භාග්‍යා – 14 කොටස (NEW)

රාජ මාව ඇතුලටම ගෙනල්ල බැස්සුවා. මම ඉක්මනට සල්ලි දීල වැස්සේ තෙමි තෙමීම පඩි පෙළ නැග්ගා. මම දන්නවා ෂුවර් එකට රාජ පුක දිහා බලාගෙන ඉන්නවා කියල නගිද්දී. ඒ නිසා මම ලොකු හදිස්සියක් නැතුව පුකත් හොදට තද වෙන්න හිතලම වගේ නැවිලා තමයි පඩි පෙළ නැග්ගේ. ඒ වෙලේ මට රාජා ගේ කළු පයිය මැවිලා පේන්න ගත්තා. මම උඩට ගිහින් හැරිලා බලද්දී දැක්ක වීල් එක තාම එතන තියෙනවා.
ඔහොම සති දෙකක් විතර ගෙවිල ගියා සාමාන්‍ය විදියට. ඔය අතරේ මටත් නොදැනීම මම ටිකක් හිරටයි කොටට අදින්න පටන් ගත්තා. ඒ හැම වෙලේම මම රාජ එක්ක විතරයි වීල් එකේ ගියේ කොහේ ගියත්. වෙනදට වඩා දැන් රාජ මාත් එක්ක ෆිට් එකේ කතා කරනවා. සමහර වෙලාවට ඕන කමින්ම වගේ මගේ කකුල් දිහා බලනව කොටට ඇඳලා ඉන්නකොට. මට තේරුනත් මං නො තේරෙනවා වගේ ඉන්නවා ඒ වෙලාවට. කොහොම හරි අපිත් එක්ක ඉන්න යාලුවෙක් ගේ වෙඩින් එකක් සෙට් උනා ගිහින් මාසයක් වගේ යද්දී, හැමෝම වගේ ඒකට සාරි අදින්න කතා වුන නිසා මටත් ඉතින් සාරි එකක් අදින්න වෙනවා දැන්. තියෙන සාරි මුකුත් හරියන්නේ නැති නිසා මම අලුත් සාරි එකක් ගන්න ඕන නිසා දවසක් හවස් වෙලා ෂොපින් කරන්න ගියා ටිකක් කලින් ඇවිල්ල.
එතකොට වෙලාව 2ට විතර ඇති. මම සාරි එකත් අරගෙන පහලට එද්දී දැක්ක අනුෂා ඇන්ටි ඉන්නවා පාරෙන් එහා පැත්තේ. ඒ ලඟම තව පොඩි කොල්ලෝ තුන් දෙනෙක් හිටියා. දෙන්නෙක් නම් color කිට් ඇඳලා තව එක්කෙනත් ස්කූල් යුනිෆෝම් හිටියේ. අනුෂා ඇන්ටි තුන් දෙනාත් එක්ක කතා කර කර ඉඳල ටික වෙලාවකින් කොල්ලෝ තුන් දෙනා වීල් එකක් නවත්තල අනුශාට නගින්න කියල දෙන්නෙක් නැග්ගා. ස්කූල් යුනිෆෝම් හිටපු කොල්ල පස්සේ ආපු වීල් එකක නැග්ගා. පස්සේ මම අදුරගත්තේ ඒ රාජා ගේ වීල් එක කියල. මට මේක කුතුහලයක් නිසා මමත් එතන වීල් එකක් කතා කරලා ඉක්මනට නැගල කිව්වා අර වීල් දෙක පස්සෙන් යමු කියලා.
ඒ අන්කල් ටික වෙලාවක් යද්දී කොහොම හරි රාජා ගේ වීල් එක පස්සෙන් තියාගත්තා. මම නිකමට රාජාට කෝල් එකක් ගත්තත් ආන්සර් කරේ නෑ. කොහොම හරි අතුරු පාරකට හරවලා ටික දුරක් ගිහින් වීල් එක ලොකු ගේට්ටුවක් ළඟ නැවැත්තුවා. ඊට පස්සේ රාජා ගේ වීල් එකත් නවත්තල ඉක්මනට අනුශව එක්කගෙන ඇතුලට ගියා. ඊට පස්සේ රාජ වීල් එක පාක් කරලා ඇතුලට ගියා අනිත් කොල්ලෝ දෙන්නත් එක්ක. අනික් වීල් එක එහෙමම හරවල යන්න ගියා.
මට මුකුත් හිතාගන්න බැරි උනා මොකද්ද වෙන්නේ කියලා. පස්සේ මම කිව්වා අපි යමු කියල ආව එන්න බෝඩිමට. මෙතන මොකක් හරි වෙනවා කියල මට තේරුනාට හිතාගන්න බැරි උනා මොකද වෙන්නේ කියලා. ගෙදර ඇවිල්ල පැයකින් විතර පස්සේ රාජා ගෙන් කෝල් එකක් ආවා
“හලෝ මිෂ්, ෂොරි. මිශ්. ඔයාගේ කෝල් එක මිශ් උනා තමා.?”
“ඔව්. මම අද කලින් ආවා. ඒකයි කෝල් කරේ මට පොඩ්ඩක් පමුනුවට යන්න ඕන උනා සාරි එකක් බලන්න.”
“ශයෝ ඒමද? මම පොඩ්ඩක් දුර හයර් එකක් ආවා. පස්සේ තමා මිෂ්ගේ කෝල් එක දැක්කා.”
“හා දැන් කමක් නෑ. මම වැඩේ කරගෙන ආවා. ”
“හෙට උදේ එන්න එහෙනම් මට අර සාරි ජැකට් එකක් මහ ගන්න යන්න ඕනා මිසිස් රංජනී ලඟට?”
“ෂරි මිෂ්ර් මම එන්නම් උදේට”
“හරි මම තියෙනවා එහෙනම්.”
එහෙම කියල මම කෝල් එක කට් කරා. මට මේ දෙන්නගේ හොර වැඩේ මොකද්ද කියල අල්ගන්න ඕන නිසා මම එලියට ඇවිල්ල හිටියා අනුෂා රාජ එක්කද එන්නේ බලන්න. කෝල් එක ඇවිල්ල පැය බාගෙකින් වගේ වීල් එක ඇවිල්ල ගේට්ටුව ළඟ නවත්තල රාජ අනුෂට සල්ලි වගයක් දීල යන්න ගියා. හරි නම් අනුෂා නේ රාජාට හයර් එකට සල්ලි දෙන්න ඕනා. රාජ සල්ලි දීපු එක ගැන මට ලොකු සැකයක් ආවා. ඒ නිසාම මම ඕන කමින්ම පහලට ආවා අනුෂාව කතාවට අල්ලගන්න හිතාගෙන,
“කොහොමද ඇන්ටි? අද කොහෙද ගියේ.?” මම එහෙම ඇහුවම ගෑනිට එක පාරට වචන ආවේ නෑ උත්තරයක් දෙන්න.
“අනේ දුව. අද පුතාගේ extra පන්තියක් වැටුන නේ. මම ඉතින් එයාට කෑම අරගෙන ගියා.”
“අහ් ඒක තමයි. මමත් දැන් ඇවිල්ල පැය දෙකක් විතර වෙනවා. දොර වල් වහල නිසා මම කල්පනා කරේ දුර ගමනක් වත් ගිහින්ද කියලා .”
“දුර කියල කොහේ යන්නද දුව, රාජ එක්ක ගිහින් එයා එක්කම ආව” ඒ වෙලේ මට පොඩ්ඩක් ගෑනිගේ ප්‍රතිචාර බලන්න ඕන නිසා කිව්වා
“ඒක තමයි. මමත් CIB එක ඉස්සරහ ඉදල රාජාට කෝල් එකක් ගත්තා එන්න ඕනා වෙලා. ෆෝන් එක ආන්සර් කරේ නෑනේ. පස්සේ මම වීල් එකක් අරගෙන ආව. 2” අනුෂා එක පාරට බය වෙලා වගේ ඇහුවා
‘CIB එක ළඟ.?”
“ඔව් ඇන්ටි. ඇයි..?”
“නෑ නිකං දුවේ. කීයටද විතරද හිටියේ”
“මං හිතන්නේ 2ට විතර. ඔව්. ඉස්කෝලේ ළමයෙක් එහෙම හිටිය පාරෙන් එහා පැත්තේ ඒ වෙලේ. ඒ කියන්නේ ස්කූල් ඇරුණ වෙලාව වගේ.?” එහෙම කිව්වම තවත් ගෑනි බය උනා.
“එහෙමද? හරි දුව. අද නම් මාර මහන්සි. මම යන්නම් ඇතුලට එහෙනම්”
එහෙම කියලා අනුෂා ඉක්මනින්ම දොර ඇරගෙන ගේ ඇතුලට ගියා. මම හිතුව වගේ මොකක් හරි හොරයක් තියෙනව මෙයාගේ, පොඩ්ඩක් හොයල බලන්න ඕනා මොකද්ද සීන් එක කියලා මම හිතා ගත්තා. ගෑනු ගතිය ඉතින් මතු වෙනවා නේ කොහේ හිටියත් ඔය වගේ දේවල් වලදී
පහුවදා උදේ රාජ මම කිව්වා වෙලාවටත් කලින් ඇවිල්ල හිටියා. මම ලැස්ති වෙලා පහලට ඇවිල්ල වීල් එකට නැග්ග. එදත් මම ලෙගින් එකක් ඇඳලා ටොප් එකක් ඇන්දේ ටිකක් පුක හොදට පේන විදියේ එකක්. ටොප් එක ස්ට්‍රෙට්ව් එකක් නිසා ගෙඩි දෙකත් පිම්බිලා පේනවා. මම එද්දී දැක්කා රාජ කන්න වගේ බලාගෙන ඉන්නවා. මම මුකුත් නොදැක්ක වගේ නගින ගමන් කිව්වා යමු කියලා. රාජ නැගල ඇහුවා පස්ස බලල ඇහුවා
“අපි දැන් එදා ගියපු දිහාද මිෂ් ඉන්නේ?” මිනිහට නොබලා උනත් අහන් තිබුනා. මගේ ඇඟ බලන්න ඕන නිසාම මිනිහා හැරිලා එහෙම ඇහුවේ කියල මට තේරුණා ඇස් තියෙන දිහාව දැක්කම “ඔව් රාජ. වෙඩින් එකක් තියෙනවා ලබන සතියේ, ඉතින් එකට අලුතින් ගත්ත සාරි එකට ජැකට් එකක් මහන්නම ඕන නේ.”
“ඉතින් එදා මිශ් කිව්වා නේද එයා මානව අරි නේ කියල.?”
“ඔව් රාජ. ඒ උනාට වෙන ඔප්ෂන් එකක් නෑනේ මේ වෙලාවේ.”
“ඉතින් අර මගේ යාළුවා try කරලා බලන්නකෝ මම කියනවට.”
“එයා පිරිමි කෙනෙක් නේ. ඒකයි අවුල.?”
“ඒම ප්‍රොබ්ලම් නේ නෝනා. ඕන නම් අනුෂ මැඩම් ගෙන් අහන්න බලල.”
“එයත් එතනින් මහන වද? ”
“ඒකනේ කියන්නේ. අනුෂා මැඩම් ඔක්කොම ඇදුම් මාන්නේ මිනියගෙන් තමා. බොරු නම් කෝල් කරලා ආන්නකෝ.?”
“එහෙමද? ඒත් මට මොකද්ද වගේ යන්න. ඉන්නකෝ බලන්න එහෙනම්” මම ඊට පස්සේ අනුෂට කෝල් එකක් ගත්තා. ටික වෙලාවකින් ගෑනි ආන්සර් කරා
“හලෝ දුව. මොකෝ හදිස්සියේ?”
“අනේ නෑ ඇන්ටි. එහෙම හදිස්සියක් නෑ. මං මේ ජැකට් එකක් මහන්න ඕන වෙලා මිසිස් රන්ජනී ලඟට යන් කියල රාජ එක්ක ආවා.?””
“ඉතින්. ඒත් ඔයා කිව්වා නේද එයාගේ මැහිල්ල ඔයාට හරි ගියේ නෑ කියල.?”
“ඒකම තමා ඇන්ටි. මේ වෙලාවේ හැටියට වෙන විකල්පයක් නෑනේ. ඒත් මේ රාජ කියනව එයාගේ මුස්ලිම් යාලුවෙක් ගැන. ඔයත් මහනවා කියල..?”
“ආ… ඔව් ඔව්. ඔය කියනව ඇත්තේ අර ටවුන් එකේ මැද පාරේ ඉන්න නාන ගැන. ඔව් මිනිහ මහනවා හොදට. මමත් එයාගෙන් තමා දැන් මහන්නේ. ඔයාට විස්තරේ කිව්වේ නැත්තේ ඔයා එච්චර කැමති වෙන එකක් නැති වෙයි කියල.”
“ඔව් ඇන්ටි. මටත් යන්න මොකද්ද වගේ. ඒ නිසයි ඔයාගෙන් අහල බැලුවේ?”
“වැඩ නම් හොදටම හොදයි. මිනිහ ඔයාගේ ඇඟට ලස්සනට මහල නම් දේවි ජැකට් “එහෙමද? එහෙම අප්සට් වෙන එකක් නෑ නේද? මේ මම කිව්වේ ඇන්ටි.?”
“අහ් නෑ නෑ. මම දන්නා දෙතුන් දෙනෙක්ව මම මිනිහට වැඩ අල්ලලා දුන්නා. එහෙම නම් ප්‍රශ්නයක් වෙලා නෑ අද වෙනකං,?”
“එහෙමද? හරි ඇන්ටි. එහෙනම් මම කල්පනා කරලා බලන්නම්”
“හරි දුවේ” මම ඊට පස්සේ කෝල් එක කට් කරාම රාජ ඇහුවා
“අනුෂ්‍ය මැඩම් මොක කිව්වා මිෂ්”
“එයා නම් කියනවා එහෙම අප්සට් එකක් නෑ කියල!!»
“ඒකනේ මිෂ් මම කිව්වේ. බය නැතුව යෙමු. මමත් ඉන්නවනේ.?”
“ම්ම. හරි එහෙනම් යමු ඔයා කියන නිසා”
“කිෂි දේකට බය වෙන්න එපා නෝනා. මම ඉන්නවනේ. එහෙනම් යමු නේද?”
“ම් හා යමු”
“ඉන්න එහෙනම් මම කෝල් එකක් අරගෙන බලන්න මිනිහ ඉන්නවද කියලා.?”
එහෙම කියල වීල් එක නවත්තල කෝල් එකක් ගත්තා රාජ මගේ ඉස්සරහම. මට ඉතින් එහෙම සැක හිතන් තරම් මුකුත් ඒ කතාවේ වුනෙත් නෑ. ඉන්නවද ඇහුවම එහා පැත්තෙන් ඔව් කියන්න ඇති. එතකොට කිව්වා හරි. මම දන්නා මිස් කෙනෙක් එක්කන් එනවා. වැඩේ හරියට කරලා දීපන් කිව්වා.
විනාඩි 20කින් වගේ කිව්වා තැනට ආවා. එතන ටවුන් එකෙන් පොඩ්ඩක් ඇතුලේ පාරක උනාට ටවුන් එකේ ඉඳන් ඇවිදින දුරක්. වටේම කඩ නිසා සෙනග ඉන්නවා හැම වෙලේම ඒ හරියේ. ඒ නිසා මට ලොකු අවුලක් දැනුනේ නෑ තැන දැක්කම නම්. පස්සේ අපි වීල් එකන් බැහැල දොරක් ඇරලා ඇතුලට ගියා. ඇතුල් උන තැනම එක මැෂින් එකක් තිබුන අඩි 10.x 10 වගේ පොඩි කඩ කෑල්ලක් තිබුනේ. එකේ ෂෝ කෙස් දාල සාරි ජැකට් එහෙම තිබුනා මහපු. කිව්වා වගේ මිනිහා ජැකට් මහනවා ඒ කියන්නේ. මිනිහ වෙන්න ඕන මැෂින් එකේ වාඩි වෙලා මහනවා. අපිව දැකල ඔලුව උස්සල බැලුවම තමයි මුණ දැක්කේ. අවුරුදු 50ක් විතර මනුස්සයෙක්. රැවුල එහෙමත් වවලා තොප්පිය එහෙමත් දාල හිටියේ. වැඩිය උස මහත් නෑ. මට වඩා පොඩ්ඩක් උස ඇති. අපිව දැකලා මගේ දිහා හොදට බැලුවා හැබැයි. ඒක මට තේරුණා ‘“ආ රාජ එන්න එන්න.”
“ඔන්න අබ්දුල් නානා. මම කිව්වේ මේ මිෂ් තමා. මෙයා වෙන තැනකට යන්න යෙද්දී මම කියල තමා මේට ගෙනාව. මිෂ්ගේ වැඩේ අරියට ලශ්ශනට කරලා දීපන්. අරිද? ”
“ෂරි ෂරි රාජ තම්බි. ඔයා දන්නවා නේ මගේ වැඩක් කරොත් ආයේ පලුදු නේ කියල?”
“යෙකම තමා මං බය නෙතුව මිෂ්ව එක්කං ආවේ.?”
“ශරි නෝනා. කියන්නකෝ මොන වගේ ජෙකට් එකක් ද නෝනා ඉතන් ඉන්නේ?”
“මෙහෙමයි අන්කල්. මට වෙඩින් සාරි එකට තමා ඕනා. මේ තියෙන්නේ සාරි එක.?”
“ශරී. එහෙනම් නෝනා මේ පොත බලල කියන්නකෝ මොන වගේ design එකක්ද නෝනා කෙමති කියල. ඒම නැත්තන් නෝනා කෙමති design එකක් කියන්න මම ඒ විදියට මහන්න .?”එහෙම කියල මට පොතක් දුන්න
“නෝනා වාඩි වෙලා බලන්නකෝ එහෙනම්. ඇතුලේ තව මම මහපු ජැකට් වගේකුත් ඇති. මම ඒවා අරගෙන එන්නම්.?” මිනිහ ඇතුලට ගියාම රාජ ඇහුවා
“මිෂ් මම ඒනම් එළියෙන් ඉන්නද? ”
“පිස්සුද රාජ. මෙන්න මෙතන ඉන්න. මම කොහොමද තනියම මෙයා එක්ක ඉන්නේ?”
“එහෙම බය වෙන්න දෙයක් නම් නෑ. හා මම ඉන්නම් කො. ටික වෙලාවකින් නාන රාජාට කතා කරා.”
“රාජ මල්ලි, මට පොඩි උදව්වක් කරපංකෝ මේක ගන්න.”
“කෝ අද ගෝලය නෙද්ද? ”
“ඌ දැන් එනෙන් යෙලට මහට. කිෂි උනන්දුවක් නේ බං.”
“පොඩි උන් ඕම තමා. කිෂි බරක් පතලක් නෑනේ.?”
එහෙම කියාගෙන රාජ ඇතුලේ කාමරේට ගියා. මම කකුලක් පිට කකුලක් දාල පොත බලන් ගත්තා. දෙන්න එක්ක ඇතුලේ කුටු කුටු ගාන සද්දයක් ඇහුන නිසා මම ටිකක් උනන්දුවෙන් කන් දුන්න මොනාද කතා වෙනෙන් බලන්න.

ඒත් මට තේරුනේ නෑ මොනාද කියල. රාජ් කියනව ඇහුනා උඹ දනන්වනේ. වැඩේ හරි විදියට කරපන් කියල කිව්වා. ටික වෙලාවකින් දෙන්නම එලියට ආව ජැකට් වගේකුත් අරගෙන
“ආ නෝනේ. මේවා බලන්නකෝ කෝමද කියලා.?” මම ඒ ටික අතට අරගෙන බැලුවම තේරුණා මිනිහ මහපු ඒවා නම් ඇත්තටම ලස්සනට මහල තිබුනා. ඒ අතරින් එකක් මට බලද්දී ආස හිතුනා. ඒක මහල තිබුණු design එකට.
“මේ විදියට නම් ලස්සනයි වගේ. මම ඒකට ආසයි මේ design එකට!!!”
“ශ්‍රී නෝනා. ඕක මම ගිය සතියේ ආපු නෝනා කෙනෙක්ට මාපු එකක්. මේකේ අත් දිගට නේ තියෙන්නේ. නෝනාට අත් බාගෙට දැම්මොත් ලන්ට තියෙයි..?”
“එහෙමද?”
“ඔව්. නෝනා ඕක කැමති නම් ඇඳලා බලන්නකෝ. එතකොට නොනටම තේරේවි නේ.?” එහෙම කිව්වම මට රාජාගේ මූන දිහා බැලුනා. මොකද මට මෙතන එහෙම අදින්නේ කොහොමද අහන්න වගේ
නානා කිව්වා මිනිහට තේරිලා වගේ..
“බය වෙන්න එපා නෝනා. අර ඇතුලේ කාමරේට ගිහින් දොර වහල අදින්න. එකේ මිරර් එකක් තියෙනව. අපි දෙන්න එළියෙන් ඉන්නම්.”
පස්සේ ඉතින් මං ඕන එකක් කියල ජැකට් එකත් අරගෙන ඇතුලට ගිහින් දොර වහ ගත්තා. මට තේරුණා දෙන්නත් එලියට යනවා. එක ඇතුලේ පොඩි කාමරයක් උනාට ඇඳක් එක්ක තව කන්නාඩියක් ගහල තිබුනා. මම හිතුව මිනිහ මේකේ නිදි යනවා ඇති කියල. මම ඉතින් ටොප් එක ගලවල ඒ ජැකට් එක ඇඳලා බැලුවා. එක මගේ සයිස් එකට වඩා ටිකක් ලොකු නිසා මට තව පොඩි වෙන්න ඕනා මහද්දී. කිව්වා වගේ අත් දෙක දිග එක මටත් හිතුන මට ගැලපෙන එකක් නෑ කියලා. ඒ ඇරෙන්න ජැකට් එක ලස්සනට තියෙනවා ඇන්දම. ඊට පස්සේ මං ඒක ගලවල ආයේ ටොප් එක ඇඳලා එලියට ආව. ඒ වෙද්දී දෙන්න එළියේ කතා වෙනවා මොනාද. මම දොර අරින සද්දේ ඇහිලා දෙනන් එක්ක ආයේ ආවා.
“කෝමද නෝනා?”
“මේක නම් ලස්සනයි. කිව්වා වගේ අත් කොටට දාල මහමු.”
“ෂරි. එහෙනම් මම මෙෂමන්ට් ගන්නද? නැත්තන් මේකේ සයිස් ඇද්ද? ”
“නෑ මේක මට ලොකුයි ටිකක්. ඒ නිසා මෙෂමන්ට් අරගෙන මහන්න.”
“ශ්‍රී එහෙනම් ගමුකො. එහෙම කියල මිනිහ ටේප් එක අරගෙන පොතත් අරගෙන මගේ
මෙෂ්මන්ට් ගන්න සෙට් වුනා. මට ඒ වෙලේ ලජ්ජා හිතුනත් වැඩෙත් කරගන්න ඕන
නිසා ඉවසල හිටියා. මිනිහ මගේ අත් උස්සන්න කියල මෙෂමන්ට් අරගෙන අනිත් ඒවත්
ඩිසන්ට් විදියට ගත්තා මිසක් අඩු තරමින් අත ගෑවෙන්න දුන්නෙත් නෑ මගේ ගෙඩි
දෙකේ වත්. ඒකෙන් මට මිනිහ ගැන තිබුන බය පොඩ්ඩක් ගියා. මෙෂමන්ට් ඔක්කොම
අරගෙන ඇහුවා.
“ෂරි නෝනා. එනම් මම මහන්ම්. කවද්ද නෝනාට දැන් මේක ඕනා. ”
“මට බදදාවත් ඕනා. සිකුරාදා නේ වෙඩින් එක.”
“ශ්‍රී. එහෙනම් නෝනා අඟහරුවාද එන්න දාල බලන්න. මොනාරි අජෙස්ට්මන්ට් තිබුනොත් කරලා දෙන්නා පුළුවන් බදාදා වෙද්දී ”
“හා. එහෙම කරමු. ඒක හොදයි. ඇඩ්වාන්ස් කීයක් වගේ දෙන්න ඕනද??
“ආ ඒවා කාරී නෑ. අපේ රාජ මල්ලි ගේ වැඩක් නේ. වැඩේ ඉවර වෙලාම ෂල්ලි ගමු නෝනා.’
“අහ් එහෙමද? හරි එහෙම කරමුකෝ එහෙනම්.”
“ඔක්කොම ෂරි නේ. එහෙනම් නෝනා එන්න කලින් මේ නොම්මරේට කෝල් එකක් දීල එන්න.”
“අහ් හරි. මම කෝල් එකක් දෙන්නම්. එහෙනම් යමු නේද රාජ?”
“අරි. යෙමු මිෂ්. අබ්දුල් අයියා ඔන්න වැඩේ හරියට තිතට දෙන්න ඕන අපේ මිෂ්ට”
“ෂරි ෂරි තම්බි. මේවා පුරුදු වෙන් කරන ඒවා නෙමේනේ. උඹ දනනවා නේ අබ්දුල්ගේ වැඩ?
“හරි එහෙනම් අපි ගියා ඔන්න” එහෙම කියල අපි දෙන්න එලියට ආවා..
ආවට පස්සේ රාජ ඇහුවා “මිෂ් දැන් මොකෝ හිතෙන්නේ? අවුලක් නෑ නේද? ”
“නෑ රාජ. කලින් හිතේ තිබුන බය නම් දැන් නෑ .?”
“යේකනේ මම කිව්වේ මිෂ්ට, ඒ දවස්වලම ආවා නම් මෙලහකට වැඩේ කරගෙන නේ.?”
“ඒක තමා. බලමුකෝ මහල ඉවර උනාම. දැන් යමු එහෙනම්”
අපි එන්න හදද්දිම රාජාට කෝල් එකක් ආවා. වීල් එක ස්ටාර්ට් කරනන් කලින් එක ආන්සර් කරලා මොනාද කියල එලියට ගිහින් කතා කරා. මට තේරුණා මොකක් හරි හොර වැඩක් තමා කියලා. ඒ නිසා මං හොදට කන් දීගෙන අහගෙන හිටියා මෙයා මොනාද කියන්නේ කියලා
“උඹලට පිශ්ෂද මල්ලි. එයා දෙන්න පුළුවන් සතියේ දවෂ් විතරයි.”
“බෑ බෑ බං, වීකෙන්ඩ් ඒකිගේ මිනිහයි ළමයි ගෙදර ඉන්නවා. ඒ නිශා පන්න ගන්න අමාරුයි.”
“10,000 දුන්නත් වැඩේ අරි යන්නේ නෑ. කිව්වම තේරුම් ගනිල්ලකෝ. උඹලට මෝල් අමාරුව කියල මටrisk එකක් ගන්න බෑනේ. මේක දෙලි පිහියෙන් කිරි කනවා වගේ වැඩක්. අනික උඹල ඔක්කොම 18 වෙලත් නෑ තාම. ඒ නිශා බදාදා ට්‍රයි එකෙක් දෙමු. ඕන වුනොත් එදා සෙට් උන තැනට ඇවිල්ල කෝල් එකක් දීපං!!!”
”මම තිබ්බ එහෙනම්”.
“වෙන ඇන්ටි පාරවල් නේ බං. මේකි විතරයි දැනට වැඩේට සෙට් වෙලා ඉන්නේ. ok. මම තිබ්බ”
මෙයාගේ කතාව එක්ක මට හිතුනා මේ අනුෂා ගැන මොකක් හරි කතාවක් තමයි යන්නේ කියලා. රාජා ගෙන් ඒ ගැන අහන්නත් හදල තව ටිකක් විස්තර හොයලම අහනව කියල හිතා ගත්තා.
“මොකද්ද රාජ. හයර් එකක්ද?”
“ආ නේ මිෂ්, මේ දන්න මල්ලි කෙනෙක්.?”
“අහ් ඒක මිසක්. මම හිතුව මගේ වැඩේට ඇවිල්ල ඔයාගේ හයර් පාඩු වෙලා කියලා”
“පිග්ගුද මිෂ්. ඔයා එක්ක දවසෙම උනත් දුවන්නම්”
“ඒක මාර කතාවක් නේ. එතකොට හයර් දුවල සල්ලි හොයන්නේ කොහොමද? ”
“රේට අරි දුවනවා. තව මං පොඩි side බිස්නස් ඒමත් කරනවා නේ?”
“අහ් ඒ මොනාද ඒ? ”
“ඔය දන්නේ නැද්ද? පොඩි පොඩි බ්‍රෝකර් වෙඩ ඒම.”
“ආහ් ඒක තමයි. හරි එහෙනම් යමු දැන්?”
ඊට පස්සේ මිනිහ එන කනුත් මගේ කකුල් දිහා බල බල ආවේ side මිරර් එකෙන්. මම ඉතින් ගල් දෙක හොදට පේන්න ඕන නිසා ලෙගින් එකට කකුලක් පිට කකුලක් දාගෙන ෆෝන් එක ඔබ ඔබ ආවා.
“අනේ රාජ පොඩ්ඩක් ඔතන බැංකුව ළඟ නවත්තන්න. මට ATM එකට යන්න ඕනා”
“ෂරි මිෂ්ර් වීල් එක නවත්තල බැහැල මම ATM එක පැත්තට එද්දී ATM එකේ ඉඳල ආව කෙනා දැක්කම මට මුකුත් හිතා ගන්න බැරි උනා.ඒ අපේ හෙඩ් එනවා. ෂුවර් එකට අද නම් මිනිහා මාව අදුර ගන්නව. මොකද කැෂුවල් නේ ඉන්නේ, මිනිහා මාව දැකල එක පාරට නැවතිලා කතා කරා
“ඔහ් දුව. ඔයා කොහෙද මේ? ”
“මං මේ ATM එකට ආව සර් සල්ලි ටිකක් ගන්න”
“මාත් මේ සල්ලි ටිකක් ගණන් ආව දුව. මොකේද ආවේ ඔයා? ” මම වීල් එකේ ආවේ සර්.
“හා හරි දුව. මම එහෙනම් යන්නම්” එහෙම් කිව්වම් තමයි මට ඇඟට ලේ ටිකක් ඉනුවේ
“හා සර්. මමත් යන්නම්.” එහෙම කියලා මම මිනිහව පහු කරලා යද්දී ආයේ එක පාරට
“දුව. පොඩ්ඩක් ඉන්නකෝ.?”
“ඇයි සර්….255
“ඔයාට මතකද මං කිව්වා ඔයාව මට හොදට දැකල පුරුදුයි කියලා”
“ඔව් සර්. ඒත් කොහෙද කියල මතක නෑ කිව්වනේ.?”
“ඔව්. ඒ එදා සාරි එක නිසා. දැන් මට හරියටම මතක් උනා කොහෙදිද දැක්කේ කියලා”
1එහෙම කිව්වම මට හීන් දාඩිය දාන්න ගත්තා. හිතා ගණන් බැරි උනා දැන් මොනාද කියන්නේ කියලා. අමාරුවෙන් වචන ගැට ගහල ඇහුවා
“කොහේදී….ද සර් ඒ? ”
“ඒක මම සඳුදා ඔෆිස් එකේදී කියන්නම්කො. ඔයා 10ට මාව ඇවිල්ල මීට් වෙන්නකෝ79
“හරි සර්.”
“ok දුව, එහෙනම් මම යනවා”
“හරි සර්. බායි” මිනිහ ගියාට පස්සේ මම දැනගත්ත දැන් ඉතින් වැඩේ මාට්ටු තමයි කියලා.
ඒ කල්පනාවෙන්ම මම ATM එකට කාඩ් එක දාල pin number එක ගහල තිබුනේ වැරදි එකක්. කොහොම හරි තුන් පාරක් ට්‍රයි කරට තුන් පාරම වැරදි නොම්මරයක් ගහල තියෙන්නේ. අන්තිමේ කාඩ් එක හිර උනා කියල මැසේජ් එකක් display උනා. මටත් මාර වැඩ තමයි වෙන්නේ, දැන් මොකද කරන්නේ කියල කල්පනා කරද්දී සිකුරිටි ඉන්නවා දැකල විස්තරේ කිව්වා. වෙලාවට එදා බැංකුව වරුවක් වැඩ. සික්කා කිව්වා මැනේජර් මහත්තය ඉන්නවා. ගිහින් කතා කරොත් කාඩ් එක ගන්න පුළුවන් කියල. මං රාජාට පොඩ්ඩක් ඉන්න කියල බැංකුව ඇතුලට ගියා. සෙනසුරාදා දවසක් නිසා ස්ටාෆ් ගොඩක් හිටියේ නෑ. එතන හිටපු කෙනෙක් ගෙන් මැනේජර් ඉන්න තැන අහල මම කැබින් එක ලඟට ගියා. එතනට ගිහින් ඇතුලේ ඉන්න කෙනා දැක්කම මට එක පාරට දැකල පුරුදු මුණක් වගේ මතක් උනා. දොරේ ගහල තියෙන නම දැක්කම මට වැඩේ confirm වුනා මිනිහම තමයි ඉන්නේ කියලා. “සපුමල් බණ්ඩාර” මට මිනිහව මතක උනාට මිනිහට මාව මතක නැතුව ඇති කියන සිතුවිල්ලෙන් මම දොරට knock කරා. එතකොට තමයි මිනිහ ඔලුව උස්සල බැලුවේ. මාව දැක්ක ගමන් මිනිහ පුදුම වෙලා වගේ එක පාරට නැගිට්ටා. ඊට පස්සේ අතින් කතා කර එන්න කියලා. මම දැනගත්ත මිනිහට මාව මතකයි කියල දීපු reaction එකට. මම ඇතුලට ගියාම
“Come as take a seat”
“Thank you”
“මොනාද මිස් මගෙන් කෙරෙන්න ඕනා.”

“අනේ මිස්ට සපුමල්. මගේ ATM කාඩ් එක හිර උනානේ දැන් සල්ලි ගන්න ගිහින්” “කාඩ් එක හිර උනා. ඒ මොකද ඒ? pin එක වැරදියට enter කරාද?” “ඔව් නේ. මට හදිස්සියට pin එක වැරදියට නේ enter වෙලා තියෙන්නේ.”
“අහ් මොකද්ද ඔච්චර හදිස්සිය? කවුරු හරි නාකි මනුස්සයෙක් වත් පස්සෙන් ආවද? ” “අහ්.. ඒ මොකද්ද ඒ කතාව මිස්ට සපුමල්?” මම නොදන්නා පාට් එකෙන් ඇහුවා.
“ඉන්නකෝ ඉන්නකෝ. මං විස්තරේ කියන්නම්. ඊට කලින් කාඩ් එක අරගෙන ඉමුකො” එහෙම කියල කෝල් එකක් අරගෙන ස්ටාෆ් එකේ කාටද විස්තරේ කිව්වා.
“හරි ඉතින්. what’s your name?”
“202625.”
“හරි. දැන් කාඩ් එක අරගෙන ඒවි. ඔයාට මතකද දන්නේ නෑ දවසක් කීල්ස් එකේදී කාඩ් එකක් දුන්න කොල්ලෙක් ඔය වයසක මනුස්සයෙක් එක්ක ඇවිල්ල ඉන්න කොට කොටට කොටේ ඇඳලා.?”
“මම පොඩක් නොදන්නවා වගේ රඟ පාලා කිව්වා”
“අහ් ඔව් ඔව්. මතකයි. ඔයාද එදා ඒ කාඩ් එක දුන්නේ?”
“ඒකනේ ඉතින්, කෝ ඔයා කෝල් එකක්වත් දේවි කියල මම බලාගෙන හිටියට කෝල් කරේ නෑනේ.?”
“අපෝ එහෙම කොහොමද කෝල් කරන්නේ මිස්ටර් සපුමල්, අනික ඔයා වයිෆ් එක්කනේ ඇවිල්ල හිටියේ.?”
“හරි ඉතින්, ඔයා number එක දුන්න නම් මම එදාම කෝල් කරනවනේ..?”
“එහෙම හොද නෑනේ. බැඳපු අයට කෝල් කරන එක.?”
“එහෙම අවුලක් නෑ. අනික ඔයා මට හිතුනේ කොල්ලොන්ට වඩා නාකි අයට වැඩි කැමැත්තක් තියෙනව කියලා. එදත් දෙන්නෙක්ම හිටිය නේ..?”
“එහෙම එකක් නෑ මිස්ට් සපුමල්..”
“මට මිස්ට කියන්න ඕන නෑ. සපුමල් කියන්නකෝ. මම ඊට පස්සේ දවස් ගානක් බැලුව ඔයා එනවද කියල කීල්ස් එකේ.?”
“නෑ ඒ මොකටද ඒ?”
“මොකටද කියන්නේ. ඔයා වගේ hot sexy කෙල්ලෙක් දැක්කම කවුද අනේ පොඩ්ඩක් ට්‍රයි නොකරන්නේ.?”
“අපෝ එහෙම දෙයක් නෑ
“පිස්සු. බලන්නකෝ අදත් ඔයා ඇඳලා ඉන්න විදිය. දකින ඕන කෙනෙක් බලනවා නේ”
“ඒක නම් මම දන්නේ නෑ. බලන් අය මට නවත්තන්න බෑනේ?”
“හරි හරි. දැන් ඔයා දනනවා නේ මාව. මීට පස්සෙ වත් කෝල් එකක් දෙනවද ඉතින්?”
“බලමුකෝ. හිතුනොත් කෝල් එකක් දෙන්නම්කො.?”
“එහෙනම් ඔයාගේ නොම්මරේ දෙන්නකෝ. මම කෝල් කරන්නම්”
“එහෙම හරි නෑ නේද මිස්ට සපුමල්?”
“ඔයා මම කියනවට දෙන්නකෝ. බය වෙන්න එපා. මම වෙන කාටවත් මේ ගැන දැනගන්න දෙන්නේ නෑ?”
“ඒ උනාට. ඔයාගේ වයිෆ් දැනගත්තොත් මට වෙනම නඩු වැටේවි”
“ඒ එක්කම ගර්ල් කෙනෙක් ඇවිල්ල දොරට knock කරා. මෙයා ඒ ගල්ට එන්න කියල සිග්නල් කරා”
“සර්. කාඩ් එක නම් ගත්තා. ඒ උනාට මේක expire වෙලා නේ.”
“අනේ එහෙමද? මට ඒක නම් බලන්න උනෙම නෑ ”
“මිස්ට් ලෙටර් එකක් ආවේ නැද්ද.?”
“සමහර වෙලාවට ලියුම් ගෙදරට ගිහින් ඇති. මම මෙහෙ නැවතිලා නේ ඉන්නේ?”
“කොහෙද මිස් බ්‍රාන්ච් එක.”
“Kandy, පේරාදෙණිය”
“සර්. අපිට කාඩ් එකක් දෙන්න පුලුවන්ද ඉතින්.?”
“ඔයා මෙහෙම කරන්න. Kandy බ්‍රාන්ච් එකට කතා කරලා කියන්න. මම මෙහෙන් approval අරන් දෙන්නම්, ඔයා කාඩ් එකක් issue කරලා දෙන්න.”
“හරි සර්. මිස් මට එහෙනම් ඔයාගේ NIC එක දෙන්නකෝ”
“මම ඒ ගල්ට මගේ NIC එක දුන්න”
“මිස්ට ෆෝන් එකට මැසේජ් alert එක එනවද? ”
“නෑනේ. එහෙම මුකුත් එන්නේ නෑ”
“එහෙනම් මොබයිල් නම්බර් එක active කරලා නැතුව ඇති alert එන්න. ඒක active කරන්න ඕනද? ”
“හා එහෙම කරන්නකෝ එහෙනම්”
“එහෙනම් මට නොම්මරේ දෙන්නකෝ.”
“හරි එහෙනම් ලියා ගන්නකො” මම මුකුත් නොහිතා නොම්මරේ දුන්න ඒ ගර්ල්ට.ඊට පස්සේ ඒ ගර්ල් ගියා
“අනේ තැන්ක්ස් මිස්ට සපුමල්, ඒක නම් ලොකු උදව්වක්.”
“අයියෝ ඕක සිම්පල් දෙයක්. අනික ඔයා වගේ ලස්සන කෙල්ලෙක්ට උදව් කරන්න කවුද අකමැති.?”
“ඒ උනාට ඔයා මාව දන්න නිසානේ එහෙම හෙල්ප් එකක් දැන් කරන්නේ.?”
“ඉතින් ඒකනේ ළමයෝ. තව කොහොමත් පැය බාගෙක විතර වැඩක් තියෙනවා. අපි එතකන් තේ එකක් බොමුද? cool drink එකක් බොමුද?”
“අනේ මුකුත් ඕන නෑ මිස්ට් සපුමල්”
“පිස්සු නැතුව ඉන්න ළමයෝ. මම ගෙන්නලා දෙන්නම්. අනික ඔයා දැන් මගේ කස්ටමර් නේ.”
“එහෙම ඉතින් ඕන නෑ. මම දැන් ගෙදර යන එකනේ”
“ඉන්න ඉන්න.”
එහෙම කියල මිනිහා කෝල් එකක් අරගෙන තේ දෙකක් ගේන්න කිව්වා. පස්සේ ඉතින් කිව්වා වගේ පැය බාගයක් විතර ගියා වැඩේ කරලා මට කාඩ් එක හදල දෙන්න. මම සපුමල්ට තැක්ස් කරලා කාඩ් එකත් අරගෙන ආවා. මිනිහා ආයේ මට එයාගේ විසිටින් කාඩ් එකක් දුන්න කෝල් කරන්න කියල. මම හා කියල ඒකත් අරගෙන මගේ නොම්මරේ මම දුන්න ඉතින් ආයේ ගණන් උස්සන්න ඕන නෑ කියල හිතල තැන්ක්ස් කරලා එලියට ආවා.
අද වෙච්ච සිද්දි දෙක නිසාම මම දැනගත්ත ඊළඟ දවස් කීපයේ කොහොමත් කිම්බට අලුත් සැපක් හම්බවේවි කියලා. මොකද දෙන්නටම අතේ මාට්ටු වෙලා තියෙන සීන් දෙකක් නේ තියෙන්නේ. ඒ නිසා එන විදියට මුණ දෙනවා කියල හිතා ගත්තා. මම ඇවිල්ල නැග්ගම රාජ් ඇහුවා.
“මොකෝ මිෂ් වුනේ .?”
“යමුකෝ. යන ගමන් කියන්නම්.?”
“ෂරි මිශ්”
“බලන්නකෝ රාජ. මගේ කාඩ් එක හිර උනානේ ATM එකේ. බලද්දී කාඩ් එක expire වෙලත් එක්ක. ඉතින් පස්සේ බෑන්ක් මනේජර්ට කියලා අලුත් කාඩ් එකක් හදා ගන්න උනා.”
“මාර වෙඩේ නේ මිෂ්ට වුනේ ඒනම්”
“එකනේ. දැන් යමු. ඔයාටත් රස්තියාදුව නේද? ”
“ඒකට කමක් නේ මිෂ්. ”
මට ඉතින් මිනිහ ගැන පවු කියලත් හිතුනා. ඒ නිසා මම පොඩක් කකුල් දෙක පළල් කරලා පොඩි ෂෝ එකක් දුන්න බෝඩිමට එනකං, මිනිහා හොදට බල බල එනවා කියල මට තේරුණා. ඒ වෙද්දී මටත් පොඩි ෆන් එකක් ඇවිල්ල තිබුනේ එහෙම මිනිහට පේන්න එද්දී. මොකද ඒ හැම වෙලේම මට මිනිහගේ කළු තඩි පයිය තමයි මතක් වෙන්නේ අනුෂ්ට හුකපු.
පහුවදා මම 10 වෙද්දී ලොක්කගේ රූම් එක ලඟට ගියා. එළියේ හිටපු කෙනාට කිව්වම ගෑනි මට ඇතුලට යන්න කිව්වා. මමත් ඉතින් දොර අරගෙන ඇතුලට ගහින් excuse කරා. එතකොට මිනිහ ඔලුව උස්සල බැලුවේ
“අහ් මේ ළමය නේ. එන්න එන්න. ඇවිල්ල වාඩි වෙන්නකෝ?”
“කමක් නෑ සර්. මෙහෙම ඉන්නම්?”
“නෑ නෑ එන්න. වාඩි වෙන්නකෝ” පස්සේ මම ගිහින් මිනිහගේ ඉස්සරහ සීට් එකේ වාඩි වුනා.
‘“සර් මට එන්න කිව්වේ.”
“එන්න කිව්වේ නම් නිකං, මෙච්චර දවසක් මට අමතක වෙලා තිබුන එක එදා මතක් උනානේ. ඔය දරුවට මාව මතකද මීට කලින් කොහේදී හරි දැක්ක කියලා?”
“නෑනේ සර්, එදා පලවෙනි දවසේ මෙහෙ ආවා තමා සර්ව දැක්කේ?”
“එහෙමද? ඒකෙන් කමක් නෑ. ඒ උනාට මට ඔයාව මතකයි හොදට. කොහොම අමතක වෙන්නද නේද ඒ හිටපු විදියට.?”
“ඒ කිව්වේ සර්..”
“මම කෙලින්ම කාරණේ කියන්නම්කො. දැන් මාසෙකට විතර උඩ දී ඔය ළමය බෙන්තර හොටෙල් එකකට ගියා නේද මගේ වයසේ වගේ කෙනෙක් එක්ක?” දැන් ඉතින් ආයේ හංගන්න දෙයක් නෑනේ. මිනිහ හරියට අල්ලාගෙන කවුද කියලා. මම මිනිහ දිහා බලල ඔලුව වැනුවා
“ඒකනේ. මට කොහොම අමතක වෙන්නද ඔයා එදා මට පෙන්නපු ෂෝ එකට. මට හිතුන ඔයා නාකි පොලු වලට ආසයි කියලා ඒ හිටපු විදියට.”
“අනේ සර් මේ ගැන මෙහෙ කා එක්කවත් කියන්න නම් එපා. ප්ලීස්”
“නෑ නෑ. මම එහෙම කෙනෙක් නෙමේ. හැබැයි ඉතින් ඒවාට මං ගැනත් බලාගන්න ඕනා ”
“අනේ සර්. එහෙම කොහොමද? මෙහෙ කවුරුහරි දැනගත්තොත් මට ඉන්න බැරි වෙනවනේ.?”
“ඒ ගැන බය වෙන්න එපා. එහෙම මුකුත් වෙන්න දෙන්නේ නෑ මම. ඔයා මම කියන දේවල් කරනවනම්.”
“හ්මීම්” මට වෙන කියන්න දෙයක් තිබ්බේ නෑ.
“හරි. දැන් ඔයා යන්නකෝ. මම පස්සේ වෙලාවක් කතා කරලා කියන්නම්. මට ඔයාගේ නොම්මරේ දෙන්නකෝ.?”
“හරි සර්, දාගන්නකෝ” එහෙම කියල මම නොම්මරේ කිව්වම පොන් එකේ ඩයල් කරලා මට මිස් කෝල් එකක් දුන්න
“ඔන්න මගේ නොම්මරේ. ඕක දාගන්න”
‘“හරි සර්, මම යන්නම් එහෙනම්”
“හරි. අනික ඔයා මේ ගැන කාටවත් කියනන් එපා මම මෙහෙම කතා කරා කියලා”
“නෑ සර්”
“හරි දරුවෝ. එහෙනම් දැන් යන්න”
මම ඉතින් කාමරෙන් එලියට ආවා දැන් ඉතින් වෙන මුකුත් කරන්න දෙයක් නෑ මිනිහට හුකන්න දෙනවා ඇරෙන්න කියල හිත හිතා.
අඟහරුවාදා මම නානා අන්කල්ට කෝල් එකක් ගත්තා 1ට විතර මගේ ට්‍රේට්නින් ක්ලාස් ඉවර වුන නිසා. කෝල් කරාම මිනිහ කිව්වා අවුලක් නෑ නෝනා පැයකින් විතර එන්න කියලා. මමත් හා කියල රාජාට කෝල් එකක් ගත්තා. ටික වෙලාවක් ගිහින් තමයි මිනිහ ආන්සර් කරේ
“හලෝ රාජ. ඔයා හයර් එකක්ද? ”
“ඇයි මිෂ්? ”
“නෑ මම දැන් අබ්දුල්ට කෝල් එකක් දුන්න. එයා පැයකින් වගේ එන්න කිව්වා. ඔයාට එන්න පුලුවන්ද? ”
“ඒමද මිෂ්. මම දැන් නම් කොළඹට ඇවිල්ල ඉන්නේ. පැයකින් නම් එන්න බෙරි වෙයි. මිෂ් තෙන දන්නවනේ යන්න”
“ඔව්. තැන නම් දනනවා යන්න.”
“ඒනම් අදට මිෂ්ට යන්න පුලුවන්ද? මම ඊළඟ දවසේ එන්නම් කොමහරි. මිනිහට මම කෝල් එකක් දෙන්නම්.?”
“හා කමක් නෑ රාජා. මම එහෙනම් යන්නම් අදට.?”
“අනේ ඔව් මිෂ්. එන් විදියක් තිබුණ නං කොමරි මං එනවා”
“ඔව් මම දනනවා රාජා. ඒකට කමක් නෑ”
“අරි මිෂ්. මොනාහරි තිබුනොත් කෝල් එකක් දෙන්නකෝ”
“හරි රාජ”
පස්සේ මං කෝල් එක කට් කරලා එලියට ඇවිල්ල පාරේ ගිය වීල් එකක් නවත්තල නැග්ගා. පාර කිව්වම එයා දනනවා කිව්වා නිසා මං ආයේ මුකුත් කියනන් ගියේ නෑ. මම කිව්ව වෙලාවට වගේ ආවා එතනට. වීල් එකට සල්ලි ගෙවල එද්දී අබ්දුල් එලියට ආවා.
“අනේ මිශ් වෙලාවට තමා ඇවිල්ල නේ?”
“ඔව් අන්කල්, රාජාට එන් විදියක් නෑ කිව්වා නිසා පාරේ වීල් එකක් කතා කරගෙන ආවා”
“ඔව්. රාජ මට කෝල් කරලා කිව්වා මිස් එනවා කියලා. එන්නකෝ නෝනා එතුලට” එහෙම කියල මිනිහ ඇතුලට ගියාම මමත් මිනිහ පස්සෙන් ගියා. එදා මං සාරි එක ඇඳලා හිටියේ කොහොමත්. මම ඇඳලා ඉන්න හැට්ටේ බලල ඇහුවා.
“කවුද නෝනා ඔය ජැකට් මැහුවේ”
“ආඅ මේ අනුෂා ඇන්ටි දන්නා කෙනෙක් ගෙන්”
“කවුද අර රන්ජනී මිශ් ද? ”
“අහ් ඔව්. අන්කල් දන්නවද? ”
“ඔව්. එයාගේ මහපු ගොඩක් ය දැන් මගෙන් තමා මහන්නේ..”
“ඔව්. මේවා මටත් සෙට් වුනේ නෑ මැහුවට”
“යේක තමා නෝනා. මම දනනවා. නෝනා මම මහපු එක ඇඳලා බලල කියන්නකෝ කෝමද කියලා. ” එහෙම කියාලා මට ජැකට් එක දුන්න.
“ඇතුලට ගිහිල්ල ඇඳලා පෙන්නනකො නෝනා”
මම ජැකට් එකත් අරගෙන ඇතුලේ කාමරේට ගිහින් දොර වහල ජැකට එක ඇඳල බැලුවා. ඇන්දට පස්සේ නම් මට ආස හිතුනා. මිනිහ වැඩේ ලස්සනට කරලා තිබුනා ගානට සෙට් වුනා. ඒ උනාට ටිකක් පිට පොඩ්ඩක් ලූස් වගේ නිසා මම එහෙමම ඇඳලා ඉස්සරහට ආවා.
“කෝමද නෝනා?? ශේප් ද? “මං එලියට එද්දී දැක්ක ඉස්සරහ දොර වහල තියෙනවා. ඒ වෙලේ නම් හිතට පොඩි බයක් ආවත් මම මුකුත් නොපෙන්නා කතා කරා
“ඔව්. වැඩේ නම් හොදට තියෙනවා. ඒ උනාට පිට පොඩක් ලූස් වගේ නේ.?”
“එහෙමද ඉන්නකෝ බලන්න එහෙනම් කියලා මගේ උර හිසින් අල්ලා මාව අනිත් පැත්ත හැරෙව්වා..ඊට පස්සේ හැට්ටේ පිටට තද වෙන්න පාත් කරලා බැලුවා. මිනිහගේ ගොරෝසු අත මගේ පිටේ නිරුවත් හරියේ ගෑවෙන්න ගත්තා එහෙම කරද්දී. ටික වෙලාවක් කරද්දී මිනිහ හොදට ගාවනවා වගේ කියල මට තේරුණා.
“දැන් කොහොමද මේ ගානට වගේ නෝනා?”
“එහෙම නම් ශේජ් වගේ. ඒත් පොඩක් බ්‍රා එක හිර වෙනවා වගේ නේ.”
“එහෙමද? එහෙනම් නෝනා. මම පොඩ්ඩක් ඉස්සරහ අල්ලලා බැලුවට කමක් නැද්ද? කොහොමද කියලා බලන්න.
“ම්ම් එහෙම බලන්නම ඕනද? ”
“ඔව් නෝනා. නැත්තන් මට සයිස් ඒක හිතාගන්න අමාරු නේ.?”
“හා එහෙනම් කමක් නෑ”
ඊට පස්සේ මිනිහා එක අතකින් පිටි පස්සේ හැට්ටේ පහලට ඇදල උඩින් අත දාල ඉස්සරහින් හැට්ටේ අතගාල උස්සල ඇහුවා
“දැන් කොහොමද.?” කියලා.
“ම් එත් පොඩ්ඩක් හිරයි වගේ අන්කල්”
“එහෙමද? එහෙනම් ඉන්නකෝ පොඩක්” එහෙම කියල මිනිහ ජැකට් වගයක් බලල එකක් තෝරලා දීල කිව්වා
“මේක පොඩ්ඩක් ට්‍රය් කරලා බලන්න නෝනා. හැබැයි මේක බ්‍රා නැතුව අදින එකක්” එහෙම කිව්වම මම පොඩ්ඩක් කලබල වුනා..
“නේ නේ බය වෙන්න එපා. එකේ කප් මහල තියෙන්නේ. දැන් ගොඩක් බ්‍රා නෙතුව නේ අදින්නේ?” ඊට පස්සේ තමා මට තේරුනේ.
‘“හරි ඉන්නකෝ එහෙනම්”
මම ඇතුලට ගිහිං එක ඇඳලා බැලුවා බ්‍රා එක නැතුව. එහෙම නම් පොඩි ලූක් එකක් තියෙනවා. එහෙම ශේප් වගේ …මම එහෙමම එලියට ආවා ඒක ඇඳලා..
“මෙහෙම නම් වැඩේ ශේප් අන්කල්. එත් දැන් කොහොමද අරකෙ ආයේ මහන්නේ?”
“ඒක අවුලක් නෑ නෝනා. එහෙනම් එන්නකෝ මට මෙෂ්මන්ට් ගන්න නෝනගේ තන් දෙකේ.”
“අහ් ඒ මොකටද ඒ?”
“ඉතින් නෝනා කප් සයිස් එක මහන්න මට මෙෂමන්ට් ඕන නේ.”
“ම් එහෙමද? ”
“ඔව් නෝනා. අනිත් අයත් එහෙම බයක් නැතුව දෙනවානේ. ඒකනේ ඔය මහල තියෙන්නේ.”
“ම් හෙනම් ගන්නකෝ. වෙන මොනා කරන්නද?”
“එහෙනම් නෝනා ඕක ගලවල අර ජැකට් එක ඇඳලා එන්නකෝ බ්‍රා එක නැතුව.” මම ඉතින් මිනිහ කිව්වා විදියට බ්‍රා එක නැතුව ඒ ජැකට් එක ඇඳලා ආවා. එක නැති නිසා මගේ තන් දෙක හොදට පිම්බිලා පේනවා හැට්ටේ අස්සෙන්. මිනිහ එක දිහා මහා කෑදර කමින් බලන් ඉන්නවා කියල මට හිතුනා.
“හරි නෝනා. එන්නකෝ. –
එහෙම් කියල ටේප් එක අරගෙන මගේ වටෙන් දාල මනින්න ගත්තා මිනිහගේ අත ගෙඩි දෙකේ හොදට අතුල්ලලා. ඊට පස්සේ පිටි පස්සෙන් ඇවිල්ල උඩින් බලල වගේ මගේ පස්සට හේත්තු වෙලා අත් දෙකෙන් අතගාල බලල වගේ බොරුවට ටේප් එක තියලා මොනාද පොතේ ලියන්න ගත්තා. සරින් සැරේ එහෙට මෙහෙට ටේප් එක තන් දෙකෙන් තියල හොදට තද කරන ගමන් මිනිහ වෙලා අරගෙන ශේප් එකේ වැඩේ කරගෙන යනවා.
“නෝනා ඔයාට තව පෙයක් වගේ ඉන්න පුළුවන් නම් වෙඩේ ඉවර කරගෙනම යන්න පුළුවන්. එතකොට මටත් ලේෂි මොනාහරි තෙන්වන්ම් හදන්න.?”
“ම් හා එහෙම කරමුකෝ.”
“ෂරි නෝනා. එහෙනම් ඕක ගලවල දෙන්නකෝ. අනිත් එකත් බ්‍රා එක නැතුවම අදින්න. එතකොට ඕන වුනොත් මට ලේෂි නේ මහද්දී බලන්න”
මිනිහ එනෙන් මොකාටද කියල මට තේරුණා. මටත් මිනිහගේ ටච් එකෙන් පොඩි සීන් එකක් දැනෙන්න ගත්තා වගේ කියල හිතෙනවා. මමත් අමුතු ආසාවල් එක්ක ඉන්න කෙනෙක් නිසා. මිනිහ කිව්වා විදියට මම බ්‍රා එක නැතුව හැට්ටේ ඇඳලා එලියට ඇවිල්ල දුන්න.
ඊට පස්සේ මිනිහ මහන්න ගත්තා එක එක කතා කියන ගමන්, මම ඉතින් සමහර ඒවාට උත්තර දුන්න. සමහර ඒවා ඔහේ අහගෙන හිටියා. එක සැරයක් මිනිහා හදල කිව්වා දැන් ඇඳලා බලල කියන්න කියලා. මම ඒකත් අරගෙන ඇතුලට ගිහින් ඇඳලා එලියට එන්න හදද්දී මිනිහ ඇතුලට ආවා
“කෝ බලමු නෝනේ කන්නඩියෙන් කොහොමද කියලා.?” මම එක පාරට බය උනත් මුකුත් නොපෙන්නා හිටියා.
“දැන් නම් පොඩ්ඩක් හරි වගේ ඉස්සෙල්ලට වඩා නම්..”
“කෝ බලමු. බ්‍රා එක නැති නිසා දකින යට නොදැනෙන්න හදන්න ඕන නේ.?”
එහෙම කියල මගේ පිටි පස්සෙන් අත් දෙක දාල තන් දෙක දෙපැත්තෙන් තද කරලා හැට්ටේ කප් වලට සෙට් වෙන්න තද කරා. මිනිහ එහෙම කරද්දී මගේ පිටි පස්සෙන් දැන් ඉස්සෙලට වඩා හේත්තු වෙනවා කියාල මට තේරුණා. එහෙම අත් දෙක ගෙඩි දෙක දෙපැත්තේ තියාගෙන,
“දැන් කොහොමද නෝනා පෙනුම මෙහෙමද හොද නැත්තන් කලින් තිබුන විදියටද?”
“ම් මෙහෙම නම් හොදයි වගේ. ඒ උනාට කොහොමද හදන්නේ.?”
මිනිහ එහෙම අත් දෙක තියාගෙන මගේ පිටි පස්සෙන් හේත්තු වෙලා ඉන්නවා දිගටම. දැන් එහෙම තද කරගෙන ඉන්න ගමන් ඇඟිලි එහෙට මෙහාට යනවා මට පේනවා කන්නඩියෙන්.
“අයියෝ‍් නෝන්නේ. මේ මම ඉන්නේ යේකට තමා.?” එහෙම කියල මගේ හැට්ටේ බොත්තම් ගලවල ගෙඩි දෙකේ සයිස් එක බලන්න වගේ අත් දෙකෙන් හොදට අල්ලලා මිරිකුවා. ඒ වෙලේ නම් මම එක පාරට ගැස්සිලා ඇහුවා
“මේ මොකද්ද අනක්ල් ඒ කරපු කැත වැඩේ.”
“මොන කැත වැඩක්ද නෝනා. මම මේ කප් එකට සයිස් එක නේ බැලුවේ..”
“ඒ උනාට ඔයා මට කියන්න තිබුන නේ එහෙම කරනන් කලින්.”
“ෂරි ෂරි ඉතින්, දැන් මම බලල ඉවරනේ. කෝ ඕක ගලවල දෙන්නකෝ දැන්, මම කප් දෙක තව දෙපැත්තෙන් වැඩි කරලා තන ඇතුලට සෙට් වෙන්න මහල ගේන්න.”
“එහෙනම් ඉතින් ඔයා යන්නකෝ. මම ගලවල ගෙනත් දෙන්නම්”
එහෙම කියද්දීත් මිනිහ මගේ ගෙඩි දෙක අල්ලාගෙන පිටි පස්සෙන් හේත්තුව දාගෙන ඉන්නවා, මට දැන් තේරෙනව මිනිහගේ පයිය මගේ සාරි එකේ පුකට තද වෙලා කියල නැගල. මිනිහ සරමක් ඇදල ඉන්න නිසා හොදට තේරෙනව. මට හිතෙන්නේ මිනිහ ජොකා ඇඳලා නෑ.
“අභ්යා ෂරිය. නෝනා ඕක ගෙනත් දෙන්නකෝ. දැන් ඉතින් මම ආයේ දකින්න දෙයක් නම් නෑ ඔකේ”
“ඒකට කාරී නෑ අන්කල්, ඔයා යන්නකෝ”
“ෂරි ෂරි “
එහෙම කියල මිනිහ ගෙඩි දෙකන් අත් දෙක අරගෙන යන් ගියා. මම හැට්ටේ ගලවල අනිත් එක ඇඳලා ඉස්සරහට ඇවිල්ල දුන්න මිනිහගේ අතට. මගේ දිහා කට කොනකින් බලල නිකන් අමුතු හිනාවක් දැම්ම.
“ඔන්න නෝන්නේ තරා ගන්න නම් එපා හරිද?”
“එහෙම කරන්න හොද නෑනේ නේද? මම ඔයාගේ දුව වගේ නේ?”
“මට ඉතින් නෝනගේ තන දැක්කම පොඩි ආසාවක් ආවා. යෙකයි ඒම අල්ලන්න ඉතුනේ?”
“හරි ෂෝක් ආසාවනේ. දැන් මෙහෙට එන හැමෝගෙම ඔහොම අල්ලනවද? ”
“එහෙමම නෑ ඉතින්.?”
“එහෙමම නෑ කියන්නේ එහෙම නැත්තෙත් නෑ කියලනේ .?”
“හෙට්ට මහද්දී ඉතින් හැමෝම ෆිට් ඕන් කරලා බලන්න ඕන නේ නෝනේ, ඵ් වෙලාවට ඉතින් දැක්කම අපිට උනත් ආසාවල් එනවනේ.?”
“අපෝ එහෙනම් ආයේ එන්න හොද නෑ ඔයා ලඟට”
“අපෝ ඒම හිතන් ඒපා නෝනා. ඔයා අකමැති නම් සොරි වෙන්න ඕනා. මේ ගැන කාටවත් කියන්න නම් එපා එළියේ ගිහිං.”
මිනිහ මේක පුරුද්දක් විදියට කරන සීන් එකක් කියලා මට හිතුනා. මොකද එහෙම නැත්තං කිසි බයක් නැතුව එහෙම අල්ලන්නේ නෑනේ. මොනා උනත් මට ඒ අත් වලින් ගෙඩි දෙක අල්ලද්දී ආසාවක් නොදැනුනා මත් නෙමේ. අනික මිනිහගේ පයිය පුකට හිර වෙද්දී තේරුණා සතා පොඩිත් නෑ කියලා. ඒ නිසාමද කොහෙද හැට්ටේ මහගන්න උවමනාවට වඩා දැන් මේක ඉන්න හිතුනේ. නැත්තං මේ වෙද්දී මම දමල ගහල යන්න ඕනනේ මිනිහ කරපු වැඩේට…

– නැවත හමුවෙමු –

රචනය / සංස්කරණය – Lihini Kumari Dissanayake
විශේෂ ස්තුතිය – නම නොදත් මිතුරා හට