේය. සිය තට්ටම් වල ගැටෙන සිරිල්ගේ රවුල් කොට නාලිකාට ගෙන දුන්නේ පලපුරැදු පහසකි. නාලිකාගේ මනස්කාන්ත නිතඹට කෑදරකමක් දැක් වූ බොහෝ පිරිමි මෙලෙස අැගේ නිතඹ බදා තට්ටම් යුවල අතර මුහුණ ‌තෙරපවීය සුලභ කරැණක් විණි. එම බොහෝ පිරිමින් අවුස්සාලමින් නාලිකා සිය නිතඹ පද්දන්නටත් කරකවන්නටත් නැලවීමටත් වූවාය. නාලිකාගේ තට්ටම් යුවල අතර මුහුණ සගවාගෙන හුන් සිය දිව එලියට දැම්මේ නිකමටය. එම දිව වැල මදුලක් වැනි යමක ගැටුනේ අහම්බෙනි. “අහ්……” නාලිකා මදක් ගැස්සී ගියාය. එය ඇය ආසා කල කාරණයක් විණ. ඇය තවත් තම දෙපා දෙපසට කරමින් තම රසගුල සිරිල්ගේ මුවට විවර කලාය. “ද්… දිගටම කරන්න………” නාලිකාගේ ස්වරය රාගිකය. ඒ සමගම තම දිවට දැනුන කිවුල් රසයේද වෙනසක් වූ බව සිරිල්ට දැනින. නාලිකාගේ තට්ටම් යුවල සමග සුරතල් වූ සිරිල් ඇගේ මසින්
පිරැණ වටකුරැ තට්ටම් යුවල දෙපසට ඈත් කලේය. විවර වූ තට්ටම් යුවල අතරින් දිස් වුන නාලිකාගේ ගුද විවරය දුටු සිරිල්ගේ ආශාව තීව්ර විණි. ඔහු වහ වහා ගුද විවරය ඔස්සේ නාලිකාගේ සිරැර තුලට පිවිසීමට අදාල උපකරණ පලදින්නට වූවේය. විවිධ ප්‍රමාණයන්ගේ පුරැෂ ලිගු වලින් තම ගුදය නෙම්පරාදු කරගෙන හුන් නාලිකාට සිරිල්ගේ ලිගුව වෙනසක් නොවින. නමුත් සිරිල්ට නම් එය අපූරැ අත්දැකීමක් විණ. ඔහු ආශාවෙන් නාලිකාගේ විශාල තට්ටම් අතගාමින් ඇයගේ ගුද පහස විදින්න වූවේය.
නාලිකා සිය නිතඹ ලතාවකට කරකවන්න වූයේ ඇගේ ගුදය තුල සිරව තිබූ සිරිල්ගේ ලිගුවට ඉවසිය නොහැකි ආශ්වාදයක් ලබා දෙමිනි. එම මිහිර විදගැනීමට අපහසුවෙන් සිරිල් නාලිකාගේ යෝධ තට්ටම් යුවල දෙපසින් තරයේ අල්ලාගෙන හුන්නේ එම චලනය පාලනය කිරීමටය. එහෙත් නාලිකා සිය මස් පිරැණු තට්ටම් යුවල උස්පහත් කරමින් නිතඹ නැටවිල්ල පාලනය කිරීමට සිරිල්ට අපහසු
විණි. එක්වරම නාලිකාගේ දුරකතනය නාද
වන්නට විණ. ඇය එම ඇමතුම ලබා ගත්තේ සිය
නිතඹ නැටවිල්ල මදක් අඩුකරලමිනි. “හෙලෝව්…”
පුරැෂ ලිගුවක් සිය සිරැර සන්තර්පනය කරමින්
තිබුනද නාලිකාගේ ස්වරයේ වෙනසක් නොවිනි.
“හ්ර්…. වැඩක ඉන්නෙ ඇයි……” සිරිල් නාලිකාගේ
නිතඹේ පහස ලබා ගනිමින් ඇයගේ ඇමතුමට
සවන් දෙන්නට වූවේය. එහෙත් ඔහුට නාලිකා කී
දෙය පමණක් ඇසිනි. “මොකක්ද…” නාලිකා මද
වේලාවක් නිහඩව දුරකතනයට සවන් දීගෙන
හුන්නාය. සිය නිතඹ නැටවීම ඇයට මදකට
අමතක වී ‌ගොස් තිබිණ. සිරිල් ඇගේ වටකුරැ
තට්ටම් යුවල දෙපසට ඈත් කරමින් ඇගේ ගුද
පහස ලබා ගන්නට වූවේය. “එහෙමත් එකක්ද…
දැන් මොකද කරන්නෙ…” නාලිකා නැවතත්
දුරකතනයට සවන් දීගෙන හුන්නාය. “ඔව්… මටත්
ආරංචියි… බය වෙන්න එපා.. ඒ වැඩේ සේෆ්ට්…”
නාලිකාට සිය දුරකතන සංවාදය කරගෙන
යන්නට ඉඩ දී සිරිල් තම කාර්ය්‍ය කරගෙන
යන්නට වූවේය. ” පිස්සුද…. දෙකක් ලෝඩ් කරන්නෙත් අමාරැවෙන්… තුනක් කරන්නෙ කොහොමද..” “ඒක ඇත්ත.. ඒත් පැය දෙක තුනක්… මයෙ අප්පේ… නාලිකාගේ කතා බහ කුමක් ගැනදැයි සිරිල්ට අපැහැදිලිය. “ඔයාලට නම් මොකද… හරි මම ට්‍රයි කරල බලන්නකෝ… හැබැයි මගේ කොටස වැඩි වෙන්න ඕන හරිද…” සිරිල් සිය කාර්යයේ අවසානයට එලැඹෙමින් තිබිණ. “හරි… හරි.. මම හෙට වෙද්දි ඒක ලැබෙන්න සලස්වන්නම්…” නාලිකා සිය දුරකතනය විසන්ධි කලේ සිය නිතඹ වේගයෙන් චලනය කරලමිනි. අවසාන අදියරේ හුන් සිරිල්ට එම චලනය ගෙන ආවේ අතිරේක උත්තේජනයකි. ඔහු නාලිකාගේ සුවිසල් නිතඹ බදාගෙන සිය කාරිය හමාර කලේය. සිරිල් නාලිකාගේ සිරැරින් ඉවත් වූයේ තෘප්තිමත් වූ සිතකින් හා විඩාපත් වූ ගතකින් යුක්තවය. ඔහුගේ සිරැරින් දහඩිය වැගිරෙමින් තිබින. තවමත් නිරැවත්ව තමා ඉදිරියේ දිස්වන නාලිකාගේ තෙල් පාටින් දිස්නය දුන් මසින් පිරැණු විශාල වටකුරැ තට්ටම් යුවල දුටු විට සිරිල්ගේ සිත නැවතත් උද්දීපනය වුවද ඔහුගේ ගත ඒ සදහා ප්‍රතිචාරයක් දැක්වූයේ නැත. නාලිකා නැමී හුන්
ඉරියව්ව වෙනස් කරමින් කෙලින් වූයේ තම ඉණ
වටා රැදි තිබූ ගවුමින් මනස්කාන්ත විශාල නිතඹ
ආවරණය කර ගනිමිනි. නාලිකා සිරිල් දෙස
හෙලුවේ සරදම් බැල්මකි. “ආනේ….. ඔයා මගේ
පුකට මොනව හරි කලාද… දැනුනෙවත් නෑ අනේ…”
නාලිකා ප්‍රාණවත් බව ගිලිහී යමින් තිබූ සිරිල්ගේ
ලිගුව දෙස නෙතගින් බලමින් කීවාය. නාලිකාගේ
කතාවෙන් සිරිල්ගේ සිතට තරමක ලැජ්ජාවක්
ඇති විණ. “ඔය පුකට දැනෙන්න අරින්න නම් ඉතිං
හරක් පයියක් ඕන වෙයි….” සිරිල්ගේ කතාවට
නාලිකා හඬ නගා සිනාසෙන්න වූවාය.
“අප්පේ…හ්.. මෙයාට ගිය ඩෙං…. හරක් පයියවල්
සයිස් ඒවා තියෙන අයියලත් ඉන්නවා අනේ…”
“ඒවා බස්සල වෙන්නැති හිල ඔච්චර ලොකු වෙලා
තියෙන්නෙ…” සිරිල්ගේ කතාවට නාලිකා හෙලුවේ
නෝක්කාඩු බැල්මකි. “අනේ යන්න අනේ යන්න….
මගේ හිල එච්චර ලොකු නෑ…” “ඒක නෙමෙයි.. අර
කෝල් එක මොකක්ද…” සිරිල්ගේ එම පැනයෙන්
නාලිකාගේ ස්වරෑපය වෙනස් වුවද එය ග්‍රහණය
කරගැනීමට සිරිල්ට නොහැකි විණ. “ආ… ඒක.. මේ.. මට එපොයිස්ට්මන්ට් එකක් දැන් නම්
බඩගිණියි අනේ… අපි කමුද…” සිරිල් නාලිකා
සමගින් රයිස් එක බෙදාගෙන කන්න වූවේය. “අර
කෝල් එක ආව වෙලාවෙදි ඔයා කිව්වෙ දෙකක්
ලෝඩ් කරන්නෙත් අමාරැවෙන් තුනක් කරන්නෙ
කොහොමද කියල… ඒ මොකක්ගැනද..” නාලිකා
සිරිල් දෙස හෙලුවේ නුරැස්සන සුලු බැල්මකි. “ඔයා
මගේ පුකේ අරිනවට වඩා කරල තියෙන්නෙ මගේ
කෝල් එක ගැන අහන් ඉන්න එකනෙ…” “අහන්
හිටියෙ නෑ…… ඇහුන නිසයි ඇහුනෙ…” “ම්..
තුන්දෙනෙක් එක්ක එකපාර කරන්න කතා කලේ…
තේරැණානෙ…ඒක නෙමෙයි… ඔයා උදේ වරැවෙ
මොකද කරන්නෙ…” “එහෙම විශේෂ වැඩක් නෑ..
ඇයි…” “නෑ… හෙට මුකුන් වැඩක් යොදාගෙන
තියෙනවද…” “එහෙම විශේෂ වැඩක් නෑ…”
“එහෙනම් හෙට මාත් එක්ක පොඩි ගමනක් යන්න
එන්න පුලුවන්ද…” “පුලුවන්… කොහේ යන්නද…”
“ඒක හෙට කියන්නම්… ඔයා නමය වෙද්දි පොලිසිය
ගාවට එනවද…” “මාව මරන්න ගෙනියනවද..”
“ඔව්.. හුකලා මරන්න හදන්නෙ……” නාලිකා
සිනාසෙමින් කීවාය.
පසුදින උදෑසන සිරිල් සිය නිවස වෙත යාමට පිටත්
වූයේ නාලිකා පැවසූ පරිදි යලි පැමිණිමට කාන්තිට
පවසන බොරැව කල්පනා කරමිනි. “මේ ගෑණි
මොකටද දන්නෙ නෑ මට එන්න කිව්වේ…” සිරිල්ට
ඒ සදහා කරැණක් අනුමාන කිරීමටවත් නොහැකි
විණ. ‌කෙසේ ‌වෙතත් සිරිල් නිවසට පැමිණෙද්දී
කාන්ති නදීකාන් සමග සැලූන් එකට ගොස්
තිබිණ. කාන්ති එහි ගියේ තරමක් අදිමදි කරමිනි.
“අනේ මට මොකක්ද වගේ නදීකා… අතන මයිල්
ගාන කොට ඇදුම් ගලවන්නත් වේවිනෙ…” කාන්ති
පැවසූ දේට නදීකා ඇය වෙත හෙලුවේ
උපහාසාත්මක බැල්මකි. “උඹට පිස්සුද…
කෝටියක් දුන්නත් සැලුන්වල ඉන්න කෙල්ලෝ ඔය
පල් වෙච්ච හුතු අල්ලන්නෙ නෑ බං…” “ඉතිං එතන
මයිල් අයින් කරන්නත් එක්ක නේද යන්නෙ…” “නෑ
බං… එතන මයිල් අපිටම තමා අයින් කරගන්න
වෙන්නෙ…” “ඉතිං අපිට පුලුවන්ද…” “පුරැදු වුනාම
ගාණක් නෑ… මගේ නම් දැන් කෙනෙක් ගානවා…”
නදීකා කීවේ ඇසක් ඉගි මරමිනි. “කව්ද අර ගෙදර
ඉන්නවා කියපු කොල්ලද…” “හ්මි… දවස් දෙක
තුනකට පාරක් මිනිහ මගෙන් අහනවා…….. ඇන්ටි අද රැවුල කපමුද කියල.. මිනිහ මට වඩා උනන්දුයි
එතන ලස්සනට තියාගන්න..” කාන්තිට නදීකා
ගැන තරමක ඉරිසියාවක් ඇති විණ. “ඔව්වා මහ
පව් වැඩ බං…” කාන්ති තම සිතට පිවිසි ඉරිසියාව
එලෙස මඩින්නට උත්සාහ ගත්තාය. නදීකා
කාන්ති තමන් රෑපලාවන්‍ය කටයුතු සිදු කරන
ස්ථානයට කැදවාගෙන ගියාය. එතැන හුන්නේ
සුරෑපී කාන්තාවකි. “ආනේ නදීකා අක්කි…. මොකද
අද උදේම.. කව්ද මේ ආන්ටි…” කාන්තිට පොලව
පලාගෙන යාමට සිතුනේ අර කාන්තාව නදීකාට
අක්කා කියා තමාට ඇන්ටි කියා ආමන්ත්‍රණය කල
විටදීය. කාන්තිගේ මුහුණ වෙනස් වූ ආකාරය
නදීකා වහා වටහා ගත්තාය. දෙපාර්ශවයේම සිත්
නොතැලෙන පරිද්දෙන් වරද නිවැරදි කිරීමට ඇය
උත්සාහ ‌ගන්නාය. “උදේම ආවෙ ඇයි දන්නවද
දිල්කා… මෙන්න මේ ආන්ටිව අක්කියෙක්
කරගන්න… මේ මගේ ක්ලාස්මේට් කෙනෙක්…
ජීවිතේට සැලුන් එකකට ගොඩ වෙලා නෑ. විහින්
වයසට යනවා… කසාද බැදල ලමයි උන්නට මොකද
අපි ඉන්න එපැයි කොල්ලො කෙල හලන ගාණට..
නැද්ද මෙයා…” “අනේ සොරි අනේ… මං දන්නෙ නැතුවයි කතා කලේ.. දිල්කා කාන්තිගේ
11
උරහිසින් අල්ලාගෙන කීවාය. කාන්ති සිනාවක්
නැගුවාය. “ඉතිං… මගෙන් මොනවද කෙරෙන්න
ඕන..” නදීකා දිල්කාට අවශ්‍යතාවයන් පැහැදිලි
කලාය. “මෙහෙමයි නදීකා අක්කි… අපි අන්ඩර්
ආර්ම් වැක්ස් කරමු… අනෙක් හරිය වීට් කරමු.. ඒක
ලේසියි…” කාන්තිට තරැ පෙනුනේ කිහිලිවල ලෝම
වැක්ස් කර ඉවත් ‌කරද්දීය. පැය එකහමාරක
පමණ කාලයකින් අනතුරැව කාන්ති සෑහෙන්න
වෙනස් වී තිබිණ. “දැන්නම් කාන්ති අක්කිට
හස්බන්ඩ්ලන් බේරෙන්න බැරි වෙයි නේද නදීකා
අක්කි…” “ඒක තමයි කෙල්ලෙ මාන් බැලුවෙ… දැන්
මටත් ආසයි..” “ආපෝ… මං ඔයාගෙ ආස නැත්තෙ
ඔය ලෙස්බි කතාවලට තමයි අනේ…” දිල්කා
තරමක නෝක්කාඩු බැල්මක් නදීකා වෙත
හෙලුවාය. “ඉදල හිටලවත් ආප්පයක් කාල බලන්න
දිල්කා.. රසයි..” “අනේ… යන්න…” “ඒක නෙමෙයි…
අපිට රේසර් එකකුත් ඕන කෙල්ලෙ…” “දැන්නම්
චූටි මැෂින් එකකුත් තියෙනවා නදිකා අක්කි..”
“එහෙමද… ඒක පස්සෙ ගනිමු..” “අක්කි පරිස්සමින්
යූස් කරන්න හොදද.. කපා ගන්න එපා.. මේ නදීකා අක්කිට කිව්ව නම් සපෝර්ට් එකක් දෙයි…” දිල්කා කාන්තා රේසරය කාන්තිට දෙමින් කීවාය. “අපෝ මට බෑ කෙල්ලෙ මේකිගෙ පොල් හුත්ත හූරන්න….” “ඊයා………අනේ… නදීකා අක්කි ඔයා නම් දැන් හරි නරකයි…” දිල්කා අතින් කටවසාගෙන සිනාසුනාය. කාන්ති සැලූනයෙන් පිටත් වූයේ සිය සැමියාට සිය රෑ සපුව පෙන්වීමේ අපේක්ෂාවෙනි.
නිවසට පැමිණෙද්දී කාන්ති නොසිටීම පිලිබදව තරමක් පුදුමයට පත් වූවන් එකාතකින් එය තමන්ගේ ගමනට රැකුලක් යයි සිරිල් කල්පනා කලේය. කාන්ති නදීකාත් සමග කොහේදෝ ගිය බව දරැවන්ගෙන් අසා දැනගත් සිරිල් නිවසින් පිට වූයේ කාරණා දෙකක් ගැන දෙගෙඩියාවෙනි. කාන්ති නදීකා සමග ගිය ගමනද තමා නාලිකා සමග යන්නට යන ගමනද ඔහුගේ සිතේ ඇතිව තිබුනේ විචිකිච්ඡාවකි. සිරිල් පොලිසිය අසලට යන විටම නාලිකාද පැමිණියාය. ඇයගේ ඇදුම අන් දිනයන්ට සාපේක්ෂව සංවර කමක් ඉසිලීය. නාලිකාගේ මනලෝලී අවයවයන් වැඩිපුර ඉලිප්පී නොපෙනෙන ආකාරයේ සාමාන්‍ය ගවුමක් ඇය ඇද සිටියද මස් පිරැණු විශාල වටකුරැ තට්ටම් යුවලින් හැඩ වුන ඇගේ පුළුල් නිතඹේ වපසරිය වසා ලන්නට එම ගවුමටද මදක් අපහසු විණ. “ෂහ්… මෙයා වෙලාවටම වැඩ නේ..” නාලිකා සිරිල්ගේ අතට පහරක් ගසමින් කීවාය. “කොහේ යන්නද මට එන්න කිව්වෙ…” “බය වෙන්න එපා අනේ… බැංකුවට යන්න…” සිරිල් තරමක් පුදුමයෙන් නාලිකා දෙස බැලුවේය. “බැංකුවට…. ඒ මොකටද…” “♡… යමින් ගමන් විස්තරේ කියන්නකෝ…” සිරිල්ට නාලිකා සමග එකට ගමන් කිරීම
පිලිබදව අභිමානයක් ඇති විණ. නාලිකා වැනි සුන්දර සරාගී ගැහැණියකගේ සැමියා තමා බව සෙස්සන් සිතනු ඇතැයි සිරිල් සිතීය. එය සිරිල් සිතූ පරිදිම සිදු විණ. නාලිකා ගමන් ගන්නා තාලයට උස් පහත් වන ඇගේ සුන්දර නිතඹ සැරසූ පිරැණු තට්ටම් යුවල දෙස බලා තොලකට තෙත් කල බොහෝ පිරිමි ඇය සමග එකට ගමන්ගන්නා පිරිමියා දෙස බැලුවේ ඉරිසියාවෙනි. “මට ඔයාට කියල එකවුන්ට් එකක් ඕපන් කරගන්න ඕන අනේ…” “ඇයි මට කියල… ඔයාට පුලුවන්නේ..” නාලිකා සිරිල් වෙත හෙලුවේ සරාගී බැල්මකි. “ඔව්… මට බැරි කමක් නෑ.. ඒත් ප්‍රශ්ණ ඔය බැංකුවෙ අය මාව දන්නවා. මම ඔයාට කියල තියෙන්නෙ අර එල්ඩර්ස් පාටි ගැන. ඒවට එද්දි ගොඩක් දෙනෙක් ලොකු සල්ලියක් ගේන්නෙ නෑ.. ගොඩක් දෙනෙක් බලන්නෙ මගේ එකවුන්ට් එකකට සල්ලි දාන්න.. ඉතිං බැංකුවෙ අය මගෙන් අහනව කොහෙන්ද මේ සල්ලි එන්නෙ… අරකද මේකද කියල.. ගෑණු කෙනෙකුගේ එකවුන්ට් එකකට එහෙම එක එක පාරට සල්ලි එනකොට එයාල සැක කරනවා…… දැන් පොලිසියත් අපිට කෙලින්නමනෙ හදන්නෙ. ඒකයි මම ඔයාගෙ නමින් එකවුන්ට් එකක් හදන්න හදන්නෙ.. ඒටීඑම් කාඩ් එකකුත් හදා ගත්තම කිසි ප්‍රශ්ණයක් නෑ…” සිරිල් නාලිකාගේ පැහැදිලි කිරීම ගැන සැක නොකල බැවින් දෙවරක් නොසිතාම ඇගේ අදහසට එකග වූවේය.
මුදල්ද ලබා දී සිරිල් බැංකුවට පිටත් කල නාලිකා අසල කඩයකට වී ඔහු එනතෙක් බලා සිටින්න වූවාය. පැයකට පමණ ආසන්න කාලයක් ඇයට
ඔහු එනතෙක් බලා සිටින්නට සිදු විණ. “මොකද
අනේ පරක්කු… හිටගෙන ඉදල මගේ කකුල් දෙකත්
රිදෙනවා..” නාලිකා මැසිවිලි නගන්න වූවාය.
“කකුල් දෙක රිදෙන්නෙ නැතුව අරීවියැ අක්කර
දෙකක විතර පුකක් උස්සගෙන ඉන්නකොට..”
සිරිල් වටපිට බලමින් කීවේය. “ආ.. ඒකත්
එහෙමද.. හරියටම අක්කර දෙකද… චුට්ටක්වත්
වැඩි නැද්ද…” නාලිකාද සිරිල්ට දෙවැනි නොවුනාය.
“ම්… පර්චස් එකක් විතර වැඩියි… තට්ටම් දෙක
අස්සෙන් තව පොඩි කෑල්ලකුත් තියෙනවනේ…”
“හා…. ඊයෙ රෑ දිවෙන් වෙන්න ඇති මැන්නෙ නේද…
කුණුහරැප නෙමෙයි.. කාඩ් එකත් ගත්ත නේද..”
සිරිල් බැංකුවෙන් ලබාදුන් පාස්පොත හා කාඩ්පත
නාලිකාට දුන්නේය. “එහෙනම් හරිනේ…” “ඔයා ඔය
යන්නද හදන්නෙ… යමු හොටෙල් එකකට ගිහින්
මුකුත් කන්න..” නාලිකාගේ ආරාධනාව සිරිල්
බොහෝ කැමැත්තෙන් පිලිගත්තේය. ඔවුන්
දෙදෙනා ආපනශාලාවක් සොයා යන්නට වූහ.
නාලිකාගේ ගමන් තාලයට නැටවෙන ඇයගේ මස්
පිරැණු තට්ටම් යුවල දුටු සිරිල්ගේ හැගීම් අැවිස්සී ගියේය. ඔහු නාලිකාගේ පිරැණු වටකුරැ තට්ටමක්
මිරිකුවේය. “ඌ………” වික්ෂිප්තභාවයට පත් වූ
නාලිකා සිරිල් රැවුමකින් ඇමතුවාය. “මොකද…
පිස්සු හැදුනද… මේ මහපාර…” “පද්දන පැද්දිල්ලෙ
තරමට පිස්සු හැදෙන්නෙ නැද්ද අප්පා… මහපාරෙ
අරින්න හිතෙනවා…” “ඇයි ඊයේ ඇරපු එක මදි
වුනාද..…” “මදි නේන්නම්..…….” “එහෙනම් මගේ පුක
හොදට රහ වැටිල වගෙයි…” සිරිල්ට ඊට පිලිතුරක්
දීමට මත්තෙන් අධිසුඛෝපභෝගී රථයක් පැමිණ
ඔවුන් දෙදෙනා අසල නතර කලේය. “නාලිකා….
කොහේද යන්නෙ… So.. මම ලිෆ්ට් එකක්
දෙන්නම්…” රථයේ රියදුරැ අසුනේ හුන් තරමක
වයසක අයෙක් නාලිකාට කතා කලේය. “ආනේ…
මේ.. මිස්ට සිල්වනේ… කමක් නෑ.. මිස්ට සිල්වා…
මම මේ හස්බන්ඩ් එක්ක පොඩි ගමනක් යනවා..”
නාලිකා සිරිල් පෙන්වමින් කියද්දී සිරිල්ට
ආඩම්බරයක් දැනින. “ආ… මේ හස්බන්ඩ්ට්…
හොදයි… හොදයි.. මම කෝල් එකක් දෙන්නම්කො
එහෙනම්…” සිරිල් දෙස බලා සිනාවක් නැගූ සිල්වා
නාලිකාට අතවනාගෙන පිටත් වූවේය.

මතුසම්බන්දයි!