අහම්බය – 02 කොටස (NEW)

සිරිල් අයාගත් දෙනෙතින් තමා වෙතට මුහුණලා සිටින නිරැවත් කාන්තා රැව දෙස බලා හුන්නේය. බොහොමයක් ගැහැණුන් සියලු අංගාවරණයන්ගෙන් සැරසී සිටියදී මන බදින රෑප සෝබාවකින් යුක්තය. එහෙත් ඇදුම් එකිනෙක ගැලවී යද්දී රෑප අලංකාරයද ක්‍රමයෙන් ගැලවී යන්නට වන්නේය. තන් එල්ලා වැටෙයි. බඩ ඉදිරියට නෙරා වින්ය. ඒ මදිවාට රැලිත් වැටිලාය. රවුමට ‌ලොකුවට ‌පෙනුන තට්ටම් යුවලටත් ඒ ආනිසංසයමය. නමුත් තමා ඉදිරියේ සිටගෙන සිටින්නේ වීනස් දෙවගනදැයි සිරිල්ට සිතිනි. නාලිකාගේ පයොධර යුවල විශාල වුවද තන පුඩු උඩබලාගන් ගමන්ය. බැලූන යුවලක් පිම්බී ඇතුවාක් මෙන් පිරිපුන්ය. බඩ වැටිය මදක් ඉදිරියට නෙරා තිබුනද එය ඇගේ පුලුල් උකුලේ හැඩය ආරක්ෂා කර ගෙන තිබිණ. කලවාවන්ද සිරැරට ගැලපෙන ගාණට පෘෂ්ඨිමත්ව වැඩී තිබිණ. “මොකද… ගෑණියෙක් හෙලුවෙන් ඉන්නවා දැක්කෙ අදද..” නාලිකා සිරිල්ගේ නිරීක්ෂණය හමාර
කලාය. ඇය සෙමින් ඔහුට ලං වූවාය. සිරිල්
නාලිකාගේ නිරැවත් බද වටා දෑන් යවා ඇය තම
සිරැරට තෙරපවා ගත්තේය. නාලිකා තවමත්
සිරිල්ïගේ යට කලිසම තුල සිර වී සිටින ඔහුගේ
ප්‍රාණවත් වූ ලිගුව කලිසමට පිටින් සිය පිරැණු
අනැගිලි වලින් පිරිමදින්න වූවාය. “හාන්සි
වෙන්න……” නාලිකා සෙමින් කෙදිරැවාය. සිරිල්
ඇගේ බහට අවනත වෙමින් අසල වූ ඩෙස්ක් එකක්
මත දිගා වූවේය. නාලිකා සිරිල්ගේ යට කලිසම
ගලවා ඔහු නිරැවත් කකෲලාය. සිරිල්ට ලජ්ජාවක්
ඇති විණි. ඒ තම ප්‍රාණවත් පුරැෂ ලිගුව නාලිකා
දුටු නිසා නොව තම යට කලිසමේ පිටුපසින් විශාල
කොටසක් ඉරී ගොස් තිබූ හෙයිනි. “මොකකද..
අනේ… මේ… ජොකෙක් ගන්නකෝ මේ ඉරිච්චි ඒවා
අදින්නෙ…” නාලිකා තම යට කලිසම ඉහලට අල්ලා
පෙන්නද්දී සිරිල්ට පොලව පලාගෙන යාමට සිතිනි.
“ක්… කාටවත් පේන්නෙ නැති නිසා තව ටිකක් කල්
පාවිච්චි කරන්න හිතුවා….” “ඇයි වයිෆ් මේවා ගැන
හෙයල බලන්නෙ නැද්ද..…” නාලිකා සිරිල්ගේ
කලිසම ඉවත දමා රිටක් මෙන් ඉහලට එසැවී තිබෙන ඔහුගේ පුරැෂ ලිගුව දෙස බැලුවාය. නාලිකා තමා වෙතට නොපැමිණ ඇගේ අත් බෑගය අවුස්සමින් කුමක් කරන්දැයි සිරිල් හිස ඔසවා විපරම් කලේය. ආපසු සිරිල් අසලට පැමිණි නාලිකා ඔහුගේ ලිගුවට කොන්ඩමයක් පලදන්නට වූවාය. පදමට ප්‍රාණවත් ව තිබූ සිරිල්ගේ පුරැෂ ලිගුව වරින්
වර ගැස්සෙමින් ඇයගේ ක්‍රියාවට බාධා කලේය. “ඕක ‌කෙලින් කරල අල්ල ගන්නකෝ අනේ.. නටවන්නෙ නැතුව… කොපුව දානකල්…” නාලිකාගේ පිරැණු සුසිනිදු අතැගිලි වල පහස තම ලිගුවට දැනෙද්දී සිරිල් එම මිහිර විද ගත්තේ දෑස් පියාගෙනය. නාලිකාද ඩෙස් එක මතට ගොඩවන්නට උත්සාහ ගත්තාය. ඇය එක් කකුලක් බිම තබා අනෙක් කකුල ඩෙස්ක් එක මත තබද්දී විවර වූ දෙපා අතරින් ඇයගේ රසගුල සිරිල්ට මනාව ප්‍රර්දර්ශනය විණි. නාලිකාගේ සිරැරේ තිබූ දීප්තිමත් තෙල් පැහැය ඇයගේ ඉකිලි වල නොතිබිණි. ඇයගේ යෝනිය හා ඒ අවට අවපැහැ ගැන් වී තිබිණ. සම්පූර්ණයෙන්ම ලෝම මුඩු කර තිබූ බැවින් සිරිල්ට නාලිකාගේ යෝනිය හොදින්ම දැක බලා ගත හැකි විණ. “මොකද අනේ… මගේ හුත්ත දිහා කන්න ‌වගේ බලා ඉන්නේ… වයිෆ්
ඔයාට එයාගෙ හුත්තවත් ඔයාට පෙන්නන්නෙ
නැද්ද…” නාලිකා හුන් ඉරියව්වෙන්ම හිදිමින් තම
අනැගිලි වලින් යෝනි තොල් දෙපසට
කලාය.නාලිකාගේ පිරැණු අනැගිලි දෙකට මැදි වූ
ඇයගේ යෝනිය දෙස සිරිල් කෑදර දෙනෙතින් බලා
හුන්නේය. “පෙන්නුවත් වැඩක් නෑ… කැලෑවකින්
වැහුණු ලිදක් වගේ ඔය තියෙන්නේ…” “හස්බන්ඩ්ල
වුනාම දැනගන්න එපාද වයිෆ්ලගෙ කැලෑ කපල
සුද්ධ කරල ලස්සනට තියා ගන්න… එතකොට
කාට වුනත් වතුර බොන්න එන්න පුලුවනිනේ…”
නාලිකා ඩෙස්ක් එක මතට ගොඩ වූයේ තරමක්
අපහසුවෙනි. නාලිකා මේ සැරසෙන්නේ කුමක්
කිරීමටදැයි නොදත් සිරිල් කුතුහලයෙන් යුතුව
බලා හුන්නේය. නාලිකා තම දෙපා දෙපසට දමා
සිරිල්ගේ සිරැර මත වාඩි වූයේ ඔහු පුදුමයට පත්
කරලමිනි. තම බඩ මත තිබෙන නාලිකාගේ
Edog තට්ටම් යුවලේ පහසින් සිරිල්
අමන්දානන්දයට පත් විණි. “මාව ඒ තරම් බර
නෑනේ නේද… නාලිකා සිරිල්ගේ සිරැර දිගේ සිය
නිතඹ පහලට යවමින් ඇසුවාය. නාලිකාගේ පිරැණු තට්ටම් යුවලේ පහස තම ලිගුවට දැනෙද්දී සිරිල්
හොදින් පිම්බී තිබූ පයෝධර මත උඩ බලාගෙන
හුන් තන පුඩු මිරිකීය. “ම්….. මොකද කිරි බොන්න
ආසයිද….” නාලිකා සිය නිතඹින් මදක් එසැවී තම
විශාල පියයුරැ යුවල සිරිල්ගේ මුවට ලං කලාය.
සිරිල් නාලිකාගේ නිරැවත් පිට බදාගෙන ඇගේ
තන පුඩු උරන්න වූවේය. නාලිකාද තම නිතඹ
දෙපසට පද්දමින් තම රසගුලේ මුව අසලට වී
සිරැරට රිංගීමට මාන බලමින් සිටින සිරිල්ගේ සෘජු
ශිෂ්ණයට සහාය දක්වන්නට වූවාය. තම ලිගුව
විල්ලුද බිත්ති වලින් සැදි ගුලකට ඇතුලු වූ බව
තේරැණ සිරිල් සිය උකුල ඉහලට ඔසවමින් ලිගුව
එම ගුලට තවත් රිංගවන්නට උත්සාහ ගත්තේ
එම විල්ලුද බිත්තිවල පහස තවත් තම ලිගුවට
ලබා දීමටය. එහෙත් එය ඒ තරම් සාර්ථක
නොවූයේ විශාල වට්ටක්කා ගෙඩියක පලු දෙකක්
පරිද්දෙන් තම උකුල මත තිබූ නාලිකාගේ විශාල
නිතඹයි. “ඔය… ඇති අනේ..හ්” නාලිකා තරමක
අපහසුවෙන් සිරිල්ගේ මුවින් තම පයෝධර යුවල
මුදා ගෙන සිය සිරැර සිරිල්ගේ සිරැර මත කෙලින්
කර ගත්තාය. සිරිල්ගේ ප්‍රාණවත් ලිගුව නාලිකාගේ යෝනිය තුලට සම්පූර්ණයෙන්ම කිද බැස්සේ සංසර්ග ක්‍රියාවලියේදී කිසිදා නොවිදි සුවයක් සිරිල්ට ලබා දෙමිනි. නාලිකා සිරිල්ගේ සිරැර මතට වී විවිධ ශිල්ප රග දක්වන්නට වූවාය. විටෙක් ඇය සිය නිතඹ වේගයෙන් උස්පහත් කලාය. තවත් විටෙක සිය මසින් පිරැණු විශාල තට්ටම් යුවල සිරිල්ගේ උකුල මත අතුල්ලන්න වූවාය. සිරිල්ට තම ආවේගයන් පාලනය කර ගැනීමට අපහසු වූයේ නාලිකා තම නිතඹ කරකවද්දීය. “ආ……… ” සිරිල් කෙදිරිගෑවේ තවමත් තම උකුල මත කැරකැවෙන නාලිකාගේ උකුල බදා ගෙනය. “හරිද…. ගියාද…” නාලිකා සිය ක්‍රියාව නතර කරමින් ඇසුවාය. සිරිල් සිනාවක් නැගුවේය. “මොකද අනේ… මමයි මහන්සි වුනේ.… මෙයාටනෙ අමාරැ වෙලා තියෙන්නේ….” නාලිකා සිය යෝනිය තුල තිබූ ප්‍රාණවත් බව බැහැර වෙමින් තිබූ සිරිල්ගේ ලිගුව ඉවතට ගනිමින් කීවාය.
