Tuesday , March 19 2024

අපේ අලුත් Telegram චැනල් එකට පහතින් එකතු වෙන්න
👇☺️

Sudubandege Sawbagya 2 – සුදුබණ්ඩෙගෙ සෞභාග්‍යය 2

“මයෙ අයියන්ඩි?” මාස කීපයක ඇවෑවෙන් හොඳින් සඳ ඇති රැයක අයියා-නගෝ දෙපලගේ කිසිවිට අභාවයට නොයන තවත් රසවත් කාම සම්භෝගයකින් පසු සුදුබණ්ඩේට ඉමහත් ආදරයෙන් තුරුලුවෙමින් රංමැණිකා ඇමතුවාය.

“කියන්නට මයෙ රංකඳ” සොයුරු පෙමට අමතරව වෙන කිසිම ගැහැණියකට නොවන තරම් වූ මහත් ආදරයකින් බැඳුන ඔහු පැවසීය.

“මයෙ අයියන්ඩි මාමණ්ඩියෙක් වෙන්ටයි යන්නේ ආයේ වංගියක්”

“මාමණ්ඩියෙක්?”

“හ්ම්ම්”

“ඒ කොහොමෙයි?”

පිලිතුරු නොදුන් රංමැණිකා ඔහුගේ අතගෙන ඇගෙ උදරය මත තබා ගත්තාය.

“දෙයියෝ සාක්කි” විශ්මයෙන් මෙන් හේ පැවසීය.”මෙච්චර උස් මහත් වෙච්චි දීග දෙන වයසෙ කෙල්ලො දෙන්නෙක් ඉන්දැද්දී මස්සිනා උඹැහෙව ආයේ බඩකොලායැ?”

“මස්සිනා?” නැගණිය පිලිවිසීය. “පිස්සෙක් වගේ නෑනන්ඩිගෙ මත්තෙ නැහෙන්ට තනන උන්දැට ඒකීව ආයේ බඩ කොරන්ට මිසක් මගෙන් තව පැටියෙක් හදන්ට ඉස්පාසුවක් කොයින්ද?”

“ආයේ බඩ කොරන්ට?”

“හ්ම්ම්” නැගණිය සෙමෙන් පැවසුවාය.”අයියන්ඩිගෙ බාල එකා අපෙ මිනිහගෙ”

“දෙයියන්ට ඔප්පු වෙච්චාවේ” සුදුබණ්ඩේගෙ ඇස් උඩ ගියේය. “මං හාංකවිසියක්වත් දැනං හිටියේ නෑ නොවැ”

“කොහෙ දැනං ඉන්ටද?” නැගණිය සරදම් කලාය. “පිස්සෙක් වගේ අරකි පස්සෙම දිව්වා මිසක්. ඒ උණාට අඩුතරමේ ඒකි වෙන උන් එක්ක පූට්ටුවෙන එකවත් දැනං උන්නයැ?”

“ඒකත් හැබෑව” තමා ගැනම ඇතිවූ උපහාසයෙන් සුදුබණ්ඩේ පැවසීය.

“ඈ නගා?” හදිසියේ යමක් මතක් වූ ලීලවකින් ඔහු යලි තරමක් උස් හඬින් ඇසීය. “මට හොරා හේනං වෙන එකෙක් රිංගනවද මේ ගෙටත්?”

“අමු කැවිලද?” රංමැණිකා පරොස් වූවාය. “ආයේ වෙන මොකා රිංගන්ටද මේ අහා?”

“හේනං කොහොමෙයි මං මාමණ්ඩියෙක් වෙන්ට යන්නේ?”

“ඇයි නගාට දරුවෙක් උපන්නාම අයියන්ඩි ඒකගෙ මාමණ්ඩි නෙමෙයිද?”

“ඒක මං දන්නවා බොල. කවුද ඒකගෙ අප්පුච්චා?” ඔහු නොරිස්සුමෙන් පැවසීය.

“මාමණ්ඩි වෙන්ට යන එකාම තමා ආයේ” විසේකාර ස්වරුපයකින් ඈ පැවසුවාය.

“ඇත්තමද හිච්ච්?” උද්දාමයට පත් සුදුබණ්ඩේ හිස ඉහලට ඔසවමින් විචාලේය.

නැගණිය හිස සලා එය තහවුරු කලාය. සතුට හා විශ්මය පිරි මුහුණින් සොයුරා ඈ දෙස බලාසිටියේය.

“දැං සුමාන දෙහෙකුත් පැනල සුද්ද වෙන්ට තිබ්බදා ඉඳලා” රංමැණිකා විස්තර කලාය. “දැං දැං පාන්දරට ඔක්කාරෙටත් එනවා”

“වෙන මොකුත් හේතුවක් හෙම වෙන්ට බැරිද නගා?”

“දෙන්නෙක් වදපු මං නොදන්නවයැ අයියන්ඩි හිට්ටාම”

“ළමයගෙ අප්පුච්චා උඹේ වාහෙ වෙන්ට බැරිද?”

“මං උන්දැ එක්ක පෑහුනේ පුහු දවස් බල බලා, බෙහෙත් කන එක නතරකොලදා හිට”

“බෙහෙත් කන එක නතරකොලදා හිට?”

“අයියන්ඩිලා ඉතිං ඔව්වා දන්න එකක්යැ, ගෑණුන්නෙ රහස්” සිනමුසු මුහුණින් ඈ පැහැදිලි කලාය. “ගෑණු අපි ඉතිං පිරිමින්ට නිදහස දීලා හිටින්නෙ නැතිවෙන්ට අත්බේත් ජාති කනවා”

“ඉතිං නතරකොලේ?”

“මයෙ අයියන්ඩි මේ හා ගෑටුව දා පටං” හිස ඇදකරගනිමින් ඈ තෙපලාය.”මුල් දොහේම ආස හිතුනා අයියන්ඩිගෙන් බඩක් උහුලන්ට”

“හිච්චි…..” කෙඳිරි ගෑ සුදුබණ්ඩේ නැගණියව මහත් සෙනෙහසින් සිපගන්නට වූවේය. එතැනින් පටන් ගත් ක්‍රියාදාමයේ අවසානය අවසානය නම් පියාණන් මුදාහල කිරිපැහැ මල් වැස්සකින් දරු ගැබ නෑවී යාමයි.

“ඉපැදෙන්ට කලියෙන්ම දරුපැටියා අප්පුච්චාගෙන් ටොකුපාර කනවද කොහෙද” රමණයේ අවසානයේ සොයුරාගේ තුරුලට ගුලිවූ රංමැණිකා හුරතල් ලෙසින් පැවසුවාය.

“හැබෑට නගා ගැබට මොනවාහරි වෙයිද?”

“එච්චර හරියක් වෙනවානම් ගෑණුන්ට දරුවෝ වදන්ට වෙන්නේ නෑ නොවැ අයියන්ඩි”

නැගණියේ පැසුණ ස්වභාවය ගැන සොයුරා ආඩම්බරවුවේය.

“දොළදුක්ගායට ඕන දෙයක් කියහං නගා”

“තව කල් තියෙනවා නොවැ අයියන්ඩි”

“ආසාවේ බෑ උඹේ කුසේ මයෙ දරුපැටියෙක් මෝරනවා බලන්ට”

“කවුදෑ දන්නේ දෙතුන් දෙනෙක්වත්ද කියලා….” නැගණිය විසුළු කළාය. “…කොරපු දේවල් වල හැටියට. අයේ ඉතිං කොයියම්ම වෙලාවකවත් එක වංගියෙන් නතර කොරපු එකක්යැ?”

“එව්වා කියන්ට බෑ! මොකෝ එක වංගියෙන් නතර කොරන්ට ඕන වුණත් දුන්නයැ”

“ඇයි අපි අල්ලගත්තද?”

“අල්ලගත්තා විතරනම් මදෑ. ගලවාගන්න දුන්නේත් නෑ නොවැ”

“හැබෑට?”

“නැතුව?”

සංවාදය නිමා වෙද්දී දෙදෙනා එකිනෙකා දෙස කාමුකව බලා සිටියෝය.

“නගා?”

“අයියන්ඩි…”

“මට ආයේ ඕන….”

“මටත්…..”

******

දිනෙන් දින තද වෙන බැඳිම් මැද්දේ සොහොයුරා හා සොයුරිය එකතු වුනහ. රංමැණිකා බඩෙහි වැඩෙන දරුවාගෙ පියා නිසා සුදුබණ්ඩේ වඩවඩා ඈ හා කාලය ගතකලේය.

එදිනද සුපුරුදු පරිදි රාත්‍රීයේ ඔහු ඇගේ නිවසට ගොඩ වැදින. සුපුරුදු පරිදි රංමැණිකා තම සොයුරාට කහට එකක් සෑදීමට කුස්සියට පිවිසියාය. ඈ පිටුපසින් ඇදුනු සුදුබණ්ඩේ ද ඉඳහිට කරන්නාක් මෙන් රංමැණිකා ගේ දියණියන් සිටින කාමරයට ඔලුව දා බැලීය. ඉදිරියට තබන්නට ගිය පය හුන් තැනම ගල්වි ගියේය. ඔහු දුටු දෙයින් ඔහුට ඇස් ඉවතට ගත නොහැකි විය. රංමැණිකාගේ වැඩිමහල් දියණිය වන මල් එතනා දොර දෙසට කකුල් දමාගෙන පැත්ත හැරී නිදාසිටි අතර ඇගේ චීත්තය දෙපසට ඈත්වි ඇගේ කලවය ඉහලටම පාහේ නිරාවරණය වී තිබින. එයට යටින් ඉදිරියට නැමී තිබුණ අනෙක් කකුලේත් ඇතුල් පැත්ත බොහෝ ප්‍රමාණයක් පෙනෙන්නට තිබිණ. කාමරයෙහි වූ පහනෙන් වැටෙන මද ආලෝකයෙන් රඹ කඳන් දෙකක් සේ සුන්දරව පෙනෙන ඇගේ නාඹර දෙපා යුගල මාමණ්ඩියගේ සිරුර ගල් ගැසීමට සමත් විය. සුදුබණ්ඩේ හට මෙතෙක් ඇති නොවුණ කාම සිතුවිලි ලේලිය කෙරෙහි මෝදුවෙන්නට වූවේය. ඇස් ඉවතට ඇද ගනු නොහී බලාගෙන සිටි ඔහු ඇගේ නාඹර රූපය රිසිසේ රස වින්දේය. පලමු වරට සුදුබණ්ඩේ මල් එතනා ගැහැණියක ලෙසින් දුටුවේය. දීගයන වයසෙහි හුන් ඇගේ පිරිපුන් ලැම හැට්ටය තුලින් කැපී පෙණින. උණුසුම නිසාදෝ ඈ විසින් පෙරවන රෙද්ද ඉවතට තල්ලු කර තිබූ ආයුරකි, එය ඇගේ වලලුකර තෙක් යටිපතුල් වැසී වැටී තිබුනේය. ඈ හුස්ම ගන්නා තාලයට උස්පහත් වෙන ලැම පෙදෙස සිට නිරුවත් කලවා තෙක් ඔහු නෙත් හෙලුවේය. ඈ දෙස බලන්න බලන්න රාගයේ ගිණිපුපුර කෙමෙන් දලුලා වැඩී ගියේය.

වෙනදා තමා පසුපස කුස්සියට ඇදෙන අයියන්ඩිය පමා කිමදැයි බලන්න රංමැණිකා කුස්සියෙන් පිටට ඔලුව දැම්මාය. ඔහු දියණියන් සිටින කාමරය තුලට එඹී බලාගෙන සිටින අයුරු ඈ දුටු අතර ඒ දෙස ඇ ටික වෙලාවක් යනතුරු බලා සිටියාය. සෑහෙන වෙලාවක් යනතුරු ඔහු කුස්සියට නොපැමිණිය හෙයින් ඈ උගුර පෑදුවාය.

නැගණියගෙ උගුර පාදන හඬින් සුදුබණ්ඩේ පියවිලොවට විසිවිණ.

“චික් විතරක් මං වගේ වලෙක්” සිහි එලවාගත් ඔහු සිතුවේය. අඩියට දෙකට කුස්සියට ඇදුණු හෙතෙම නැගණිය හා එක්විය. නැවත ගෙයි ඉදිරිපස කොටසට දෙදෙනාම එනවිට කාමරය තුලට නෙත් යොමා නොසිටීමට සුදුබණ්ඩේ සමත් නොවුනේය. නැගණියගෙ අර්ධ නග්න දියණිය වෙත හෙලූ කෙටිබැල්ම ඔහුගේ කාමාග්නිය යලිත් දල්වන්නට සමත් වූයේය. තම සොයුරාගේ නෙත් සිත් පැහැරගත් දසුන කුමක්දැයි දැනගැනීමට රංමැණිකාද විමසිල්ලෙන් කාමරයට නෙත් හෙලූ බව පසුපස නොබලාම ඉදිරියෙන් ගිය සුදුබණ්ඩේ නොදත්තේය.

එදින නිදිපැදුරේ පලමු සැසියේ දී තම සොයුරා වෙනදාටත් වඩා කාමුක ලෙසින් හැසිරුණු බව දැණුනු බුද්ධිමත් රංමැණිකා එයට හේතුව නිවැරදිව අනුමාන කලාය. සැසිය අවසානයේ සුඛ වෙහෙසට පත් දෙදෙනාම එකිනෙකා හා වෙලී මද වෙලාවක් විවේක ගත් පසු ඈ කටහඬ අවදිකලාය.

“අයියන්ඩි?”

“නගා?”

“ලොකු කෙලී හැඩයි නේද?”

එම පැනයෙන් සුදුබණ්ඩේ උඩගොස් බිම වැටුනේය.

“නගා?”

“කියන්ටකෝ..”

“කියන්ට වරදක් නෑ” සුදුබණ්ඩේ ගැලවෙන්නට උත්සහ ගත්තේය “මං එහෙමට උනන්දුවකින් බලලා නෑ නොවැ”

“අද බැලුව ටික මදෑ”

රහස හෙලිවී ඇති බව නිසැකයෙන් දැනගත් සුදුබණ්ඩේ අවස්තාවෙන් පැනයාමෙන් පලක් නොවන බව වටහා ගත්තේය.

“හැඩයි” ඔහු පිලිතුරු දුනි. “ඒත් මයෙ නගා තරම් හැඩ නෑ”

“හරියට ඒකිව දැක්කෙත් නෑ නොවැ?”

“දැක්ක හරියත් මදෑ ඒක කියන්ට”

“මං මගෙ අයියන්ඩිට මාව කොහොමත් හැඩ බව මං දනී නොවැ. ඒ හන්දා ඒ ගැන ඕනැන්නෙ නෑ. අයියන්ඩිට ඒකි හැඩද විතරක් කියලා කියන්ටකෝ”

“හැඩයි නගා” නැණවත් නැගණිය හා ලිස්සා යෑමෙන් පලක් නොවන බව දත් හේ පැවසීය. ඇරත් මේ වන විට ඔහුට ඈ හා මෙලොව කතාකල නොහැක්කක් නොමැති තරම්ය.

“හිත ගියැයි?”

“ඒකී උඹෙ දෝණි නොවැ නගා. එහෙම කොහොමෙයි?”

“හේනං මං මයෙ අයියන්ඩිගෙ එකකුස උපන් නගා නොවැ. මෙච්චර හරියක් කොලේ ඉතිං”

“ඒත් නගා නෑකමට ඒකි….”

“ඒත් මේත් ඕනෑන්නෙ නෑ. හිත ගියාද නැත්ද කියන්ට”

“හිත නොගිහින් තියෙන්ට නම් මං අන්ධ වෙන්ට ඕනෑ”

“ඒකිව ඕනෙද?”

“ඒත් නගා…”

“ඕනෑකමට නෑකම් යට කොරන්ට අයියන්ඩි..”

“හ්ම්ම්ම්…” ඔහු සුසුමක් හෙලීය.

“අපි කවුරුත් නැති වෙලාවක පැලට රිංගන්ට අයියන්ඩි. ඒකි විතරක් ඉන්න වෙලාවක් හදලා මං ඔත්තුවක් දෙන්නම්”

ඇගෙ අදහසින් ඔහු උද්දාමයට පත්වූවේය. ඒ ගැන හිතත්ම ඔහු ගේ රාග ගින්න යලිත් ඇවිලෙන්නට පටන් ගති. එනමුත් පැසුණු හෙතෙම යලි යලිත් ඒ ගැන කල්පනා කලේය.

“ඒක ඒ හැටි හොඳ අදහසක් නෙමෙයි වගේ නගා. දෝණි අකමැති වුණොත් හෙම මට නිදහසේ නගා එක්ක මේ තියෙන පෙංකෙළියත් නැතිවෙන පොටක් ඒක. මං ගැටයෙකුත් නෙමෙයිනෙ නගා. අනික මං ඒකිගෙ මාමණ්ඩි”

“හ්ම්ම්…” රංමැණිකා කල්පනාබරිත වූවාය.

“ඒකී තාම නෑඹුල්ද නගා?”

“ඔව් අයියන්ඩි. ඔය මොකෙක්හරි පඟරනැට්ටෙක් ඒකිව බැද්දට උස්සාන ගියොත් හෙම ඒකිත් මං වගේ මෙලෝ උනන්දුවක් නැති එකියක් වෙන්ට බැරි නෑ. කෙල්ල්ලෙක් සලු වෙන්ට ඕනෑන්නෙ, අයියන්ඩි වගේ පුරුසයෙකුගෙන්. මොකෝ ඒකි මගේ වයසට ආවම මග වැරදිලා පැලට රිංගන්ට අයියෙක්වත් ඉන්න එකක්යැ?” මුල් කොටස බරපතළ ලෙසින් කී රංමැණිකා අවසන් වැකිය සරදම් ස්වරයකින් පැවසුවාය.

“මල්ලියෙක් නම් ඉඳී බාගදා” ඇගේ බඩ දෙස බලමින් ඔහුද සරදම් කලේය.

“නිඹුල්ලුම වුණානම් තමා වඩා හොඳ”

දෙදෙනාම සිනාසුනෝය. ඒ කතාබහ ඔවුන්ගේ ඊලඟ රමණ සැසියට මග පෑදුවේ‍ය.

*******

දින කීපයකට පසු යළිත් රාත්‍රීයක සුදුබණ්ඩේ රංමැණිකා පසුපසින් කුස්සියට යද්දී කාමරයට එබුන විටෙක යලිත් පෙර දා මෙන් මල් එතනා අඩනිරුවතින් නිදා සිටිනු දුටුවේය. මෙවර ඈ උඩුබැල්ලෙන් නිදා සිටි ඇගේ චීත්තය ඉදිරියෙන් ඈත්වී නිර්මල ස්ත්‍රී නිමිත්තද යාන්තමට පෙනෙන තරම් රෙද්ද දෙපසට ඇදිගොස් තිබුණි. හොඳින් ආලෝකවත්වි තිබුණ කාමරයෙහි කකුල් දෙක තරමක් දෙපසට දමා නිදා සිටි කෙල්ලගේ චීත්ත රෙද්දෙන් නිරාවරණයවූ දෙපා අතරින් යූනික රෝම පවා දැක ගත හැකිවිය. පිබිදෙන ආශාවෙන්හට නතුවූ හේ නැගණියගෙන් විරොධයක් නැතිබව දත් හෙයින්, ඈ දෙස නිදහසේ තව තවත් විමසිල්ලෙන් බලන්නට වූයේය. හැට්ටයද මදක් විවරවී පිරිපුන් දෙතන යාන්තමට එළියට පැන ඇති සේයක් එහිදී ඔහුට දැකගත හැකිවිය.

ප්‍රාණවත් වෙමින් පවතින ශිෂ්ණයත් සමග බොහෝ වෙලාවකට පසු කුස්සියට පැමිණි ඔහුගේ ඉන්ද්‍රීය තවත් ප්‍රාණවත් කරමින් රංමැණිකා හැසිරුණාය. ආපසු එනගමනේදි ඔහු යලිත් කාමරය දෙස බලා ඉදිරියට පය තබනවත් සමගම නැගණිය ඔහුට තට්ටු කලාය.

“පොඩිත්තක් හිටින්ට අයියන්ඩි”

කාමරයේ දොරකඩ නතරවු ඔහුගේ පසෙකින් නැගණිය ඔහුට තුරුලු වූවාය.

“ඇතිවෙන්ටම බැලුවයැ?

“එද්දි බැලුවනේ”

“ලඟට ගෙහුන්ම බැලුවනම් නාකද?”

අනතුරුව ඈ ඔහුවත් ඇදගෙන කාමරය තුලට ඇදුණාය. වශී වූවාක් මෙන් බලාසිටින සොයුරාගෙ ලිංගය සරමට පිටින් අල්ලා බැලූ රංමැණිකා මද සිනාවක් පෑවාය.

“හප්පේ! මෙන්න මාමණ්ඩිගෙ නෑකම හොඳටෝම ලොකුවෙලා”

සුදුබණ්ඩේ ලජ්ජාශීලි සිනාවක් පෑවේය.

“නගා මට විහිලු කරනවා නේද?”

“මෙහෙම හොඳ නෑ අයියන්ඩි. ඒ ඔයාගෙම එකකුස උපන් නංගිගෙ දුවෙක් නේද? දුවෙක් ගැන ඔහොම හිතන්ට හොඳද?”

“මක් කොරන්ටද නගා? මෙව්වා දැක්කම වාවන්නේ නෑ නොවැ”

“අනේ අම්මපා, ගෑණියෙකුට දරුවෙක් උපන්නාම මාමණ්ඩිලට කිරි එරෙනවලු. ඒකට මෙන්න යස මාමණ්ඩිලා”

“දැං නම් එරෙන්නෙ කිරි නෙමෙ නගා, කැරි”

“හප්පේ එහෙනම් ළමයට පොවන්ට වෙයි විගැහින්”

“යංද නගේ අරෙහෙට ළමයගෙ අම්මට පොවලා දාන්ට”

“ඇයි අයියන්ඩි ආස නැතිද මේකිගෙ හැඩ බලන්ට?”

“මොකෝ ආයේ නැතුව?”

“හේනං ඉතිං තව හොඳට බලන්ට”

“ඔයිට වඩා බලන්ට නම් රෙදි උනන්ට වෙනවා”

“ඉතිං කවුරුවත් ඉන්නවයැ නවත්තන්ට?”

“කෙල්ල ඇහැරෙයිද?”

“මේකිලා දපන්ට ගත්තම අලි හුකලා ගියත් ඇහැරෙන්න නෑ” තරමක් රොස්පරොස් හඩින් රංමැණිකා කීවාය.”මං ඔහොම්මමයි මුන්ට බනින්නෙ අයියන්ඩි”

මූණ පුරා නැගුණු සිනාවක් සමග සුදුබණ්ඩේ සුවසේ නිදන ලේලිය ලඟ ඇනතබාගත්තේය. අනතුරුව සෙමෙන් ඉණ බැඳි චීත්තය ගලවන්නට වුවේය. ඒවනවිටත් ලිහිල්ව පැවති ගැටය පහසුවෙන් ලෙහුනු අතර මාමා චිත්ත දෙපොට දෙපසට කොට ඈගේ යටිකය නිරුවත් කලේය. තවමත් ඝනව නොවැඩුණු රෝම අතරින් පෙනෙන මල් එතනාගේ නෑඹුල් ස්ත්‍රී සිදුරද, පලල් උකුලද, සිහින් ඉඟද, රඹ කඳන් වන් නාඹර වටොරද ඔහුගේ නෙත් සිත් පිනෙව්වේය. ඔහු සෙමෙන් කලවයක් මත අත තබා සෙමෙන් අතගා බැලුවේය.

රුචි පරිදි කෙල්ලගේ යටිකය නැරඹු හේ ක්‍රමයෙන් ඇගේ පියයුරු දෙසට නෙත් හෙලුවේය. දීග යන වයසේ හුන් ඇගේ මහත පියයුරු තවම රංමැණිකාගේ තරම් විශාල නොවුණද, එවායේ ප්‍රමාණයට වඩා බෙහෙවින් කුඩා යැයි සිතෙන තරම් වී හැට්ටයෙන් ඇදී හිරවී වැසි තිබිණ. ඉහල හා පහල හැට්ට කටු නොගසා තිබූ අතර එයින් ඇගේ වටකුරු දෙතන අතර හිදැස නොපෙනෙන තරම් හිරවී එළියට මතුවී පෙනෙනෙන්නට තිබිණ. ගසා තිබුණ කටුද හොඳටම ඇදී හිදැස් තැනී ඒ අතරින් හිරවූ දෙතන පෙනුන අතර ඉක්මනින් අපව මුදවන්නයැයි කෑගසා කියන ආකාරෙන් ඇගේ හුස්ම ගැනිමත් සමග ලැම උස්පහත් විය.

සුදුබණ්ඩේ සෙමෙන් හැට්ට කටු තුන එකින් එක මුදවන අතර තුර එවා ඇතිවන ඉඩෙන් හැකිතාක් එළියට පැන්නේය. අවසාන කටුව ගැලවිමෙන් පසු දෙපසට ඇදී ගිය හැට්ටයේ ඉදිරිපස කොටස් දෙතනෙන් සෑහෙන පමණ පෙන්වමින් යන්තමින් තන පුඩු තෙක් පමණක් වසා ගනිමින් නැවතුනි. එක් පසක් මෑත් කර එක් තනයක් සහමුලින්ම එළියට ගත් කාමුක වැඩිහිටියා නොයිඳුල් තනය දෙස මහත් ආශාවෙන් බලා සිටියේය. අනතුරුව ඉතුරු තනයද පාදාගත් මාමණ්ඩිය, ඇවැස්ස ලේළියගේ දෙතන සෙමෙන් පිරිමදින්නට වූවේය.

සුපුරුදු දෑතින් දෙතන යහමින් සම්භානයවන විට එය නුපුරුදු දෙතන ගල්වි උල්වී ගියේය. තද නින්දේ පසුවන නවයුවතිය ක්‍රමයෙන් බර සුසුම් හෙලන්නටද සිහින් හඩින් කෙඳිරි ගාන්නටද විය. ඔහුගේ ස්පර්ශයට දෙතන පමණක් නොව ඇගේ මුලු සිරුරම ලක්වන්නට විය. තවමත් අත් වල හිරවී ඇති අත් රහිත හැට්ටයෙන් ඔහුගේ පිරිමැදීමට බාදා ඇතිවුනෙන් එවා හැකි තරම් පාත් කලේය. නමුත් එවා ගලවන්නට නම් අත්වලින් පැන්නිය යුතුවිය. ඔහු උදව්වක් අපේක්ශාවෙන් මෙන් තම සොයුරා හා දියණිය දෙස බලාසිටින නැගණිය දෙස බැලුවාය. එය තේරුම් ගත් රංමැණිකා ඔහු අසලින් දණගසා ගත්තාය.

“එක අතක නූල් බාගෙට ලෙහිලා ඇත්තේ. එතනින් ගලවලම දාන්ට අයියන්ඩි”

“අපරාදෙනෙ හැට්ටේ”

“මං අද මේකිට ඇඳගන්ට දුන්නේ හද්ද පරණ හැට්ටක්. ඕකෙන් වැඩක් නෑ.”

“නගා හිතලමද කොරැව්වේ?”

“කෙල්ලන්ගෙ චීත්ත ඇරෙනවායැ හැමරෑම එහෙම?”

“හේනං නගාද චීත්තෙත් ඇරියේ?”

“බලන්ට ආස මිනිස්සු ඇරගන්නේ නැත්නං අපිවත් ඇරලා දෙන්ට එපායැ ආයේ”

දෑතින් අල්ලා එක් අතක කර ඇද්ද සැනින් නූල් කැඩි ගිය හැට්ට අත කෙල්ලගේ අත නිදහස් කලේය. යටින් අතදමා ඈව යන්තමින් ඔසවාගත් මාමා අනෙක් පසින් ඇද ඇගේ හැට්ටය මුලුමනින්ම උනාදැමුවේය. දණ බිම ඇනගත් සුදුබණ්ඩේ ලපැටි ළෙලියයේ නෑඹූල් සිරුරම රිසි ලෙසින් අතගාන්නට වූවේය. ඔහු පිටුපසින් දණගසාගත් නැගණිය සරම් ගැටය ලිහා නලියන එකැස් යෝදයාව පිරිමදිමින් සනසන්නට විය.

යුවතියගේ කෙමෙන් වැඩිවන සුසුම් හා කෙඳිරිලි මැද වැඩිහිටියා ඇගේ දෙතන ප්‍රමුඛ සිරුරේ බොහො කොටස් අතගාමින් මිරිකමින් උත්දීපනය කලේය. රසනහර පිනායද්දී නින්දේදිම කෙල්ලගේ පැල්ම අතරින් යාන්තමට දියර වෑහෙන්නට පටන් ගත්තේය. එක තනයක් මිරිකමින් අනෙක කලව අතගාමින් ඉහලට ගෙනා සුදුබණ්ඩේ දියණියගේ යෝනිය අවට සෙමෙන් පිරිමදින්නට වුවේය. අනතුරුව යෝනි තොල් අතරින් ඇඟිලි අතුරා පිරිමි පහසක් නොලද ස්ත්‍රී නිමිත්ත යහමින් හුරතල් කලේය. තනයක් මතට පාත්වු ඔහු එය සෙමෙන් සිඹින්නට පටන් ගත්තේය. නුහුරු අත්දැකීම් නින්දේදිම විඳිමින් සෙමෙන් දඟලන යුවතිය තවත් උන්මාද කරවමින් එවන් දේගැන පළපුරුදු වෘද්ධයා තනය උරන්නට වූවේය. කන්‍යාවගේ බගමණිය ඔහු අතින් කැලතෙද්දී ඈ තිගැස්සි ගියාය.

නොබෝ වෙලාවකින්ම ගැහණියක් සතුටු කරන්නටම උපන් පිරිමියෙකු අතින් කන්‍යාවිය දඟලමින් ගැහෙමින් තම පලමු සුරතාන්තය නින්දේදිම අත්වින්ඳාය. එයින් නොනැවතී තවතවත් කැලැතෙන රසනහර අතරේ ඈ දිගින්දිගටම දෙපා අතරින් සතුටු කඳුලු වැගිරුවාය.

“කෙල්ලට හොඳටම යනවා” රංමැණිකා සොයුරාගෙ කණට කෙඳිරුවාය.

“අම්මගෙ දෝණියැන්දානෙ ඉතිං”

“මාමණ්ඩි නොහිටියානම් කොහෙද ඔච්චර හරියක් ඒකිට තියා ඒකිගෙ අම්මණ්ඩිටවත්” ඔහුව පිටුපසින් සිපගනිමින් නැගණිය පැවසුවාය.

“මටත් දැන් උහුලන්ට බෑ නගේ. යමුද අපි පැදුරට?”

“මෙන්න බොලේ මේ මිනිහා!” ඈ රහසින් මෙන් මොරගෑවාය. “මෙච්චර ලපටි අලුත් පැණි කැවුමක් තියාගෙන පරණ කැවුමක් කන්ට තනනවා”

“කාරියක් නැද්ද නගා?”

“ආයේ මොටද? මොකෙක් හරි කවදාහරි ඕක කොරන එකනේ. මට බයට මිස නැහ්නන් දැනටමත් ඕකිට ගමේ උන් කෙළලා. මං බලාන තනිකොරගන්ට මාන බලනවා දෙන්නෙක් තුන්දෙනෙක්”

“මේකිව ඇහැරවන්ට වෙයි”

“ඕනැන්නෙ නෑ! ඔහොම්මම බස්සන්ට. ඒක ලේසියි”

කියන පමාවෙන් ලේළියගේ දෙපා පලල් කරගනිමින් ඒ මැද්දට ඇදුනු සුදුබණ්ඩේ ඇගෙ දනහිස් වලින් දෙපා ඔසවා ගනිමින් තම විශාල මස් ගොබය, සීනෙන්ම පුරුශ නිමිත්තක් ඇතුල් කර ගැනීමට සැදී පැහැදී තෙතබරිතවී සිටි කන්‍යා විවරය මත අතුල්ලන්නට වූවේය. ක්‍රමයෙන් ඇගේ නෑඹුල් සිදුර පාදාගත් මාමා තම මස් මුගුරු හිස සෙමෙන් ඊට ඇතුල් කරන්නට පටන් ගත්තේය. කිසිදා මෙතරම් ඇදී නැති විවරය සෙමෙන් සෙමෙන් ඇදෙමින් පහසුවෙන් ලෙස්සන්නට සෙවල මුදා හරිමින් තම කන්‍යාපට බිඳින්නාට ඇතුල් වෙන්නට ඉඩ සැලසුවේය. මුණ්ඩය පමණක් සෙමෙන් සෙමෙන් පටු යෝනි මුවතුලට බස්සාගත් මාමණ්ඩිය, ගදාව ඒ තුල ඉහල පහල ගෙන ගියේය.

මල් එතනා යලිත් ගැහෙමින් සිහිනෙන්ම රසදිය දෝතක් මුදා හැරියාය. ඒ සමගම පාහේ රංමැණිකා සොයුරාගෙ පුක ඉතා තදින් කෙනිත්තුවාය. වේදනාවත් සමහ එකවරම උකුල ඉදිරියට ගැස්සු සුදුබණ්ඩේගේ විශාල ලිංගය ඒ සමගම කන්‍යාපටලය බිඳගෙන ලේළියගේ නෑඹුල් යෝනිය ඉඳුල් කරමින් අඩක් පමණ දුරට ඇදී ගොස් නතරවිය.

“හම්මේ…….!” උඩවිසිවී නින්දෙන් අවදිවෙමින් මල් එතනා කෑගැසුවාය. “අනේ ආම්මේහ්හ්හ්…..”

කෙමෙන් ඇහැරුණු ඈ දෙනෙත් පිසගනිමින් හොදින් ඇස් හැර බැලුවාය. තමා මත දිග ඇදී ඈ වෙත නැඹුරුවී සිටි තම මාමා දුටු ඈ වේදනාවට හේතුව ඔහු බව නොදැන ඔහු ඇමතීය.

“අනේ මාමේ රිදෙනවා නේ”

“ඉන්ට දෝණි. පොඩි වෙලාවයි”

“කකියනව මාමේ, ඉන්ට බෑ.”

“පොඩ්ඩක් ඉවසන්ට දෝණි. ඔච්චර තමයි ජීවිතේටම”

මදින් මද සිහි එළවාගත් යුවතිය තම යෝනිය තුල විශාල යමක් බැස හිරවී තිබෙන බව අවබෝධකරගත්තාය. වේදනාව ක්‍රමයෙන් පහවෙද්දී සිදුව ඇත්තේ කුමක්දැයි ඈ තරමක් වටහාගත්තාය. අනතුරුව තමා දෙස සානුකම්පිතව බලා සිටින තම මවගේ දෙනෙත ඇයට දිස්විය.

“අම්මේ….” ඈ මිමිණුවාය. රංමැණිකා හිස සැලුවාය. දියණිය ඉහලට එසවූ හිස යලි කොට්ටය මතට බරකලාය. ඉඳිකටුවක් වැටුනත් ඇසෙන තරම් නිහැඬියාවත් මද වෙලාවක් පැවතිනි. අනතුරුව සුදුබණ්ඩේ තම නැගණියගේ දුවනියට සෙමෙන් සෙමෙන් හුකන්නට පටන් ගත්තේය.

“අනේ.. රිදෙනවා මාමේ” යලිත් වේදනාවට පත් අලුත් ගැහැණිය කෙඳිරි ගෑවාය. එය නොතැකූ වෘද්ධයා ක්‍රමක්‍රමයෙන් හුකමින් තම ලිංගයේ ඉතුරු කොටසත් යෝනිය තුලට ඇතුලු කරන්නට වූවේය. ක්‍රමයෙන් වේදනාව පහව ගියෙන් සිහිඑලවා ගත් ඈ ද සිදුවන දේ ගැන සිත යොමුකලාය. යෝනිය තුල කෙරෙන රමණයට අමතරව මාමා ඇගේ සියොලඟ යලිත් පුබුදන්නට වූවේය. මිරිකෙන දෙතන වරින් වර උරන තම මාමා යලි එවා ලෙවකමින් ඇඟ අතගාමින් තම සිරුර කාමයෙන් අවුලන අයුරු ඈ අත්විඳිමින් බලාහුන්නාය. ක්‍රමයෙන් ඇයට නොදැනීම ඇගේ තට්ටම් එසවෙමින්, යලිත් වරක් සෙවල ගලන්නට පටන් ගත් තම යෝනිය තුලට පහර ගසන තහනම් මුගුර පිලිගත්තාය. මාමා ඇගේ හිස ඔසවා විශාල පුරුශ ලිංගය ඈ තුලට ඇතුල් වෙමින් පිටතට ඇදෙන අයුරු පෙන්වුවේය. නුහුරු දසුන් දෙස පුදුමයෙන් බලාසිටි ඈ, ඕනැම ප්‍රාණවත් ශිෂ්ණයක් එතරම් විශාල ඇතැයි වැරදි වැටහීමක්ද ඇතිකරගත්තාය.

මද වෙලාවකට පසු හරි හරියට රමණයේ යෙදෙන තම සොහොයුරා හා තම දියණිය දෙස රංමැණිකා මහත් සෙනෙහසින් බලාසිටියාය. එම දසුන් ඇගෙ තුනුවිලද දියෙන් පුරවා උතුරා දැමුවේය. සොයුරා අතින් දියණිය යලි සොඳුරු සුරතාන්තයන් ලබන අයුරු ඈ සතුටින් නැරඹුවාය. එදින සියල්ල සැලසුම්කොට දියණිය හා එක්වෙන්නට සොයුරාට ඉඩ සැලසීම කොතරම් උචිතදැයි ඈ හට දැං නිසැකවිය. හිකුම් දණ්ඩෙන් පහර කෑ දියණිය, ප්‍රමෝදයෙන් මත්වි අවසානයේ පණ නැතුව ඇද වැටෙද්දී සොයුරා ඈ දෙස බලුවේය. ඔහුගේ බැල්මෙන් හේතුව වටහාගත් නැගණිය හිසින් සන් කරමින් ඔහුට අනුබලදුන්නාය.

“ඇතුලෙම යවන්ට අයියන්ඩි, ඉතුරුවා මං බලාගන්ඤං”

මොහොතකින් ජීවිතයේ පලමු ශුක්‍ර දහර තම යෝනිය තුලට විදෙන අයුරු අප්‍රාණිකව වැතිරී සිටින යුවතිය අත්වින්ඳාය. ගැහි ගැහී විශාල වෙමින් ඇකිලෙමින්, තුවක්කුවකින් වෙඩි පිටවන්නාක් මෙන්, තම සිහින් ස්ත්‍රී විවරය තුල හිරවී ගැබ්කාරකය එහි පතුලට විදින මාමාගේ ගිණි බටය ඈ නිසලව හොදින් අත්වින්දාය. මද වෙලාවකට පසු නිසලවූ වැඩිහිටියා තම පපුව මතට බරවී අනතුරුව ඇගෙ දෙතොල් මත පලමුවරට දෙතොල තබා දෙතොල් රස උරන අයුරු ඈ විඳගත්තාය. ජීවිතයේ පලමු තොල්සිපුම අති සුන්දර තෘප්තිමත් මොහොතක ලබමින් ඈද ක්‍රමයෙන් ඊට නිසඟයෙන්ම එකතුවූවාය.

විවේකයක් නොලැබම සොයුරා හා දියණිය දෙවන වටයට සැරසෙනු රංමැණිකා බලාහුන්නාය. මොහොතින් මොහොත අප්‍රාණික වූ යුවල සප්‍රාණික වන විට ඈ ඔවුනට බාධා කලාට.

“බොලා දෙන්නගෙ උඩ පැනිල්ලට පොඩි එකීත් ඇහැරෙන්ට බැරිනෑ” ඈ පැවසුවාය.”යමු ඉස්තොප්පු කෑල්ලට”

අකමැත්තෙන් වුවද එයට අවනතවූ සොහොයුරා තවමත් ප්‍රාණවත් පොල්ලද එළියට ඇදගෙන දියණියගේ සිරුරින් ඈත් වුනේය. පැදුර මත රැඳුන රත්පැහැ රුධිර බිඳු කීපය මතට දියණියගේ යෝනියෙන් පිටට ඇදුනු සුදුපැහැ දියරය එක්විය. දණගසාගත් සුදුබණ්ඩේ ලේළිය දෑතින් ඔසවා ගත්තේය. අනතුරුව ඈව දෝතින් ගෙන ඉස්තෝප්පුව දෙසට පිය මැන්නේය.

මහ පැදුර මත දිගාවී සොයුරා තම දියණිය නැවත සතුටු කරන අයුරු රංමැණිකා උද්දාමයෙන් නැරඹුවාය. උන්මාදයෙන් මෙන් ඔහු කෙල්ලට දහසක් රති වද දුන්නේය. සියලු රස නහර කුපිතවූ ළමිස්සියද හරි හරියට මමා හා ඔට්ටු විය. අවසානයේ නිසලවු නව යුවලට මදක් විවේක ගන්නට ඉඩහල ඈ යලිත් සොයුරාව පිරිමදිමින් පිබිදුවාය. අනතුරුව පිබිදුන දෝණිට දැක හැකිවුයේ තමා ගැහැණියක් කල මිනිසා තම මව හා දීර්ඝ සුන්දර රමණයක යෙදෙන අයුරුය.

සුන්දර කාමුක එමෙන්ම ආදරණීය ගැහැණුන් දෙදෙනෙක් තෘප්තිමත් කරමින් මුලු රැයම පහන් කල සුදුබණ්ඩේ අවසානයේ ඒ සොඳුරු ලඳුන් දෙදෙනාම නිරුවතින් දෙපසින් තුරුලු කරගෙන සුව නින්දකට පත්වුවේය. මවට සැබෑ මධුසමය උරුමකරදුන් පැදුරේම දියණියගෙත් මධුසමයේ මංගල රාත්‍රීය මෙලෙස ගෙවී ගියේය.

****

“අම්මා..!” දහවල් වෙනතුරු නිදා ගත් මල් එතනා ඇහැරුණ පසු කුස්සිය පැත්තෙහි වැඩක යෙදී සිටි මව සොයා ගියාය. රංමැණිකා හිස ඔසවා ඒ වෙත අවදානය යොමු කලාය.

“පුදුම සැපක්නෙ අම්මා ඒක” ප්‍රීතියෙන් පිනායමින් දියණිය පැවසුවාය. “මතක්වෙන මතක්වෙන සැරේටත් ඇඟත් එක්ක ගැහිලා යනවා”

මව දියණිය වෙත මද සිනාවක් පෑවාය.

“මාමණ්ඩි අදත් එනවයෙ?” ප්‍රීතියෙන් ප්‍රමුදිත වී හුන් මල් එතනා යලි විමසුවේය.

“එයි බාගවීට…”

“අනේ අම්මා”

“මොකෝ බං?”

“අදත් එන්ටම කියලා පයින්ඩයක් හරි යවමුකෝ”

“ඔයහැටිම මොකටෙයි?” යටි සිතින් සිනාසෙමින් මව සරදමට මෙන් ඇසුවාය.

“කොහොම උහුලන්ටද අම්මා…” ආශාව ඉහවහා ගිය යුවතිය දෙඩුවාය. “අම්මට නම් මොකෝ, අවුරුදු ගාණක් ඔව්වා කොරන්ට ඇතිනේ. මට මේ දැම්මම දුවලා යන්ට හිතෙනවා මාමන්ඩි හොයාන”

“කොහේ අවුරුදු ගාණක්ද?”

“එහෙනම්?”

“මාස 7, 8 ක් ඇති ඔන්නම්”

“ඒ මොකෝ අර?”

“බොලාගෙ මාමණ්ඩි මෙහෙ ගාටනකම් ඉතිං ඕවයෙ සතුටක් වින්ද එකක් යැ?”

“එතකොට….” මල් එතනා කියන්නට ගිය එක ගිලගත්තාය.

“හැම මිනිහම හැම ගෑණිටම හරියන්නෙ නෑ දුවේ. බොලෑ අප්පචිත් මට ගෑවෙන්ටත් මදි” දියණිය පැවසීමට ගිය දෙය තේරුම්ගත් රංමැණිකා ඇහිබැම උස් කරමින් පැවසුවාය. “ඒ අතින් උඹ හරිම වාසනාවන්තයි මාමණ්ඩි වගේ කෙනෙකුගෙන් සලු වෙන්ට”

“එහෙනම් හොඳා…” එලෙස පවසමින් දියණිය මොහොතක් සිතුවාය. “මයෙ අම්මට පිං..”

“පහුගිය දොහොක අයියන්ඩි උඹ බාගෙට හෙලුවෙන් නිදං ඉන්නවා දැකලා හිත වැටුනා. ඒකෙන් තමා ඉතිං මටත් හිතුනේ අයියන්ඩිට උඹව පූට්ටු කොරන්ට”

“මට ආදරේට නෙමෙයි හේනම් , මෙයයිගෙ එක්කෙනාට සැප දෙන්ට” කට උල්කරගෙන දියණිය ගතු කීවාය. “අම්මට තිබුණනේ ඕක කලින්ම කොරන්ට. අපරාදේ මාස ගාණක්…”

“බොටනම් මාස ගාණයි …” මව සැරෙන් මෙන් කීවාය. “මට බොගෙ වයසටත් වඩා වැඩිය අවුරුදු ගණනාවක්ම අපරාදෙනෙ”

“ඒකත් හැබෑව…”

“කියව කියව ඉන්නේ? උඹ අද කන්නෙ බොන්නේ නැද්ද. මූණකට හෝදන් වරෙන්”

“කන්ට බෑ මයෙ අම්මා, බඩ පිරිලා වගේ. ඇඟ පත හෝදන්ටත් ලෝබයි අදනම්”

“මාමණ්ඩි අදත් රෑට බොගෙ බඩ පුරවයි…” මව සිනාසෙමින් පැවසුවාය. සිනාවත් සමගම ඈ හට යාන්තමට ඔක්කාරෙට ආවේය.

“අම්මා…” මදක් කල්පනා කල දියණිය මව ඇමතුවාය. “අම්මට බඩක් දුන්නේ මාමන්ඩිද?”

“නැතුව ආයේ..”

“මටත් ආසයි මාමණ්ඩිගෙන් බඩක් උහුලන්ට”

“ආයෙ කලබල මොකෑ? දීග යනකන් ඉවසහන්කො” මව පැවසීය. “එතකං බොට බෙහෙත් කන්ට වෙනවා”

“අර මක්කටැයි?”

“පිලිසිඳෙන්නෙ නැති වෙන්ට”

“හයියෝ…!”

එදින රාත්‍රීයේ සුදුබණ්ඩේ ගෙට ඇතුල්වන විට මල් එතනාද නින්දට වැටී තිබුණි. නැගණිය සමග කුස්සියට රිංගූ ඔහු ඇගේ ඉණෙන් අල්ලාගත්තේය.

“දෝණි මොකෑ කීවේ”

“ඔය උන්නෙ මග බල ඉවසිල්ලක් නැතුව”

“ඒකිගෙ අමනාපයක් නෑ හේනං”

“අයියන්ඩිට වහ වැටිලා, මා එක්කයි අමනාප”

“අර මොටද?”

“මීට කලියෙන්ම මාමණ්ඩි ලව්වා කෙලෙවෙව්වෙ නෑ කියලා”

“ඒත් මට වාවන්නේ නෑ නගා”

“අර මොකෝ අයියන්ඩි”

“ඒකි ගැටිස්සියක් නොවැ. ගැටයෙක් අතින් ඔව්වා වුණානම් තමා හොඳ. අනික මං එකිගෙ මාමණ්ඩි වෙච්චි”

“පිස්සු කියවන්ට එපා..” රංමැණිකා සැරෙන් මෙන් කීවාය. “ආං ඒකිටත් බඩක් ඕනලු”

“හම්මට බොල” සුදුබණ්ඩේගේ සරම කූඩාරම් ගහන්නට පටන් ගත්තේය.

උගුරට දෙකට කහට බිව් යුවල කාමරයට වැදුනෝය. මොහොතකින් පසු නින්දේ පසුවන මල් එතනා දෝතින් ඔසවගෙන රංමැණිකාද පෙරටුකොටගෙන සුදුබණ්ඩේ එළියට පැමිණෙනු දක්නට ලැබිණ.

මේවත් කියෙව්වද?

අලුත් රස්සාව – 02 කොටස (NEW)

අලුත් රස්සාව – 02 කොටස (NEW)

මං හෙමින් හෙමීන් සුනීතා නැන්දට කිට්ටු කලා.. “.. ආ නැන්දෙ.. කොහොමද..”…..”. . අප්පේ..මහත්තයා ලගට එනකල්ම …

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *