Thursday , April 11 2024

අපේ අලුත් Telegram චැනල් එකට පහතින් එකතු වෙන්න
👇☺️

මම තාරුකා – Sinhala wala katha

මේ සිද්දිය වෙද්දි මට හරියටම අවුරුදු 14 ක් විතර ඇති මං ලොකු ලමයෙක් වෙච්ච අලුත. මගෙ නම තාරුකා. මට යාලුවෙක් හිටිය විහගි කියල. මගෙ ලගම යාලුව ඒත් ඒකි තරම් බඩ්ඩකුත් මං ජීවිතේට දැකල නෑ පුදුම අමාරුවක් ඒකිට තිබ්බෙ. ඉස්කෝලෙ ජීවන්ත සර් කියල සර් කෙනෙක් ඉන්නව අපි ඔක්කොම සර් වටේ කැරකුනත් විහගි ස්පෝට් මීට් කාලෙම සර්ට කියල ඇනගෙන කඩාගෙනයි හිටියෙ.

තව පොඩ්ඩෙන් මිස් වෙනව කතාව ඒකි ගැන නෙවෙයිනෙ මං ගැන. මං ගැන කිව්වොත් මගෙ වයසට වඩා ඇගක් මට තිබ්බ කුක්කු දෙක ඒ තරම් නැතත් මගෙ පස්ස නම් අම්මගෙ වගේ ලොකුවටම තිබ්බ. මේ කියන දවස් වල විහගිගෙ ගෙදරට මාතරින් මාම කෙනෙක් ඇවිත් හිටිය විහගිව ඉස්කෝලෙට දාන්න ආපු පලවෙනි දවසෙ තමයි මං ඌව හරියටම දැක්කෙ. අර මාලුකාරයො අදින ජාතියෙ හිල් තියෙන බැනියම පේන්න ශර්ට් එකේ බොත්තම් ඇරගෙන හිටපු මිනිහගෙ මූන දැක්කම මාව වෙව්ලල ගිය. මූන මැද්දෙන් ලොකු කැලලකුත් තිබ්බ.

මං දිහා ඒ මිනිහ බැලුවෙ බඩගින්නෙ ඉන්න සතෙක් කෑමක් දිහා බලන්න වගෙයි. මං කොච්චර බය උනාද කිව්වොත් මූන දිහා කෙලින් නොබල මම බිම බලාගෙන විහගි එක්ක ඉකෝලෙට ගියා. එදා රෑ මට හරිහමන් නින්දක් තිබ්බෙ නෑ මට හීනෙනුත් ඒ මිනිහගෙ මූන පෙනුන.

පහුවෙනිද සෙනසුරාදා නිසා මං විහගිගෙ ගෙදර ගියෙ ගෙදර ඉන්න තියෙන කම්මැලි කම වැඩි හින්ද විහගිගෙ ගේ හායි ගාල ඇරල දාල කඩාගෙන බිදගෙන ගේ ඇතුලට නැන්දේ.. කියගෙන යන එක මගෙ සාමාන්‍ය පුරුද්ද ඒත් “නැ” කියවෙද්දි මට අර මරුමුස් මූන තියෙන එකාව මතක් උනා.. ගෙදර ඌ විට්ගරක් හිටියොත්… මං කියෝපු පත්තර කෑල්ලක ට්ගිබ්බ පිටින් ආපු මිනිහෙක් කෙල්ලෙක්ව ගේ ඇතුලෙ දාගෙන දූශනේ කරපු එකක්. මගෙ නංගිය හිරිවැටිල ගියෙ තත්පරේට… මාව දූශනේ කරොත්… දෙයියනේ කාට කියන්නද.. මගෙ හිතඇතුලෙ මොකද්දෝ වෙනසක් එකපාරට දැනුන…

හීනි පටි තීන්ස් කර කපපු ගවුමෙ උරහිසෙන් තදින් මං කාටද අහු උනා ඒ අත නිකං වැලි කඩදාසියක් වගෙයිමං හීතල වෙලා කකුල් පන නැති උනා…

– මොකද ඔහේ කරන්නෙ මෙතනට වෙල

මං පිටිපස්සෙ උන්නෙ විහගිගෙ මාම..