සිරිල් තමාගෙන් ඉවත්ව යන නාලිකා දෙස බලා හුන්නේය. ඇයගේ උසට සරිලන මහතකින් යුතු වූ සරාගී දේහය ඔහුගේ සිතට යලින් ආශාවක් ඇති කලද එම ආශාව ක්‍රියාත්මක කිරීමට තරම්
ශක්තියක් ඔහු තුල නොතිබිණි. සිරිල් නාලිකාගේ
නිරැවන් පිට දෙසත් මනාව වැඩී තිබූ නිතඹ දෙසන්
බලමින් සුසුම් ලෑවේය. නාලිකා බිම වැටී තිබූ තම
සාය අහුල ගන්නා අතරතුරේ ඒ අසලම බිම වැටී
තිබූ සිරිල්ගේ යට කලිසමත් අහුලා ගත්තාය. එහි
ඉරැණු තැන දෙස බලා සිනාවක් නැගූ ඇය තවමත්
වැතිර සිටිනා සිරිල් දෙස බලා එය ඔහු දෙසට වීසි
කලාය. “මොකද අනේ…. ඔහොම ඉන්නද
කල්පනාව.. ඇදුම් ඇදගන්නකෝ… ඔයා ඔහොම
ඉන්න කොට මට තව තව දේවල් හිතෙනවා…”
නාලිකා සාය තුලට තම සිරැර රිංගවමින් කීවාය.
එවිටම ඇගේ අත් බෑගය තුල තිබූ දුරකථනය නාද
වන්නට විණි. නාලිකා තවමත් එලිමහනේ සුව
විදිමින් තිබූ තම විශාල පයෝධර යුවල ලෙලවමින්
ගොස් ඇමතුම ලබා ගත්තාය. “හෙලෝ..ව්..” “ඔව්…
ඔව්…. ඒක හරි….” “ම්…. කියන්න බෑ… මම කෝල්
කරන්නම්” දුරකථනය යලි බෑගය තුලට දමද්දී ඇය
හොරැහින් සිරිල් දෙස බැලුවාය. ඔහු තමා දෙස
බලා සිටින බව ඇයට හැගිණි. “මගේ කස්ටමර්
කෙනෙක් කෝල් කලේ….” “කස්ටමර් කෙනෙක්….” “ඔව්… ඔයා වගේ කස්ටර්මස්ල ගොඩක් මට
ඉන්නවා..” නාලිකා සිරිල් සිටි තැනට පැමිණෙමින්
කීවාය. ඇයගේ පිම්බී තිබූ පියයුරැ යුවලේ තිබූ
තෙල් පැහැය සිරිල්….ගේ සිත කිති කැවීය. සිරිල්
තම අත පොවන මානයේ තිබූ නාලිකාගේ දෙතන
පිරිමදින්න වූවේය. නාලිකා තම ලැම සිරිල් වෙත
පාමින් ඔහුට සහාය වූවාය.
”
වගේ
කස්ටමස්ල….?” “හ්මි… ඔයාට වගේ වයිෆ්
සලකන්නෙ නැති හස්බන්ඩ්ලි…… ඔයා වගේ
එයාලත් ආසයි මගේ තන් දෙකට….” නාලිකා තම
පයෝධර යුවල දෙපසට වනමින් කීවාය. “මට
ඔයාගෙන් සපෝට් එකක් ඕන….” නාලිකා තවත්
සිරිල්ට ලං වෙමින් කීවාය. ඇගේ සිරැරින් හැමූ
අපූරැ සුවද සිරිල් මෝහනය කරලීය. “මොකක්ද…”
“මම පොඩි ගෙස්ට් එකකට ජොයින් වෙලා තමයි
මගේ බිස්නස් එක කලේ… ගිය සතියෙ ඒ ගෙස්ට්
එකට පොලිසියෙන් පැන්නා… පොලිසියට අලුතින්
ඇවිත් ඉන්න ඕ. අයි. සී එක විදියක්.. මිනිහ අපේ
බිස්නස් නතර කරනවා කියල කියල තියෙනවා… ඒ
වුනාට අපිත් ජීවත් ‌වෙන්න ඕනනේ..” සිරිල්
නාලිකාගේ උද්දීපනය වී තිබූ තන පුඩු ඇගිලි වලින් පොඩි කරන්න වූවේය. “ඉතිං… මම කොහොමද
සපෝර්ට් කරන්නෙ..” “ඔයාට පුලුවනිනේ.. අද අපි
දෙන්න හිටිය වගේ මට මගේ කස්ටර්මස්ල එක්ක
ඉන්නත් මෙතන දෙන්න….” නාලිකා තම නග්න
පියයුරැ යුවල සිරිල්ගේ මුහුණ අසලටම ලං කලාය.
“ම්…. නිකං නෙමෙයිනෙ අනේ…. මම ඔයාට හොද
කමිෂන් එකක් දෙන්නම්… තව ඉතිං කමිෂන් එකට
අමතරව මේවත් පාවිච්චි කරන්න පුලුවන්
ඔයාට……” නාලිකා තම විශාල පියයුරක් සිරිල්ගේ
මුවේ තැබුවාය. “මේක ඇතුලට රෑට මිනිස්සු එනව
කව්රැත් දැකල පොලීසියට කියයිද දන්නෙ නෑ…”
“අයියෝ… අර පිටිපස්සෙ වැඩිය පාවිච්චි නොකරන
ගේට් එකක් තියෙන්නේ… මම එන අයට ඒක්කෙන්
එන්න කියන්නම්.…… කොහොමටත් ඒ එන අය
වැඩිය ආස පිටිපස්සෙ ගේට් එකෙන් ඇතුල් වෙන්න
තමයි…” නාලිකා සරාගී සිනාවකින් මුව
සරසාගෙන කීවාය. නමුත් ඇය අවසානයට කී
කතාව සිරිල්ට වැටහුනේ නැත. “රෑට මෙතන
බලන්න කව්රැවත් එන්නෙ නම් නෑ.. ඔයාට හොද
නම් එහෙම කරමු…” සිරිල් නාලිකාගේ පිම්බී තිබූ
පියයුරකට උණුසුම් හාදුවක් දෙමින් කීවේය.

නාලිකා සිරිල්ට තම දෙතන සමග සුරතල් වීමට ඉඩ දී බලා හුන්නාය. පදමට පිම්බී තිබූ නාලිකාගේ පියයුරැ යුවල අත හැරීමට සිරිල් නොකැමති වූවේය. “ඔය ඇති අනේ… ඉරැව කියල මේවයැ කිරි තියෙන එකක්ද.. ‌කෝ… කෝ.. අහකට වෙන්න ඉතිං…” සිරිල් තම මුව තුල තිබූ නාලිකාගේ තනයේ තන පුඩු තම දත් ඇදි දෙකට සෙමින් තද කලේය. “………. නාලිකා සිරිල්ට රවමින් තම පියයුර ඔහුගේ මුවින් ගලවා ගත්තාය. “හරි එක්කෙනා තමයි…… විකපු තැන රතුත් වෙලා…” නාලිකා නිරාවරණය වී තිබූ තම උඩුකය වසා ගන්නට සැරසුනාය. සිරිල්ද තම නිරැවත වසා ගත්තේය. “ඔයාට පුලුවන්ද කඩේට ගිහිං රයිස් එකක් ගේන්න..… අපි දෙන්නට කන්න.. මම සල්ලි දෙන්නම්……” නාලිකා සිය හැට්ටයේ බොත්තම් අපහසුවෙන් එක් කරමින් කීවාය. “හංදියටම යන්න වෙනවා…” “ත්රීවීල් එකක් අරගන්න.. මම සල්ලි දෙන්නම්…” “මම එනකොට ගෙදරින් කෑම එකක් ගෙනාවනේ….” නාලිකා සරදම් සිනාවක් මුවගට නගාගෙන සිරිල් දෙස බැලුවාය. “මොකද… වයිෆ්ගේ කෑම අනාරින්න හිතක් නෑ…?” සිරිල් සිනාවක් නැගුවේය. “හ්මි…. වයිෆ්ග ඔය හොද්දයි
බනයි කාල තමයි මෙයාට හරියට ගෑණියෙකුට
ගහන්නවත් පණක් නැත්තේ…” සිරිල්ට තමා ගැන
තරමක ලැජ්ජාවක් ඇති විණි. නාලිකා රැපියල්
දහසේ නෝට්ටුවක් සිරිල් අත තැබුවාය. “මට
බඩගිනියි… හලෝ… දැන් මොකෙක්හරි මෙතනට
ආවොත් මට මගේ බඩගින්න පැත්තකින් තියලා
එයාගෙ ගින්න නිවන්න වෙයි….” සිරිල් කෑම ගෙන
ඒමට පිටත් වූවේය. තම සේවා ස්ථානයෙන් දුරස්
වන්න වන්න ඔහුගේ සිත අවිනිශ්චිත සිතුවිලි
වලින් පිරෙන්න විනි. සිරිල්ගේ සිතට ඇති වූ සැකය
තවත් තීව්ර වූයේ පාරේ අයිනක හුන් යතුරැපැදි
කරැවෙක් දැකීමෙනි. ඔහු දුරකතන ඇමතුමක්
ලබා ගනිමින් සිට තමා දුටු විගස එය විසන්දි කර
යතුරැ පැදිය පන ගන්වා ගත්තේය. “ටිකක් පුදුම
හිතෙන කතාවක් තමයි… නාලිකා ඔක්කොම
හොයාගෙනයි ඇවිත් තියෙන්නෙ.. පිටිපස්සෙ
ගේට්ටුවක් තියෙනව කියල මේකෙ වැඩකරන
අයගෙනුත් කීයෙන් කී දෙනාද දන්නේ..… ඕකෙ
හොරකම් කරන්න කියල දෙයක් තියෙන
එකක්යැ. නාලිකා කියපු කතාව ඇත්ත වෙන්න ඇති… මාව අල්ල ගන්න ඕන නිසා තමයි මාත්
එක්ක නිදි වැද්දෙ.. මොනව උනත් නාලිකා මරැ
ගෑණි අප්පා… අර සුදු තඩි පුකයි.… බෝල තන්
දෙකයි.. කොච්චර බැලුවත් එපා වෙන්නෙ නෑ…”
නාලිකාගේ රාගික සිරැර මතක් වෙත්ම සිරිල්ගේ
සිරැර ගිණියම් කලේය. නාලිකා තමාට පවසා
තිබුනේ සත්‍යයක් බව රයිස් කඩේදී අසන්නට
ලැබුන කතාවක් නිසා සිරිල් තහවුරැ කර
ගත්තේය. “ආ.. මුදලාලි… අද මොකද හංදිය
පාලුවට.. කෝ වෙනදට මෙතන ඉන්න කොලු සෙට්
එක…” කඩේට පැමිණියෙක් සිරිල් දෙසද බලා
සිනාවක් නගා මුදලාලිගෙන් විමසීය. “ඇයි මල්ලි..
දන්නෙ නැද්ද මෙහේ පොලීසියට අලුතින් ආපු
ලොකු මහත්තය ඒවා සේරම නතර කලානේ.. දැන්
හයෙන් පස්සෙ රස්තියාදු බෑ.. පහු ගිය දවසෙ මරැ
සිද්ධියක්නෙ වෙලා තියෙන්නෙ.” “මොකක්ද
මුදලාලි…” “හැපි ගෙස්ට් එක වට කලානේ..ගෑණු
දෙන්නෙක් අහුවෙලා… මල්ලිට කියන්න..
හෙලුවැල්ලෙන්මලු ජීප් එකට දාං පොලිසියට අරන්
ගිහිං තියෙන්නෙ…” “නෑ….හ්.. එහෙනම් මිනිහට
වැඩිකල් රාජකාරි කරන්න ලැබෙන්නෙ නෑ…
ඒ මොකද…” “ඇයි මුදලාලි..… ඔය මානව හිමිකම්
කියල මගුලක් තියෙනවනෙ.… ඕකෙන් කරන්නෙ
හොරැ තක්කඩි ආරක්ෂා කරන එකනෙ…
දැනටමත් කව්රැහරි ඒ මනුස්සයට විරැද්ධව නඩු
ද‍ාල ඇති අර වේස ගෑණුන්ගෙ මානව හිමිකම්
කැඩුව කියල….” “අනේ මංද මල්ලි… ඔය ගෙස්ට්
එකෙන් තමයි මේ ටවුමට හැම දුරාචාරයක්ම බෝ
කරන්නේ.. කුඩුන් තියෙනව කියල තමයි
කියන්නෙ… අර ඇමතිගෙ බලපුලුවන්කාර කම
නිසානෙ ඔහොම බය සැක නැතුව ඕවා
කරන්නෙ… හැබැයි මල්ලි.. ආරංචියෙ හැටියට ඔය
අලුත් ලොකු මහත්තයා ලොකු තැනක කෙනෙක්
කියල තමයි කියන්නෙ… පොලිසියට එන්න ඕන
පවුලක ‌කෙනෙක් නෙමෙයිලු… හැබැයි හරි
නිහතමානී මනුස්සයා.. කඩේටත් ගොඩ ‌වෙලා
විපරම් කලා.. යද්දි මගේ පිටට තට්ටුවකුත් ද‍ාල
සාදාරණ වෙලදාමට මගෙන් බාධාවක් නෑ කියල
රයිස් එකකුත් දම්මගෙනයි ගියේ… වෙන එකක්
නියා මට සල්ලින් දුන්නා…” “එහෙම කෙනෙක් නම්
ඉතිං බය නැතුව රාජකාරිය අකුරට කරතෑකි…
කොතලාවල මහත්තය වගේ…” මුදලාලිගේ කතා බහ නෙයිනගෙ සුදූව දක්වා විහිදුන අතර සිරිල් රයිස් එකත් රැගෙන පිටත් වූවේය.
සිරිල් ආපසු එන විට නාලිකා පුටුවක් මත වාඩි වී
සිය ජංගම දුරකතනයේ ඇගිලි ගසමින් හුන්නාය.
“ආ…. ඔයා ගිහිල්ලත් ආවද..” සිරිල් සිනාවක්
නගාගෙන පාර්සලය හා ඉතිරි මුදල නාලිකා
වෙනට දිගු කලේය. නාලිකා පාර්සලය පමණක්
ගත්තාය. “මේ… ඉතුරැ සල්ලි…?” තවමත් තම අතේ
තිබෙන මුදල් දෙස බලමින් සිරිල් ඇසීය. “ආ… ඒවා
ඔයා තියා ගන්න… ඔය සල්ලි වලින් ඔයා හොද
අන්ඩර් වෙයාර් එකක් ගන්නකෝ.. මාව මතක්
වෙන්නත් එක්කලා…” නාලිකා බත් මුල දිග අරින
ගමන් සිරිල් දෙස බලා සරදම් සිනාවක් නැගුවාය.
“ඔයාලගෙ ගෙස්ට් එකට පොලිසියෙන් පැනපු එක
ගැන කඩේ ගාවත් කතා වුනා……” නාලිකා සිරිල්
දෙස බැලුවාය. ඔහු තමන්ට අසන්න ලැබූ
තොරතුරැ ඇය හා පවසන්නට වූවේය. “ඒක
තමයි.. ඇමතිතුමත් මේ කේස් එකට අත දාන්න
අදිමදි කරනව කියල බොසුත් කිව්වේ… පව් අප්පා
අරැන් දෙන්නා.. හෙලුවෙන්මලු කූඩුවට දැම්මෙන්…
උන් දෙන්නා සබ්ජෙක්ට් එකටත් අලුන්.. මම
බේරැනෙත් අනූනමයෙන්.. ඔයාට කියන්න දවසක්
මම බේරැනේ ඇගේ නූල් පොටක් නැතුව ටවුම
මැදින් දුවලා.. මොන දේ වුනත් මම ඇදුමයි හෑන්ඩ්
බෑග් එකයි ලගින් තියා ගන්නවා… බලං ඉන්නේ..
එන්න මේක කන්න… ඔයාටත් එක්ක ගේන්න
කිව්වේ..” සිරිල්ද නාලිකා අසලින් වාඩි වී ආහාර
ගන්න වූවේය. “වයිල්ගෙ කෑමට වඩා පිට කෑම
රසයි නේද..” “කොයි කෑමද…” “දෙකම…” නාලිකා
සිරිල් දෙස හොරෙන් බලමින් කීවාය. “රසයි….”
“හ්ර්…. ඉස්සෙල්ල දීපු කෑම මම අද දුන්නෙ ලුනු
එහෙම අඩුවෙන් දාල.. රම්පෙ කරපිංචා මුකුත්
නැතුව… ඊළග දවසෙ ඒ සේරම ද‍ාල හොදට
අඹරවල දෙන්නම්කො… මෙයාගෙ ඉහ මොල රන්
වෙන්න…” නාලිකා සිරිල්ගේ සිතේ
බලාපොරොත්තු දල්වාලමින් කීවාය. “අද ඔයාගෙ
කස්ටමස්ල එන්නෙ
..” “५६
එපොයිට්මන්ට් කැන්සල් කලා..” “ඒ මොකද..”
“අද මට පාර්ටියක් සෙට් වුනා…” “පාර්ටියක්…”
“ඔව්… මේක එල්ඩර්ස් පාර්ටි එකක්… මම දන්න
වයසට ගියපු බිස්නස්කාරයො වගයක් ඉන්නවා..
හොද සල්ලි කාරයෝ… එයාල මාසෙකට දවසක්
දෙකක් කොහේ හරි සෙට් වෙනවා… එහෙම දාට
මටන් ඉන්වයිට් කරනවා..” “ඔයාට මොකටද
ඉන්වයිට් කරන්නෙ..” “වෙන මොකටද ඉතිං.. එලි
වෙනකල් එයාල එක්ක හෙලුවෙන් නටන්න තමයි…
නාකි වුනාට උන්ට පුදුම ඇම්මක් තියෙන්නෙ.. එක
එක ඩ්‍රග්ස් ජාති අරන් එක්කෙනා පැයක් හමාරක්
ගහන ‌වෙලාවලුත් තියෙනවා.… එකපාර දෙතුන්
දෙනා ගහනවා.… කටේ එකයි.… පුකේ එකයි…
හුත්තෙ එකයි… rs ගාණක් එක දිගටම
ගහනවා.. පණ යන වැඩක්.. හැබැයි උදේ වෙද්දි
පනහක් හැටක් අතට ගන්න පුලුවන්..…” නාලිකා
කල විස්තරය සිරිල් අසා උන්නේ මුව අයාගෙනය.
“ඉතිං ඔයා තනියමද යන්නෙ…” “ඒක තමයි අනේ
මමත් කල්පනා කලේ.. තව කෙනෙක් එක්ක
ගියොන් මට ලේසි… නැත්නම් හෙට මට නැගිට
ගන්නත් අමාරැ වෙයි.. ඒත් හැමෝම මේ වගේ සීන්
කරන්න කැමති නෑ. කොච්චර වුනත් පිරිමි දහයක්
දොලහක් ඉස්සරහ හෙලුවෙන් ඉන්න ගෑණියෙකුට
ටිකක් අමාරැයි.… ඩල්සිවත් සෙට් කර ගන්න ඕන..
ගෑණිට නම් මේව එච්චර අවුලක් නෑ.. වෙලා තියෙන්නෙ එයාට ටිකක් වයසයි..” මේ ලෝකය
තුල තමන් නොදන්නා ‌ කොපමණ දේවල්
සිදුවනවාදැයි සිතමින් සිරිල් ආහාර ගන්න වූවේය.
නාලිකා ගිය පසු සිරිල්ට දැඩි කාන්සියක්
දැනෙන්නට විණි. ඉතා ඉක්මණින් තමා වෙන
පැමිණ ඉතා ඉක්මණින්ම තමාගෙන් ඉවත්ව ගියද
ඇය තමාට අමතක කල නොහැකි බොහෝ දේ
ඉතිරි කර ගොස් ඇතැයි සිරිල්ට සිතිනි. නාලිකාගේ
පිටුපසට නෙරා ගිය තට්ටම් වලින් සැරසුන විශාල
වටකුරැ නිතඹද, පුම්බන ලද බැලූන යුවලක් බදු වූ
ඇයගේ පිරැණු පියකරැ දෙතනද වරින් වර
සිරිල්ගේ සිත කිති කවන්නට විණි. තමා නාලිකා
සමග රමණයෙහි යෙදුන කාමරය සිරිල් සෝදිසි
කරන්න වූයේ රමණයෙහි සටහන් කාමරය තුල
ඉතිරිව ඇත්දැයි සෙවීමටය. ඔහුට හමු වූයේ
අමුතුම දෙයකි. එය කිසිවෙකු විසින් විසි කරන ලද
සිගරැට් කොටයකි. “මේක කොහොමද මෙතනට
ආවෙ.… නාලිකා මුණ ගැහෙන්න කව්රැවත් ආවෙ
නෑ කිව්වනෙ..” සිරිල් සිගරට් කොටය අතේ
තබාගෙන කල්පනා කරන්න වූවේය. තමා රයිස් එක රැගෙන ආ විගසම තමාට සිගරැට් ගදක්
දැනුන බවද ඔහුට ඒ සමගම මතක් විණ. “නාලිකා
සිගරැටුන් අදිනව ඒ කියන්නෙ…… ඔහොම ගෑණු
නොකරන දෙයක් නැහැනෙ.. අරක්කුත් බොනව
ඇති…” සිරිල් සිගරැට් කොටය විසි කරන ගමන්
කල්පනා කලේය. සිරිල් පසුදා සිය නිවසට ගියේ
නාලිකා දුන් මුදලින් තමාට යට කලිසමක් හා
දරැවන්ට බූන්දි පාර්සලයක්ද රැගෙනය. “මේව
ගේන්න සල්ලි කොහෙන්ද…” ” සිරිල්ගේ බිරිද
කාන්ති තරමක් සැරෙන් ඔහුගෙන් විමසීය. “ටිකට්
එකකින් රැපියල් පන්සීයක් ඇදිල තිබුනා…” “සල්ලි
ගෙනාව නම් ඉවරයිනෙ මනුස්සයෝ විකාර
කරන්නෙ නැතුව කෝ ඉතුරැවා…?” “මොන
ඉතුරැවද… ඇදුනෙ පන්සීයක්.…… ලක්ෂ පහක්
නෙමෙයි…” “අනේ මෙහෙම මිනිහෙක්… මේ
තකහනියක් යටට අදින ඒව ගන්න ඕනද… මොකද
කාටවත් පේන එකක්ද…” “මේ ගෑණියේ….” සිරිල්
වටපිට බලන්න වූයේ සිය දරැවන් ලගපාතක
සිටීදැයි බැලීමටය. “මම තවම රහත් වෙලා නෑ…
බස් වල යද්දි ගෑණුන්ගෙ ඇගපත ගෑවෙනවා…
ගෙදර ගෑණි සලකන්නෙත් නැති කොට මේක ඉද්ද ගැහුව වගේ කෙලින් වුනා… අර ගෑණුන්ගෙන් ගුටි කන්න ඕන මමනේ… මේ ඉරැණු හත්තිලව් වලින් මේක නවත්තන්න බෑ..” කාන්තිට සිය සැමියා ගැන තරමක අනුකම්පාවක් ඇති විණ. “ඔය ආඩපාලි කියන්නෙ ඊයෙ මම බෑ කිව්ව නිසානේ…. ඊයෙ මට නාන්නත් බැරි වුනා.. ඒකයි වැඩියෙන් බෑ කිව්වෙ..”
සිරිල් කාන්තිගේ කීම ගණනකටවත් නොගෙන ඇද වෙත ගියේ ඊයේ රාත්‍රියේ නාලිකා සමග කල රංගනයන් ආවර්ජනය කරමින් නින්දකට පිවිසීමකටය. “මොකද අද නිදා ගන්න හදන්නෙ…. කවද‍ාවත් නැතුව ඊයෙ රෑ රාජකාරිය කෙරැවද..” කාන්ති සරදම් කලාය. සිරිල් එය නෑසුනාක් මෙන් ඇදේ දිගා වූවේය. “නිදා ගන්න කලින් පොල් ගෙඩියක් ලෙලි ගහල දෙනව මනුස්සයෝ…” කාන්තිගේ පොල් ලෙලි ගහන කතාවත් සමග සිරිල්ට මතක් වූයේ පෙරදා රෑ නාලිකා සිදු කල ක්‍රියාවය. “ගෑණියෙක් වුනාම පොල් ලෙලි ගහන්න දැනගෙන ඉන්න ඕන… මිනිහම ගහනකල් බලා ඉන්නෙ නැතුව…” තරැණ ගැහැණියක් වූ කාන්ති සිරිල්ගේ කතාවේ යටි අරැත මද වේලාවක් ගොස් වටහා ගත්තාය. “අනේ… අපිට ඔය නාඩගම් පුරැදු
නෑ… ගෑණියෙක් මිනිහෙක් ගන්නෙ ඒවට තමයි…”
“හරි එනකොට මිනිහෙක් ගෑණියෙක් ගන්නෙ
මොකටද…” “අනේ.. ඔය විකාර නෙමෙයි.… මට
පොල් ගෙඩිය ලෙලි ගහල දෙන්න පුලුවන්ද බැරිද
කියන්න…” “ම්… හ්ර්… එහෙනම් ගෙඩිය සුද්ධ
කරල තියනවකෝ…” කෙසේ වෙනත් කාන්ති
සමග සහවාසය නොකල යුතු යයි සිරිල් සිතා
ගත්තේ තමාගේ හැකියාවන් ගැන ‌හොදින්ම
දන්නා ‌හෙයිනි. කාන්ති සමග සතුටු වීමට
ගියහොත් රාත්‍රියේදී නාලිකා සමග ගත කරන
අවස්ථාව මග හැරෙතැයි ඔහු කල්පනා කලේය.
සිරිල් නිදාගෙන නැගිටින විට කාන්ති නා පිරිසිදු වී
හුන්නාය. ඔහු කුස්සියට යද්දී කාන්ති සැහැල්ලු
ගවුමකින් සැරසී උයමින් හුන්නාය. “නැගිට්ටද….
කාටවත් කරදර කරන්නෙ මොකටද කියල ඔන්න
මමම පොල් ගෙඩිය ලෙලි ගහගත්තා….” කාන්ති
සිය ඉගසුග නලවමින් කීවාය. “ඒක හොදයි… මටත්
අද එච්චර ෆිට් එකක් නෑ…” “මම ලමයිනුත්
ඉස්සරහ ගෙදරට පිටත් කලා. ” කාන්ති
බලාපොරොත්තු කඩ වූ ස්වරයකින් කීවාය.
“කමක් නෑ…. ටිකක් නටාපුවාවෙ..” කාන්ති තමා දෙසවත් නොබලා ඉවතට යන සිය සැමියා දෙස බලා හුන්නේ තරමක කලකිරීමකිනි. සිරිල් සවස් වනතුරැ කාලය ගත කලේ නොඉවසිලිමත්වය. ඔහු පැයෙන් පැයට ඔරලෝසුව බලන්න වූවේය. සිය සැමියා අතින් තමා ප්‍රතික්ෂේප වූවා යයි හැගීමෙන් පසු වූ කාන්ති ඕනවට එපාවට නිවසේ කටයුතු කරන්නට වූවාය. නාලිකා ගැන කල්පනාවෙන් පසු වූ සිරිල්ට සිය බිරිදගේ වෙනස වැටහුනේ නැත. වෙලාවටත් කලින් සේවා ස්ථානයට වාර්තා කල සිරිල් නාලිකා එනතෙක් මග බලා සිටින්න වූවේය. “ඊයෙ නම් මේ වෙද්දි ඇවිල්ලා… අද මොකද..” සිරිල් සිය මුරකුටියෙන් පිටතට වින් මහපාරට පිවිස නාලිකාගේ රැව සොයන්නට වූවේය. නමුත් පෙනෙන තෙක් මානයේ ඇයගේ හෝඩුවාවක්වත් ලබා ගැනීමට ඔහු අපොහොසත් ‌වූවේය. අදුර විසින් පරිසරය ගිල ගනිද්දී සිරිල්ගේ සිතේ නාලිකා
පිලිබද බලාපොරොත්තුද ක්‍රමයෙන් බිද
වැටෙන්නට විණි. “අද එන්නෙ නැතුවද කොහේද…
වේස ගෑණු ගැන විශ්වාසයක් තියන්න බෑ… දැන්
කොහේහරි නාකියෙක් ඉස්සරහ හෙලුවෙන් නටනවා ඇති… මේ කොහේවත් යන වල්
හුත්තියෙක් නිසා ගෙදර ගෑණිගෙන් ගන්න තිබුන
චාන්ස් එකවත් ගන්න බැරි වුනා….” සිරිල්ට තමා
ගැනම කෝපයක් ඇති විණි. ඔහු රාත්‍රියේ වරින්
වර ගොස් පෙරදා රෑ නාලිකා සමග ගත කල
ස්ථානය පිරික්සන්න වූවේය. “ඊයෙ රෑ මුකුත්
කරදරයක් වුනාද කියන්නත් බෑ. පිරිමි දහයක්
දොලහක් එක්ක ඉන්න තියෙනව කියල
කිව්වනෙ..” සිරිල්ගේ සිතට නාලිකා ගැන බියක්
ඇති විණි. “ටෙලිෆෝන් නොම්මරයවත් ඉල්ල ගන්න
බැරි වුනානෙ විස්තරයක්වත් අහගන්න… හෙට
ආවම ඉල්ල ගන්න ඕන..” නමුත් හෙට දිනයේත්
නාලිකා නොපැමිණියහොත් යන සිතුවිල්ල තම
සිතට නැගෙන්ම සිරිල් ඇග සීතල වී ගියේය.
“එකාතකට මම ‌මොකක්ද මේ කරන වැඩේ
තේරැම… කොහේවත් යන වල් වේසාවියෙක් ගැන
හිතනවට වඩා මම කරන්න ඕන ගෙදර ගෑණියි
ලමයිනුයි ගැන හිතන එක නේද……” නාලිකා
පිලිබදව ‌පක්ෂව හා විපක්ෂව සිතට නැගෙන
සිතුවිලි සමග පොර බදමින් සිරිල් රාත්‍රිය ගත
කලේය. පසුදා උදෑසන ඔහු ගෙදර ගියේ මලානිකවය. “මොකද.. නිකං.. අද ලොතරැයි ඇදිල
තිබුනෙ නැද්ද..” කාන්ති විමසුවාය. “ඇදිල තිබුන
ලබ්බ…” “ඔයාගෙ ලබ්බ ඇදිල තියෙනව කියල මම
දන්නෙ දැන් සෑහෙන කාලෙක ඉදලනේ…” සිරිල්
කාන්ති දෙස බැලුවේය. වෙනදා නොදැකපු
සුන්දරත්වයක් ඔහු ඇය කෙරෙන් දුටුවේය. “කෝ
ලමයි…?” “මොකටද අහන්නෙ……” කාන්ති සිරිල්
දෙස යටැසින් බලමින් ඇසුවාය. “ඇයි තාත්තට
ලමයි ගැන අහන්න අයිතියක් නැද්ද…” “කව්ද නෑ
කිව්වේ… ලොකු ලමය පංති ගිහිං… අනික් දෙන්න
ඉස්සරහ ගෙදරට ගියා…” “එහෙනම් මෙහේ එනවා
වැඩක් කියන්න…” “ම්…. වැඩක් කියන්නද… වැඩක්
කරන්නද…” “නෑ. වැඩක් දෙන්න…” කාන්ති මහත්
උද්යෝගයකින් කාමරයට පිවිසුනාය. සිරිල් කාන්ති
කාමරයට පිවිසෙන තෙක් ගත කලේ
නොඉවසිල්ලෙනි. කාන්ති කාමරයට පිවිසි වහාම
ඔහු ඇයව බදා ගත්තේ වියරැවෙන් මෙන්ය. “ම්….
මොකද අනේ… තදියම…” කාන්ති තම ගෙල සිඹින
සිරිල්ගේ හිස අත ගාමින් ඇසුවාය. එයට පිලිතුරක්
නොදුන් සිරිල් නිරාවරණය වී තිබූ ඇගේ උරහිස්
විකන්නට වූවේය. “ම්… මෙයාට මොනව වෙලාද මංද…” සිරිල් සැහැල්ලු බතික් ගවුමින් වැසී තිබූ තම
බිරි‍්‍යාගේ තට්ටම් යුවල පොඩි කරන්න වූවේය.
ඒවා නාලිකාගේ තට්ටම් මෙන් පෘෂ්ඨිමත්ව
පිටුපසට නෙරා නොතිබුනද සිරිල්ගේ පොපියන
ආසාවට ගැලපෙන පරිදි පිහිටා තිබිනි. සිරිල්ට සිය
බිරිදගේ තට්ටම් වල නිරැවත් පහස විදීමට අවශ්‍ය
විණි. ඔහු සෙමින් කාන්තිගේ ගවුම උස්සන්න
වූවේය. කාන්තිට සිය සැමියා ඉදිරියේදී වුවද
මෙලෙස හිටිවනම සිටගෙන නිරැවත් වීමට
ලැජ්ජාවක් ඇති විණ. “එ…. එප්පා…හ්… අනේ… මට
ලැජ්ජයි..” කාන්ති සිරිල්ගේ දෑන් වලින් ඉහලට
එසවෙන තම ගවුම තම දෑත් වලින් පහලට
කරමින් තම නිරැවත වසා ගැනීමට උත්සාහ
කලාය. පහලින් බැරි දේ ඉහලින් කරමි යයි සිතූ
සිරිල් කාන්තිගේ උරහිස් මත උරපටි දෙකකින් රැදී
තිබු ඇගේ ගවුම උරහිසින් පැන්නීය. සැහැල්ලු
ගවුමක් වූ එය කාන්ති සම්පූර්ණයෙන් නිරැවත්
කරමින් ඇගේ දෙපා මුල වලල්ලක් මෙන් වැටිනි.
“අ… අනේ…හ්…” කාන්ති සිය දෑතින් දෙපා මුල වසා
ගත්තාය. නාලිකාගේ පයෝධර මෙන් පිම්බී තන
පුඩු උඩ බලාගෙන නොතිබූ කාන්තිගේ ලොට තන් දෙක සිරිල්ට අලුත් ආශාවක් ඇති නොකලේය. එසේ වුවත් සෑහෙන කාලයකට පසුව මෙලෙස නිදහසේ දකින තම බිරිදගේ පියයුරැ යුවල සිරිල්ගේ සිතේ අපුලක් ඇති නොකලාය. “අනේ…. අපි ඇදට යමු… මෙහෙම ඉන්න මට ලැජ්ජයි අනේ..” සිරිල්ගේ දෙනෙතින් තම නිරැවත මුවා කරගන්නට ‌වෙහෙසෙමින් කාන්ති ‌කෙදිරැවාය. කාන්තිගේ බහට ඇහුන්කන් නොදුන් සිරිල් සිය ඇදුම් උනා දමන්නට වූවේය. තම සැමියාගේ නග්න සිරැර දෙස හොරැහින් බැලු කාන්ති ඔහුගේ ප්‍රාණවත්ව තිබූ පුරැෂ ලිගුව ගැන ආඩම්බරයක් ඇති කර ගත්තාය.
තම බිරිද වූ කාන්ති සිය දෙපා මුල දෑතින් වසාගෙන හුන්නද ඇගේ යටිබඩ වසා වැවී තිබූ මවිල් යාය ඇගේ දෑත් අතරින් එලියට පැන තිබෙනු දුටු සිරිල්ගේ ආශාවන් ලියලන්නට විණි. පෙරේදා රාත්‍රියේදී නාලිකා තමාට ලබා දුන් ආකාරයේ පහසක් තම බිරිදගෙන්ද ලබා ගත යුතු යයි සිරිල්ට සිතිනි. ඔහු ගොස් අසල වූ ඇදේ උඩුබැලි අතට වැතිරැනේය. “මොකද බලන් ඉන්නෙ… එන්න..” තරමක පුදුමයෙන් තමා දෙස බලා හුන් කාන්තිට
සිරිල් පැවසුවේය. “මොකක්ද අනේ කරන්න
හදන්නෙ…” තම දෙපා මුල දෑතින් වසාගෙනම
සිරිල් වැතිර හුන් ඇද අසලට පැමිණි කාන්ති විමසා
හුන්නාය. “මොකද ඔය අතින් වහගෙන… අතින්
වැහුවෙ නැති වුනාට ඔය මයිල් කන්දරාවෙන්
වැහිල තියෙන හිල මට පේන එකක් නැහැ. ඇද
උඩට නැගල මගේ ඇග උඩින් වාඩි වෙන්න..”
“අනේ.. මට බෑ ඔය විකාර කරන්න… මගේ කොන්ද
කඩන්න ඔයා හදන්නෙ…” “මොන හුත්තක්ද….”
සිරිල් තවමත් දෙපා මුල වසාගෙන සිටින
කාන්තිගේ අතින් ඇද ඇගේ දෙපා අතරට අත දමා
යෝනිය මිරිකීය. “අනේ….හ්.. ඌ…හ්” සිරිල්ගේ
ගොරෝසු අතැගිලි වලින් තම යෝනිය කිති
කැවෙද්දී කාන්තිගේ දෑස ඉබේටම පියවී ගියේය.
මද වේලාවක් කාන්තිගේ යෝනිය සුරතල් කල
සිරිල් ඇදෙන් නැගිට බිම දිගා වූවේය. “දැන්වත්
මගේ ඇග උඩින් වාඩි වෙනවා…….” කාන්ති
ලජ්ජාවෙන් සිරිල්ගේ සිරැර දෙපසින් දෙපා තබා
සිය නිරැවත් නිතඹ ඔහුගේ උකුල මත ස්පර්ශ
කලාය. සිරිල්ගේ ප්‍රාණවත් වූ ලිගුව කාන්තිගේ තට්ටම් යුවල අතර තෙරපෙන්නට විණි. “අනේ මං දන්නෙ නෑ… ඔයා මොන නාඩගමක් නටන්න හදනවද කියල..…” තම තට්ටම් යුවලට දැනෙන සිරිල්ගේ ප්‍රාණවත් ලිගුවේ පහස විද ගනිමින් කාන්ති පැවසුවාය. “විකාර කියවන්නෙ නැතුව පුක උස්සලා මේක ඔය හිල ඇතුලට බස්ස ගන්න…” “අනේ මංද…. කොහෙන් මේ විකාර පුරැදු කරන් එනවද කියල…” කාන්ති කෙදිරි ගාමින් සිය නිතඹ මදක් ඉහලට ඔසවා තම යෝනි විවරය සිරිල්ගේ රිටක් මෙන් ඉහලට එස වී තිබූ ලිගුව සමග
කරගත්තේය.. ඌ…..හ් ඌ…හ්….

සිරිල්ගේ ප්‍රාණවත් වූ ලිගුව කාන්තියේ යෝනියේ පතුලටම කිද‍ා බැස්සේ ඇයගේ සිරැරේ බරත් සමගය. කාන්තිට එය නවමු අත්දැකීමක් මෙන්ම නවමු ආශ්වාදයක්ද ගෙන ආවේය. ඇයට තම යෝනිය තුල සිරිල්ගේ ලිගුව නිසොල්මනේ තබා ගැනීමට අපහසු වූවාය. ඇය සෙමින් තම නිතඹ ඔසවන්නටත් පහත් කරන්නට උත්සාහ කලාය. නමුත් ඇය…ට එම ආගන්තුක ක්‍රියාව කිරීමට අපහසු විණි. නාලිකාගේ තරමටම අගපසග පිරිපුන් නොවූවද ඇගේ යෝනියෙන් නොලද පහසක් තම බිරිද වූ කාන්තිගේ යෝනියෙන් තමාට ලැබෙන බව සිරිල්ට දැනින. “ට්….. ටිකක් හයියෙන්…” සිරිල්ට කාන්තියේ යෝනි බිත්ති තෙරපාලමින් තම ලිගුව ගමන් ගන්නා වේගය මදි විණ. ඔහු කාන්තිගේ තට්ටම් යටින් දෑත් තබා ඇයට එසවීමට සහාය දුන්නේය. “අ…. අනේ….හ්.. බෑ… අයියෝ…හ්..” කාන්ති සිරිල්ගේ පපුව මත දෑන් තබා හති අරින්න වූවාය. සිරිල්ගේ රතු ඉර පැන තිබිණ. “බ… බලා ඉන්නෙ… ගහපන්… ගෑණියේ.. රෙන්න වාඩි වෙනව වගේ වාඩි වෙලා…. ගහන්න බලපං… හුරතල් නොවී…” සිරිල් දෙස නෝක්කාඩු බැල්මක් හෙලූ කාන්ති ඔහු කිව් ආකාරයට වාඩි වෙන්න උත්සාහ ගත්තේ තම යෝනිය තුල සිරිල්ගේ ලිගුව රදවාගෙනමය. “ඉන්න… බෑ..බං… ඉක්මනට ගහපං…” සිරිල් කී ඉරියව්ව කාන්තිට පහසු විණි. ඇය ලතාවකට සිය නිතඹ නලවමින් උස් පහත් වන්නට වූවාය. එමගින් දෙදෙනාටම ගෙන ආවේ නුහුරැ පහසකි. සිරිල් දෑස් පියාගෙන එම පහස විදින්න වූයේ නාලිකාගේ පිරැණු අග පසග සිහියට නගාගෙනය. සිරිල්ගේ දරා ගැනීමේ ප්‍රමාණය ගැන සිතා ගත නොහැකි වූ කාන්ති වරින් වර නැවතෙමින් උස් පහත් වන්නට
සිරිල් තම සිරැර මත වාඩි වී සිටින කාන්තිගේ පියයුරැ අතගාන්න වූවේය. පටන් ගත් අවස්ථාවේදීට ‌වඩා ඇගේ තනපුඩු උද්දීපනය වී ඇති බවක් ඔහුට දැනින. කාන්ති මදක් ඉදිරියට නැමී සිය දෑන් සිරිල්ගේ පපුවට තබා බර කලේ තම නිතඹ එසවීමටත් පහත් කිරීමටත් පහසු වන
පරිද්දෙනි. සිරිල්ට දරා ගත හැකි උපරිම සීමාවට
ලගා වෙමින් තිබිණ. ඔහුට කාන්තිගේ චලන
වේගය ප්‍රමාණවත් ‌නොවිණි. ඔහු තම දෙපා
පොලවට බර කොට දණිස් එසවූයේ තමාගේ
දායකත්වයක්ද සපයා සංසර්ග ක්‍රියාව වේගවත්
කරලීමටය. නමුත් මැදිවියේ පසු වූ එනරම්
ශක්තිමත් නොවූ පුරැෂ කායකට එය අපහසු විණි.
සිරිල්ගේ සිතැගි වටහාගත් කාන්ති සිය ක්‍රියාව
නතර කොට ඔහුගේ උඩුකය මත වැතිරැනාය.
සිරිල්ට ඇයව පසෙකට පෙරලා ගැනීමට පහසු
විණි. සිය ප්‍රාණවත් ලිගුව කාන්තිගේ යෝනිය තුල
තිබියදීම අැගේ සිරැර මතට පිවිසීමට සිරිල්ට
හැකි විණ. කාන්ති තම දෙපා හැකි තරම් දෙපසට
පලල් කලේ සිය වල්ලභයාට තම රසගුලෙ රස
හොදින්ම විද ගැනීමටය. “ආ……හ්…. ඌ….හ්..” සිරිල්
හැකි තරම් වැර යොදා සිය බිරිදගේ රසගුල
කලතන්නට වූවේය. සිය සිත තුල තෙරපෙමින්
තිබූ ආශාවන් සියල්ල එක් කර උකු දියරයක් බවට
පත් කර සිය බිරිදගේ යෝනි මාර්ගය තුලට මුදා
හැරි සිරිල් කාන්තිගේ සිරැර මතම වැතිරී වෙහෙස නිවන්නට වූවේය. කාන්තිද දිගු කාලයකට පසුව තෘප්තිමත්ව හුන්නාය. “සතුටුද දැන්…..” කාන්ති තම නිරැවත් පියයුරැ මත හිස තබාගෙන සිටින සිරිල්ගෙන් විමසුවාය. “ම්…..” සිරිල් හිස නොඔසවාම පිලිතුරැ දුන්නේය. “කොහෙන්ද අනේ ඔයා මේ විකාර පුරැදු වුනේ… මුර කරන්න යනව කියල මෙයා කොහේ යනවද දන්නෙ නෑ…” සිරිල් නැගිට්ටේය. තවමත් අමු නිරැවතින් බිම වැතිර සිටින තම බිරිද දෙස ඔහු බැලුවේ තරමක් අපුලෙනි. සිරැරේ දෙපසට එල්ලා වැටුන දෙතනද රැලි ගැසී ඉලිප්පී තිබු ඇගේ කුසද එතරම් පෘෂ්ඨිමත් නොවූ කලවාවන්ද සිරිල්ගේ සිතේ ඇති වූ අපුල තීව්ර කලේය. “නැගිටලා ඇදුමක් ඇද ගන්න… කව්රැත් ආවොත්…” “ම්…. දැන්ද මතක් වුනේ… අර නාඩගමක් නටන කොට කව්රැවත් ආව නම් තමයි වැඩේ… අරෙහෙ දොරවල් හායි ගාල ඇරල ද‍ාල…” සිරිල් තුවායකින් නිරැවත වසාගෙන කාමරයෙන් පිට වූවේය.
සිරිල් ඇදට වී හොදට නිදා ගත්තේය. කාන්තිද වෙනදා නොමැති තෘප්තියකින් ගෙදර දොර වැඩපල කරන්න වූවාය. තමා සිරිල් වෙනුවෙන් යුතුකම් ඉටු කරනවා මදි යැයි කාන්තිට සිතිනි. “මිනිහෙක් ගෑණියෙක් ගන්නෙ තමන්ගෙ උවමනා එපා කං කරගන්න නේන්නං.. මම ඒ වගේ වෙලාවලට තරහ ගන්න නරකයි.. සිරිල්ට මාව එපා වෙලා වෙන අතක් බලා ගත්තොත් සේරම ඉවරයි.. එයාට ඉස්සරටත් ‌වඩා දැන් විසේ… පිරිමින්ට වයසට යන කොට විසේ වැඩි වෙනව කියන්නෙ ඇත්ත.. අප්පෝ.. අද නම් පණ ගියා…” කාන්ති සංසර්ගග අවස්ථාවේ සිද්ධියක් මතක් වී සිනාසුනාය. “මොකද.. තනියම හිනා වෙන්නෙ..” හදිසියේම ඇසුන කටහඩින් කාන්ති ගැස්සී ගියාය.
ඔයානේ… මම හිතුවෙ නිදි කියල..” සිරිල් තමාට පිටු පා සිටින කාන්තිගේ නිතඹ වෙත බැල්මක් හෙලාගෙනම ඇය අසලට පැමිණියේය. “ඒක නෙමෙයි අනේ..… ඔයා කොහෙන්ද අර නාඩගම් පුරැදු වුනේ…” කාන්ති වටපිට බලමින් සිරිල්ගෙන් ඇසුවාය. “මාළුන්ට පීනන්න… කුරැල්ලන්ට ඉගිල්ලෙන්න කව්රැත් උගන්නන්නෙ නැහැනේ…”
“ඒ වුනාට හැමදාම පීනන විදියට නෙමෙයිනෙ අද
පීනුවෙ….” “හැමදාම පීනන විදියට වඩා අද පීනපු
විදිය හොදයිනේ.. නේද..” කාන්ති පිලිතුරක් නොදී
සිය සැමියා වෙත ආදරණීය බැල්මක් හෙළුවාය.
“අලුතින් වැඩට ආපු නාලකයා… ඌගේ ෆෝන්
එකේ ඔය වගේ හොද හොද වීඩියෝ තියෙනවා..”
සිරිල් පත බොරැවක් ඇද බෑවේය. “ඊයා…. අනේ…
ඔයා ඒවත් බැලුවද… ලැජ්ජ නැද්ද අනේ ගෑණු පිරිමි
එකට ඉන්න ඒවා බලන්න…” කාන්ති සිරිල් දෙස
නෝක්කාඩු බැල්මක් හෙලමින් කීවාය. “මොකටද
ලැජ්ජ වෙන්නෙ…? ඒවයෙ ඉන්නවා හොද හොද
බඩු කෑලි… තන් කොස් ගෙඩි වගේ තියෙන ගෑණු…
පුක වට්ටක්කා ගෙඩි වගේ තියෙන ගෑණු…
පයියවල් මෝල් ගස් වගේ තියෙන පිරිමි… එක
ගෑණිට පිරිමි දෙතුන් දෙනා එක සැරේ ගහන
ඒවා…” “චික් විතරක්…. කියන කතා… එක
ගෑණියෙක් කොහොමද අනේ එකපාර පිරිමි
දෙතුන් දෙනෙක් එක්ක ඉන්නේ….” කාන්ති තරමක
කුතුහලයෙන් ඇසුවාය. “ඇයි කටේ එකයි.… පුකේ
එකයි.. මහ හිලේ එකයි…” “ඊයා…. යනව යන්න…
කුණුහරැප කියවන්නෙ නැතුව…” කාන්තිට මෙන්ම සිරිල්ටද දැනුනේ තමන් වසර දහයකින් පමණ තරැණ වූ සෙයකි.
සිරිල් රැකියාවට යාමට වෙනදා තරම් කඩිමුඩියක් නොදැක්වුවේය. කාන්තිද ඔහු අසලින් දැවටෙමින් හුන්නාය. “ඉදල හිටලවත් දවසක නයිට් ශිෆ්ට් එක මාරැ කරගන්න බලන්නකො අනේ..…….” කාන්ති වෙනදා නොමැති ආදරයකින් සිරිල්ට පැවසුවාය. උදෑසන ලැබූ නුහුරැ පහස ඇයට අල්ලලා ගොස් ඇතැයි සිරිල්ට සිතිනි. “නයිට් එක කලාම කීයක්හරි වැඩි පුර ගන්න පුලුවන්නෙ..” “ඒ වුනාට අනේ ජීවිතේ කියන්නෙ සල්ලිම නෙමෙයිනෙ…” ඇගට දැනෙන ලිංගික පහසකින් වුවද කෙනෙකුගේ සිතුවිලි හාත්පසින්ම වෙනස් කල හැකි යයි සිරිල් කල්පනා කලේය. මුදල් වලට එහා ගිය ජීවිතයක් ඇතැයි කාන්ති තේරැම් ගෙන ඇත. සිරිල් තම සේවා ස්ථානයට ලගා වූයේ නාලිකා පිලිබදව ‌පෙරදා තරම් බලාපොරොත්තු ‌පොදි බැදගෙන නොවේ. ‌කෙසේ වෙතත් අදවත් ඇය පැමිණියහොත් යෙහෙකැයි යයි ඔහු කල්පනා කලේය. ටිකින් ටික අදුර ගලා ආවද නාලිකා නම් පැමිණියේ නැත. “ගෑණි පොලීසියටවත් මාට්ටු
වුනාද දන්නෙ නෑ.” “හායි… කොහොමද…” එක්
වරම නාලිකාගේ කටහඩ ඇසුනේ සිරිල් ඇය ගැන
විවිධාකාර සිතුවිලි ගැට ගසමින් සිටියදීය. “ඔයා
කොයි වෙලේද ආවේ… මං දැක්කෙ නැහැනේ…”
“මම ඇවිත් දැන් ටික වෙලාවක්… අද මම ආවෙ
පිටිපස්සෙ ගේට් එකෙන්නෙ… ඒකයි ඔයා දැක්කෙ
නැත්තෙ.. නාලිකා සිය ඉග සුග නලවමින් කීවාය.
ඇය අද ඇද හුන්නෙ ඩෙනිම් කලිසමක් හා
සැහැල්ලු ටී ෂර්ටයකි. ඩෙනිම් කලිසමට ඇගේ
වටකුරැ නිතඹ මනාව ඉලිප්පී පෙනින. උඩුකය
වසා හුන් ටී ෂර්ටයෙන් ඇයගේ පිම්බුන පයෝධර
යුවල සිර කරගෙන හුන් තනපටයේ දාර ඉස්මතු වී
පෙනින. “ඉතිං… ඊයෙ මොකද වුනේ…” “අප්පා…
ඊයෙ මට හොද ගනන්… දවසෙම නිදා ගත්තා…”
“එහෙනන් එදා පාටිය ජයට තියෙන්න ඇති නේද…”
“කියල වැඩක් නෑ අනේ.. ඊයෙ පාන්දර ගෙදර
ආවෙ..” “අර ඔයාගෙ යාලුවත් ගියාද…” සිරිල්
සාදයේ තොරතුරැ දැන ගැනීමට නොඉවසිලිමත්
වූවේය. “පිස්සුද අනේ.. මම තනියම ගියේ… ඒකෙන්
දොලොස් දෙනෙකුගේ හයිය මට තනියම බලන්න වුනේ… අලුත් නාකියෙක් ඇවිත් හිටිය.. ඌ මාව
සම්බල් නොකලා විතරයි… තවමන් හුත්ත පුපුරැ
ගහනවා අනේ…” නාලිකා සිරිල්ට ඇසක් ගසමින්
කීවාය. “ඔයාට තියෙන්නෙ ඔහොම දේවල් වලට
නොයා ඉන්න..” “එහෙම බැහැනෙ අනේ… ටිකක්
වද වින්දට පාඩු නෑ.. එක්කෙනා ටෙන් තවුසන්
වෙන්න දුන්නා.. උදේ වෙද්දි එකයි විස්සක් අතේ…
අනෙක් එක එයාල එක්ක කන්ටෑක්ට් තියා
ගන්නත් ලේසියි. හදිසියකදි සපෝර්ට් එකක්
ගන්න පුලුවන්නේ.. නාලිකා එක රැයකට උපයන
මුදල ඉපයීමට තමාට මාස තුනක්වත් බලා සිටිය
යුතු යයි සිරිල්ට තමා ගැන ආත්මානුකම්පාවක්
ඇති විණ. “ඔයාට තිබුනෙ අදත් නෑවිත් ඉන්න..”
නාලිකා තම දෑත් වල වැලමිට සිරිල්ගේ මුර කුටියේ
කවුළුව මත තබා උඩුකය ඊට බර කලාය. මදක්
ඉදිරියට නැමී සිටින නාලිකාගේ පිම්බී තිබූ
පයෝධර යුවල වෙත සිරිල්ගේ දෑස් යොමු විණි.
ඇය සිටින ඉරියව්ව හේතුවෙන් දෙතනට අපූරැ
හැඩයක් එක් වී තිබිණ. “එහෙම බැහැනෙ මෙයා…
අද එපොයිට්මන්ට් එක මගේ හොද කස්ටර්මර්
කෙනෙක්.. සතියකට දවසක් එයාට මාව ඕනෙමයි… පැන්ෂන් ගිය තෝල්ක කෙනෙක්.. වයස
වුනාට ‌මොකද මාර විසයක් තියෙන්නෙ…
ලොයස්ල එහෙම හොදට අදුනනවා..” නාලිකා
අල්ලගන්නේම වයසක සමාජයේ වැදගත් තනතුරැ
හෙබවූවන් යයි සිරිල් කල්පනා කලේය. “ඔයා
වයසක උදවියට වගේ වැඩිය අාස…” නාලිකා
යටැසින් සිරිල් දෙස බලා සිය යටි තොල
පෙරලුවාය. තොල් ආලේපනයන්ගෙන් වර්ණ
ගන්වා තිබූ නාලිකාගේ පිරැණු තොල් සගලින්
ඇගේ සරාගී බව තවත් වැඩි කරලීය. “එහෙම
එකක් නෑ අනේ… මොකා එක්ක ලගින්නත් අපි
ලේස්ති ‌වෙලා ඉන්න එපැයි.… ආයෙම ලබන
සතියෙත් අර වගේ එල්ඩර්ස් පාටියක් තියෙනවා..”
“ඉතිං ඔයාට ඒ වගේ පාටි මාසෙකට එකක් සෙට්
වුනාම ඇතිනේ… මොකටද අනික් දවස්වලට නිකා
ඉන්න පුලුවන්නේ…” සිරිල්ගේ පැනයට නාලිකා
හෙලුවෙ කිසිදු හැගීමක් පල නොකරන සිනහවකි.
“ඔයාට තේරෙන්නෙ නෑ අනේ… හම්බ කරන්න
පුලුවන් කාලෙ හම්බ කර ගන්න ඕන… ඔයා
හිතන්නෙ මට මේ රස්සාව හැමදාම කරන්න
පුලුවන් කියලද..… ඕනෙ නම් තව අවුරැදු දෙකක් තුනක් මට මේක කරතැහැකි… මගේ මේ පිම්බිලා තියෙන තන් ඇකිලෙන කොට තට්ටම් රැලි වැටෙන කොට ඇග පතේ දිස්නෙ අඩු වෙන කොට මොකාද එන්නෙ සල්ලි දීල මට හුකන්න… එදා ඔයාට වුනත් තේරෙන්න ඇතිනෙ මගේ හුත්තන්ත කොච්චර ජොල් වෙලාද කියල..… දැනට වුනත් මිනිස්සු මාව සොයාගෙන එන්නෙ මගේ ඇගපත හොද නිසා…” සිරිල්ට නාලිකා ගැන තරමක කනගාටුවක් ඇති විණ. “දැන් කීයටද අර මනුස්සයා එනව කිව්වේ…” “මම කිව්වෙ හතට එන්න කියල… අටහමාරට තව එකක් තියෙනවා.. මේ මනුස්සයා ආවම පැයක් විතර එක එක විකාර කර කර ඉන්නවා… ආ.. තව එකක්.. මම කාත් එක්ක හරි ඉන්න වෙලාවට ඔයා ඒ පැත්තට එන්න එපා… එයාල කැමති නෑ.. හොදද..” “අද රයිස් එපාද..…” ඕන… ඔයාට පුලුවනිනෙ එකක් ගේන්න.. අට පහු වෙලා ඒකත් අරන් ඒ පැත්තට එන්නකෝ…” නාලිකා සිය අත් බෑගයෙන් දහසේ නෝට්ටුවක් ගෙන සිරිල්ට දුන්නාය. “ඔයා දැන් එහෙනම් කඩේට ගිහිං එන්න.. මම යනවා අර පැත්තට… මතකනේ මම කිව්වා…

එනව එහෙම නෙමෙයි ඒ පැත්තට. ගෑණුන්ට ගහන ඒවා බලන්න… හොදද..”
සිරිල් තමාට පිටුපා යන නාලිකාගේ මසින් පිරැණු වටකුරැ නට්ටම් යුවල තාලයකට නැටවෙන ආකාරය දෙස බලා හුන්නේ කෑදර දෙනෙතිනි. නාලිකාගේ නිතඹ ඇගටම හිරවූ සායෙන් ඉලිප්පී පෙනෙනවාට වඩා අද ඇය අැද සිටිනා ඩෙනිම් කලිසමට ඉලිප්පී පෙනෙතැයි සිරිල්ට සිතිනි. “අප්පා… මේකිගෙ පුක. ඊයේ දැකපු ගාණ නෙමෙයි අද……” සිරිල් සිතින් නාලිකාගේ පිරැණු තට්ටම් යුවල මිරිකාගෙන මිරිකාගෙන ‌ගියේය. හාත්පසින් අදුර ගලා එන්නට වූ බැවින් සිරිල් පෙරදා ගිය රයිස් කඩයට ගියේය. රයිස් කඩයේ මුදලාලිට සිරිල් මතක තිබිණ. “ආ… මහත්තයා.. ඊයෙ ආවෙ නෑ නේද…” “නෑ.. මුදලාලි.. ඊයෙ මම ගෙදරින් කෑම ගෙනාවා.. වයිෆ්ට බබෙක් ලැබිලා.. උයාගන්න කරදරයි.. කෑම ගේන්න බැරි වුන දාට කඩෙන් ගන්නවා… සිරිල් මුදලාලි රැවටීය. “මහත්තයා ටෙක් එකේ සිකුරැටි නේද.. [මහත්තයා විතරයි නේද නයිට් ඩියුටි… මොකටද මේ ෆුල් රයිස් එකක් [™ගෙනියන්නේ… අපි හාෆ්
ඒවත් දානවා…” මුදලාලි ‌ගේ පැනයෙන් සිරිල්
අපහසුතාවයට පත් විණි. මේ යකාටත් ඕන නැති
මගුලක් නැතැයි සිරිල්ට සිතිනි. “ආ… ම.. මම ඒක
දන්නවා මුදලාලි.… ඒ වුනාට මේකනෙ ප්‍රශ්ණ… මට
සුදු හාල් කෑවම කොච්චරවත් බඩ දැවිල්ලයි…
කැකුළු හාල් කාලම පුරැදු වෙලා. ඉතිං… රයිස්
කෑවම රෑ එකට දෙකට විතර ඉවසන්න බැරි
බඩගින්නක් එනවා.. ඒ වෙලාවට වෙන මොනව
කෑවත් හරියන්නෙ නෑ. බත් නොකා.. ඒකයි මම
ෆුල් රයිස් එකක් අරන් යන්නෙ…” සිරිල් කටේ දිවේ
නොගෑවී බොරැ කීවේය. “ඒකත් එහෙමද…” සිරිල්
රයිස් එකත් රැගෙන ආපසු ආවේ මුදලාලිට
සිතෙන් බණිමිනි. වෙලාව හත පසුව ඇති බැවින්
දැන් නාලිකාගේ ගණුදෙනුකරැ පැමිණ ඇතැයි
සිරිල් කල්පනා කලේය. ඒ සමගම නාලිකා තමාට
දුන් උපදෙසද සිහියට නගා ගත් සිරිල් තමාට
එදෙසට යාමට බල කල සිත ආයාසයෙන් යටපත්
කර ගත්තේය. “ගියා කියල බලන්න වෙන්නෙ නෑ..
දොර ජනෙල් වහලනෙ ඇත්තෙ…” ඒ සමගම
සිරිල්ට මතක් වූයේ පංති කාමරයක එලියට තිබෙන ජනේලයක අගුල කැඩී ඇති බවක්ය. එහෙත් එය පෙරදා තමා නාලිකාට වෙන් කල පංති කාමරයමදැයි ඔහුට නිච්චි නැති විණ. “කමක් නෑ.. ඔන්න ඔහේ එලියෙන් ගිහිං බලනවා…”
සිරිල් හොරකමකට යන්නෙකු මෙන් සෙමින් නාලිකා සිය සේවාව සපයන ඉසව්ව වෙත පා නගන්න වූවේය. නාලිකා සිටින කාමරයේ විදුලි පහනක් දල්වා තිබූ හෙයින් සිරිල්ට එය පහසුවෙන් හදුනාගත හැකි විණ. ඒ සමගම ඔහුගේ මුහුණ ඇඹුල් වී ගියේ අගුල කැඩුන ජනේලය තිබුනේ වෙනත් කාමරයක බව දැකීමෙනි. සිරිල් විදුලි පහන දල්වා තිබූ කාමරයේ ජනේලයකට කන තැබුවේය. “කොහොමද කෙල්ලෙ මේ හිල මෙච්චර විසාල වුනේ….” සිරිල්ට ගොරෝසු පිරිමි කටහඩක් ඇසින. මේ නාලිකා කියූ තෝල්කයා වන්නට ඇතැයි ඔහු කල්පනා කලේය. තෝල්කයා පවසන්නේ නාලිකාගේ කුමන හිලක් ගැනදැයි සිරිල් ජනේලයට කන තබා සවන් දුන්නේය. “ලොකු නොවී තියේවියැ. හැමදාම මේ වගේ මෝල් ගස් බස්සන කොට.. ” නාලිකාගේ ස්වරය කාමරයෙන් පිටත සිටින තමාගේත් ආසාවන්
උලුප්පන්නට සමත් විණි යයි සිරිල්ට සිතින. “කෝ…
එහෙනම් නැමෙමු බලන්න අදත් මෝල් ගහ
බස්සන්න….” තෝල්කයා පවසන හිල ගැන
අදහසක් ලබා ගැනීමට සිරිල්ට හැකි විණ. “ඇයි…
උරන්න එපාද…” “ඔයාගෙ පුක දැක්කට පස්සෙ මට
පිස්සු හැදුනනේ… පුකක් නෙමෙයි මේක…… ඒ
සමගම ඇසුනේ චටාස් ගා පහරකි. “ඌයියා……..
රිදෙනවා අනේ….” නාලිකාගේ හුරතලය සිරිල්ගේ
සිත කිති කැවීය. “කෝ… එහෙනම් උරන්නකෝ…”
ඉන් පසු විනාඩි කිහිපයක නිහඩතාවකි. නාලිකා
උරන්නේ තෝලකයාගේ ලිගුව බව සිරිල්ට
පැහැදිලිය. “ම්… දැන් ඇති කෙල්ලේ…හ්.. තව
ටිකක් ඉරැවොත් මට ඔයාගෙ පුකේ රස බලන්න
බැරි වෙනවා…” “ඔන්න එහෙනම්
බලන්නකෝ…” “ආව්වා….හ්… ම්…” ඉන් පසුව
දිගින් දිගටම ඇසුනේ නාලිකා නගන
වින්දනාත්මක කෙදිරිලි වල හඩවල්ය. “අද චාන්ස්
එකක් ලැබුනොත් මමත් නාලිකාගෙ පුකට
බස්සන්න බලන්න ඕන…” අලුත් ආසාවකින් සිත පුරවා ගත් සිරිල් ආපසු තම මුර කුටිය වෙත පැමිණියේය.
සිරිල් මුර කුටියට වී කාලය ගත කරන්න වූයේ නොඉවසිල්ලෙනි. නාලිකා කීවේ අට පසු වී පැමිණෙන ලෙසටය. සිරිල් අට පසු වී තවත් මිනිත්තු කිහිපයක් ගත කලේ දෙගෙඩියාවෙනි. ඔහු සෙමින් සෙමින් එදෙසට පිය නගන්න වූවේය. පංති කාමරයට ඇතුලු වීමට මත්තෙන් ඔහු සවන් යොමු කලේ කිසියම් නුහුරැ ශබ්දයක් ඇසේ යයි බලාපොරොත්තුවෙනි. එහෙත් කිසිදු හැල හොල්මනක් නොවූවෙන් ඔහු කොයිකටත් කියා වසා තිබූ දොරට තට්ටු කලේය. “ආ… එන්න.. එන්න..” නාලිකාගෙන් අවසරය ලැබුන විගස සිරිල් කාමරයට පිවිසියේය. නාලිකා පුටුවක් මත වාඩි වී පයපිට පය දමාගෙන සිය ජංගම දුරකතනය භාවිතා කරමින් හුන්නාය. නාලිකා සිටි ආකාරය සිරිල්ගේ සිත ගිනියම් කලේය. ඇය තම පිම්බුන දෙතන වසාහුන්නේ තනපටකිනි. ඇගේ සිරැරේ නූල්පටකට කියා තිබුනේ තනපට පමණක් යයි සිරිල් සිතුවේ ඇය පයපිට පය දමාගෙන තම යටිකය ආවරණය කරගෙන හුන් හෙයිනි.
නාලිකාගේ මස් පිරැණු පෘෂ්ඨිමත් කලවාවන් ලයිට්
එලිය වැටී තෙල් පාටට දිස්න ගසමින් තිබින.
“මොකද අනේ පුදුම වෙලා වගේ බලා ඉන්නේ…”
නිහඩතාවය බිදිමින් නාලිකා ඇසුවාය.
බැලුවෙ ලස්සන…” “ම්…. මම ලස්සනයිද අනේ…..”
නාලිකා පයපිට පය දමා හුන් දෙපා දෙපසට
විහිදුවාලූයේ කිසිදු ලජ්ජාවකින් තොරව තම
රසගුල සිරිල්ට විවර කරලමිනි. නාලිකාගේ සිරැර
කොතරම් සුන්දර වුවත් ඇයගේ යෝනියේ සහ ඒ
අවට පැතිර තිබූ අදුරැ පැහැය එම සුන්දරත්වයට
කිසියම් අපුලක් එක් කලද, ඇයගේ සෙසු
අංගයන්ගේ තිබූ රාගාන්විත ස්වභාවය නිසා එම
අපුල නිෂ්ක්‍රීය විණ. “මම අහන්න කියල හිටියෙ..
ඇයි ඔය ඉකිලි එහෙම කලු වෙලා තියෙන්නෙ…”
“එහෙම තමයි අනේ. ඔයා දැකල නැද්ද.. ඔය
ප්‍රාඩෝ, බී එම් ඩබ්ලිව්, මොන්ටේරෝ වල වුනත්
සයිලන්සර් එක කලුයිනේ…” “ඒකත් එහෙමයි
නේද…” “හ්ර්හ්මි… පාවිච්චිය වැඩි එකත් කලු වෙන්න
හේතුවක්…” “අපූරැයි.. දඩු ගෑණියෙක් ඉන්න විදිය
නම්…” “ඇයි අනේ.. දඩු ගෑණු නේන්නම් පිරිමි
ඉස්සරහ මෙහෙම ඉන්න ඕන…” නාලිකා පුටුවෙන් නැගිට සිය දෑත් දෙපසට දමා වටයක් කැරකුනාය. හොදින් තෙල් ගා ඔප දමන ලද පෘෂ්ඨයන් දෙකක් බදු වූ මසින් පිරී පිටුපසට නෙරා ආ නාලිකාගේ වටකුරැ තට්ටම් යුවල දුටු සිරිල්ගේ දෑස් එලියට පැන්නේය.
නාලිකා සිය සරාගී නිරැවත් දෙපා යුවල මදක් දෙපසට ඈත් කොට තරමක් ඉදිරියට නැමී තම දෑන් ඩෙස්ක් එකක් මතට බර කලේ විලුඹින් එස වී ඇගිලි තුඩු මත සිට ගනිමිනි. නාලිකාගේ එම ඉරියව්ව නිසා ඇගේ සුන්දර නිතඹට තවත් සරාගී බවක් එකතු වුයේ එදෙස මුව විවර කරගෙන බලා හුන් සිරිල්ගේ සිත වියරැ ගන්වාලමිනි. ඔහුට නාලිකාගේ සරැසාර සරාගී තට්ටම් යුවල දෙස බලා නිකං සිටිය නොහැකි විණ. හෙතෙම එක්වරම පැන නාලිකාගේ ඉගටිය බදාගෙන ඇගේ වටකුරැ තට්ටම් යුවල අතර මුහුණ ඔබා ගත්තේය. සිරිල්ගේ දෙකම්මුල්වල ලාවට ඇදී තිබූ රවුල් කොට වලට තම තට්ටම් යුවලේ සුසිනිදු සම සීරෙද්දී නිතඹ සෙලවූයේ එම මිහිර තවත් ලැබීමටය.
නාලිකා කිංකිණි සිනාවක් සරාගී ලෙස නැගුවාය. “හ්ර්… අද නම් ඔයාට මිදි තිත්තයි කියල කියන්න වෙනවා…” නාලිකාගේ රවුම් තට්ටම් යුවලේ පහස තම දෙකම්මුල් වලට ලබා ගනිමින් හුන් සිරිල්ට ඇය කියූ කතාව අප්‍රභංශයක් විණ. ඔහු නාලිකාගේ තට්ටම් වලින් මුහුණ මෑන් කොට උඩ බැලුවේය. ඒ අවසරයෙන් නාලිකා ඔහු දෙසට හැරී සිය නිරැවත් තට්ටම් යුවල ඩෙස්ක් එකට හේත්තු කලාය. “ඒ කිව්වේ…?” සිරිල් විමසුවේ තම දෑස් මානයේ තිබූ නාලිකාගෙ අවපැහැ වූ රසගුල වෙත දෑස් යොමු කරලමිනි. “ඒ කිව්වේ… මගෙ හුත්ත මිදි ගෙඩියක් නම්.. අද ඔයාට ඒ මිදි ගෙඩියෙ රස බලන්න වෙන්නෙ නෑ කියන එකයි…” “ඒකට කමක් නෑ… අද මට ඔයාගෙ පුකේ රස බලන්න ඕන….” “අද හැමෝටම ඕන වෙලා තියෙන්නෙ මගේ පුකට කෙලින්නමනේ… ඔය මුකුත් අද බෑ අනේ.. මට දැන් හොදටම බඩගිනියි… තව ටිකකින් අර මනුස්සයත් එයි…” නාලිකා සිරිල්ගෙන් ඉවතට යමින් කීවාය. “කමක් නෑ එයා ගියාට පස්සෙ කරමු…” “හරි ෂෝක්… එනකොට මම ඔයාට කියල පුකේ ඇරගෙන ආපහු ගෙදර යන්නෙ පයින්ද.. දැන් එන කෙනා බිස්නස් කාරයෙක්… මට එයත් එක්ක
වාහනෙන් ගිහිං ගෙදර ගාව බහින්න පුලුවනි
අනේ… මම ඉඩ තියෙන දවසක ඔයාට ඇති
වෙනකල් අරින්න මගේ පුක දෙන්නම්කො… දැන්
එන්න මේ යිස් එක කන්න…” සිරිල්
අපේක්ෂාභංගත්වයෙන් ඇගේ ආරාධනාව
පිලිගත්තේය. නාලිකා සිරිල්ගෙන් ඔහුගේ පවුලේ
තොරතුරැ විමසන්නට වූ අතර සිරිල් ඇයගෙන්
ඇසූ පැනයන්ගෙන් නාලිකා හීන් සීරැවේ ලිස්සා
ගියාය. “ඔයා අර කෙනා එනකල් හෙලුවෙන්මද
ඉන්නෙ…” “හ්ර්…. එක එක්කෙනා එක එක විදියයි
මෙයා.. දැන් කලින් ආපු තෝල්කයට ඕන මගේ
ඇදුම් එකින් එක ගලවන්න.. එයා ආස මම ටයිඩ්
ඩෙනිම් ගහනවට… දැන් එන කෙනා බිස්නස්
කාරයෙක්නෙ.. එයාට ඔය විකාර කර කර ඉන්න
වෙලාවක් නෑ.. එයා එන්නෙ ආපු හැටියෙ ගහල
යන්න… ඇදුමක් ඇදගෙන හිටියොත් ඒක
ගලවනකල්වත් මිනිහ ඉවසන්නෙ නෑ.. දවසක් මම
ටයිඩ් සායක් ඇදගෙන ඉදල ඒක ඉරලයි මට
ගැහුවෙ… පස්සෙ හෙලුවෙන්ම මම මිනිහගෙ
වාහනේ නැගල ගෙදර ගියා… “ඔයා හෙලුවෙන් ගෙදර ගියාම ගෙදර අය ඇහුවෙ නැද්ද මොකද කියල…” “අප්පා… අටහමාරටත් කිට්ටුයි.. දැන් ඔයා යන්න… මිනිහ වෙලාවක් කිව්වොත් වෙලාවම තමයි..” නාලිකා සිරිල් ඇසූ එම පැනයෙන්ද ලිස්සා ගියාය. සිරිල් ආපසු තම මුර කුටියට පැමිණියේ නාලිකාගේ නිරැවත් සිරැර දැකීමෙන් කුලු ගැන්වුන ආශාවන් සිතේ තද කරගනිමිනි.
සිරිල් රැය පහන් කලේ නාලිකා ගැන කල්පනාවෙන්මය. ඔහු නාලිකා සිය ස්වයං රැකියාවේ නියුතු වූ කාමරය වෙත ගියේ වරක් දෙවරක් නොවේ. “කීයක් හරි දීල හරි කමක් නෑ නාලිකාගෙ පුකට බස්සගන්න තිබුන නම්… අනෙක් දවසෙ එහෙම කතා කරල බලනවා..” නාලිකාගේ සරාගී සිරැර මතක් වන වාරයක් වාරයක් පාසා තම සිරැර උද්දීපනය වීම වලක්වාලීමට ඔහු අපොහොසත් වූවේය. “එහෙම ඇගක් තියෙන ගෑණු හරි අඩුයි… තන් දෙක පුක… ෂාහ්……” සිරිල් තමා ඉදිරියේ නොසිටි ගැහැණු සිරැරක් සිතින් රස විදින්න වූවේය. හෙතෙම සිය නිවසට ගියේ නාලිකා නිසා පිබිදුන ඉදුරන් සහිතවමය. ඊයේ රාත්‍රියේ හට ගත් එම ආශාවන්
බිදකින්වන් අඩු නොවී තිබිණ. “ආ… ඔයා අද
කලින්ම ආවද…” වෙනදා මෙන් නොව සිරිල්ගේ
පැමිණීම නිසා කාන්ති සතුටට පත් වී හුන්නාය.
“ඇයි හොද නැද්ද” සිරිල් ඇසුවේ සැහැල්ලු රාත්‍රි
ගවුමින් වැසී තිබු කාන්තිගේ නිතඹ දෙස බැලුම්
හෙලමින. “කව්ද හොද නෑ කිව්වේ……” කාන්ති
කවදාවත් නොබැලූ සරාගී බැල්මක් සිරිල් වෙත
හෙලමින් කීවාය. “කෝ ලමයි….” සිරිල් සිය බිරිද
වෙන ලං වී ඇගේ නිතඹ පිරිමැද්දේය. “…. මං
දන්නවනේ… ලමයි සෙල්ලම් කරන්න පිටත් කලා…”
“මොනවද දන්නේ..” සිරිල් කාන්තිගේ තට්ටමක්
කොනිත්තුවේය. “ලොකු ලමය ගෙදර එන්නෙ මාත්
එක්ක සෙල්ලම් කරන්න බලාගෙන කියල….”
“ඇත්තද…. මොකක්ද අද කරන සෙල්ලම
එතකොට….” “වෙනදට කරන සෙල්ලමම තමයි…
නයා හුඹහට යවන සෙල්ලම…” “හැමදාම නයා
හුඹහෙ එකම ගුලකට දාන සෙල්ලම නම් දැන් ඇති
වෙලා.” සිරිල් කාන්ති දෙස බලමින් ඇසක්
ගැසුවේය.

මතුසම්බන්දයි!