+ මේ… මේ… මං… මං…

– මොකෝ ගොත ගහන්නෙ යං ඇතුලට

+ න්.. නැහ් නැහ් මේ… මේ විහගිල කොහෙද..

මං දිහා ඌ බලන් හිටියෙ කන්න වගේ.

– එයාල මල ගෙදර ගිහින් යං ඇතුලට…

මගෙ අතින් අල්ලගෙන මිනිහ මාව ඇතුලට ඇද්ද.. මං නිහඩව උන්නොත් මං ඉවරයි කියල මට තේරුන. සියලු දෙයියො සිහි කරන් අත ගසල දාපු මං වේගෙන් වැටෙන් පැනල දුවන්න ගත්ත… පපුව හිර වෙනව වගේ දැනෙනකම්ම දුවල අන්තිමට මං නැවතුනෙ ගේ ඉස්සරහ.

ඒ වෙද්දි මගෙ කකුල ගලක පැටලිල මහපටගිල්ල ලේ එන්නම තුවාල වෙලයි තිබ්බෙ. වේදනාව පිටින්ම මං ඇදේ හාන්සි උනා…

පහුවදා ඉස්කෝලෙ මං ගියෙ ප්ලාස්ටරයක් ඇගිල්ලට ගහන්. විහගිට වෙච්ච දේ කියනව කියල හිතන් ගියත් විහගි එදත් ඉස්කෝලෙ ආවෙ නෑ. හවස් වෙනකම් නැටුම් පන්ති. ඉස්කෝලෙට අලුතෙන්ම ආපු නැටුම් සර් වැඩිපුරම කැරකුනෙ මං ගාව සර්ගෙ එක මගෙ ඇගේ සර් ඕනකමින්ම නැටුම් පුරුදු කරන්න වගේ අතුල්ලනව.. පැයක් විතර යද්දි මගෙ පෑන්ටිය තෙත් වෙලා නේරෙන තරමයි කොහෙද සර්ට ගානක් නෑ ඒත් අතුල්ලනව..

මං නැටුම් පංතියෙ ඉවර වෙලා ඉක්මනින් පැන ගත්ත.. ලන්දෙ දෙනිය කියන්නෙ මහ පාලු පැත්තක් වෙනදට නම් විහගි ඉන්න නිසා ගානක් නැති උනාට අද නම් ටිකක් බයත් වගේ…

කැලෑ ගතිය නිසා හවස් වෙලාවෙත් රෑ වගේ පොඩි පොඩි සත්තුන්ගෙ කෑ ගැහිල්ල..

මං අඩිය ඉක්මන් කලා… මට යන්න අහු උනේ අඩි පහක් නැත්තම් හයක් විතරයි.. පිටිපස්සෙන් එකපාරට ආපු විහගිගෙ මාම මගෙ කටයි නහයයි වැහෙන්න එයාගෙ ලොකු අත් වලින් අල්ල ගත්ත.. මුලු අතින්ම ආවෙ මාලු කුනු ගදක්. මං කෑ ගහන්න අත හපන්න ට්‍රයි කලත් මං වගේ එකියක් ගහන පාරවල් උට හුලං ගහනව වගේ කෑ ගහන්නත් බෑ කට මිරිකගෙන… මාව උස්සගෙන කැලෑව ඇතුලටම ඇතුලටම ගියා අත ඇතෑරුනු ගමන් මං කෑ ගැහුව…

+බේර ගන්නෝ… මිනී..

මට කියන්න හම්බ උනේ එච්චරයි මගෙ ඔලුව හරහ හයියෙන් ඌ ගහපු පාරට මගෙ ඇස් නිලංකාර වෙලා ගියා. මගෙ අත් ඔහේ පන නැතිව වැටුන.. කැලෑවෙ හිස් තැනකට ආපු ඌ මාව බිමට දාල අකුලක හංගල තිබ්බ පැදුරක් දාල මාව ඒකට දා ගත්ත…

+ ම්… මාව අතෑරපන් ඇයි..

– පරට්ටි අතාරින්න හිටපං උබට

මගෙ තොල් දෙක ඌ අර තඩි තොල් වලින් ඉවක් බවක් නැතිව සූප්පන්න ගත්ත ඒ මදිවට ඌ දිව මගෙ කට ඇතුලටම දාල පිරිමදිනව මට කරගන්න දෙයක් නෑ

– බැල්ලි තොගෙ අම්මගෙ වයසට එද්දි තෝ නියම බඩුවක් වෙයි…

කිසිම අනුකම්පාවක් නැතිව මගෙ ජංගිය ඇදල ඌ ඉරල දැම්ම…

+ අනේ… මාමෙ…

මට හීන් දාඩිය දැම්මෙ ඒ වෙලාවෙ උගෙ පොල්ල දැකල… කෙල්ලො එක්ක ජොලියට ඒව මේව කියා ගත්තට මගෙ කකුල් පන නැති උනෙ ඒක දැකල. සෙවල් වගේ නූලක් බේරුන එයාගෙ එකෙන්… මගෙ කකුල් ද්‍ර්ක ඈත් කරල ඌ හෙමීට මගෙ එක ඇතුලට ඔබන්න ගත්ත… මං දන්න කුනුහරුප කිය කිය ඌ එක්ක පොර බැදුව බේ රෙන්න ලෝකෙම අදුරු වෙලා ගියෙ තත්පර ගානකදි…

මං සිහිය එද්දි මගෙ මූනට වැදුනෙ උගෙ හුස්ම. මගෙ එකට මශින් එකකින් ගහනව වගේ ඌ ගහනව නිමාවක් නැති වේදනාවක් නමක් නැති රසයක් එක්ක මගෙ හුත්තෙන් බේරි බේරි යනව විනාඩි දහයක් වගේ මට ගහපු මාම එක පාරට යකෙක් වගේ වේගෙන් ගහල නතර කරේ වෙව්ලන ගමන් මොනවදෝ උනුහුමට මගෙ හුත්ත ඇතුලට විද්ද..

මගෙ ඇග උඩට මාම කඩන් වැටුනෙ ඉන් පස්සෙ… දෙයියනේ මේ මොකද්ද උනෙ… මං කොහොමද අම්මට මූන දෙන්නෙ මට තිබ්බ ප්‍රස්න කෝටියක්.. ඒත් ඌ මගෙ දිහා බැලුවෙ අහක දාන පාං කෑල්ලක් දිහා බලන ගානට..

-ඉදා… මේක බීපන් වේසි..

+ම්.. මොකද්ද මේ..

මං අතට දුන්න බෙහෙත් පෙත්ත දිහා බලන් මං ඇහුව.

– ඒක තොට වැඩක් නෑ බීපිය හුත්ති මැරුම් නොකා…

මට පයින් පාරක් වැදුන.. මං වතුර බෝතලේ අරන් බිව්ව පැදුරෙ ලේ පැල්ලම්… මං දැන් ගෑනියෙක් මගෙ හිත මට කිව්ව…

+ දැන් පල ගෙදර.. තෝ කාට හරි මේක කිව්වොත් දැනගනින් මං මුලින්ම මරන්නෙ තෝවයි තොගෙ මහ වේසිවයි දුවපිය දැන් මෙතනින් ඇදගෙන…

ඌ සිගරට් එකක් පත්තු කර ගත්ත.. මං පොඩිවිච්ච ඇදුමත් ඇදන් රිදෙන හුත්ත අතින් තද කරන් කැලෑවෙන් එපිටට ඇවිදන් යන්න අඩිය ඉස්සුව..

නිමි …..

මේවත් කියෙව්වද?

නොසැලෙන​ සෙනෙහස – 03 කොටස (NEW)

නොසැලෙන​ සෙනෙහස – 03 කොටස (NEW)

සමාධි සහ ඇගේ මව, ඩිලානි සිය නිවසේ නවත්වා ගත්තේ මුලු හදවතම මිතුරු දමින් සහ සෙනෙහසින් …

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *