Wednesday , March 20 2024

අපේ අලුත් Telegram චැනල් එකට පහතින් එකතු වෙන්න
👇☺️

නිපුනි ටීචර් – Sinhala wala katha

නිපුනි ටීචර්…
සරත් සර්- නිපුනි මිස්…
එකවරම සරත් සර්ගෙ හඩින් නිපුනි පියවි සිහියට පැමිනියා.
සරත් සර්- මොකද නිපුනි මිස්. කොහෙද බලාගෙන ඉන්නෙ.
නිපුනි මිස්- ආ ආ නැ නැ මුකුත්නැ සර්. මන් මේ නිකන් බැලුවෙ.
සරත් සර්- ඕකුන් හදන්නබෑ මිස් දඩුවම් නොකර. කෙල්ලොත් එකයි කොල්ලොත් එකයි. ගුරුවරයෙක් නැතිවෙන්නබැ මුන් පංතිය දෙවනත් කරනවා. ඒකයි මන් මුලු පන්තියම දණගැස්සුවෙ
නිපුනි මිස්- ආ ඒක තමයි නේද සර්. මන් එහෙනන් යන්නන් මට දැන් 9 පංතිය තියෙන්නෙ.
නිපුනි මිස් 10 වසර පංතියේ කොල්ලො කෙල්ලො පංතිය ඉස්සරහ දණගහන් ඉන්න දිහා බලාගෙනම පිටත් උනා. ඇය එම පංතිය පහුවෙලත් කීප සැරයක්ම ඒ දෙස හැරී බලමින් 9 වසර පංතිය වැත පිටත් විය.

මම නිපුනි අවුරුදු 28යි. මම පාසල් ගුරුවරියක්. අවුරුදු 28ක් උනත් මට හොද පිරුනු අගපසගක් තිබුනා. ඒ අතරිනුත් විශේෂ තැනක් හිමිඋනේ මගෙ පස්ස සහ තන්දෙකට. හොදින් පිටුපසට නෙරා ආ මගෙ පස්ස කාගෙත් සිත් ඇදගන්නා සුලු විය. ඒ නිසාම නිතරම මා බස්රථවල ගමන් කරනවිට ජැක් වැදීම නිරන්තරයෙන් සිදුවිය. මා නිතරම ඔසරිය අදින නිසාත් ඔසරිය ගොඩක් ටයිට් එකට අදින නිසාත් මගේ පස්ස ගොඩක් ලොකුවට පෙනෙන්න තවත් හේතුවිය. මගේ පස්සට මෙනම බොහෝදෙනා අශාකරන්නෙ මගේ 40 සයිස් විතර විශාල තන් දෙකට. ඒ බව මට හොදින් වැටහෙන්නේ බොහෝ පිරිමින් ගේ ඇස් නිතරම මගෙ තන්දෙක මත ඇතිබව මා දකිනා නිසාය. එනිසාම මා බස්වල ගමන්කරනවිට පස්සට ජැක් වදින්නා සේම බොහෝ දෙනා මගේ තන් දෙක ස්පර්ශ කිරීමට මිරිකීමද කරයි. මේ මන් ගැන පොඩි විස්තරයක්. මොකද කතාව කියවනකොට නිපුනි කියන චරිතය මවාගන්න උදව් වෙයි.

මන් හයවෙනි පීරියඩ් එක ඉවරකරලා ස්ටාෆ් රූම් එකට යන අතරෙ සරත් සර් එයාගෙ කාමරේ ඉදන් කාටද බනිනවා ඇහුනා. සරත් සර්ගෙ කාමරේ කියන්නෙ විනයබාර ගුරුවරයගෙ කාමරේ. සරත් සර් තමයි අපේ ඉස්කෝලෙ ලමයින් ගෙ විනය බාරව ඉන්නෙ. කොහොමත් සරත් සර් පෙනුමෙන්ම ගොඩක් වස පාටයි අපිටත් දැක්කම බය හිතෙනවා. ඒ වගේම සර් පොඩි කුකුල්පාට් දාන කෙනෙක් කියලත් එහෙන් මෙහෙන් මට ආරන්චි වෙලා තිබුනා. ඒකනන් ඇත්තද දන්නැ. හැබැයි සැරයි කියලනන් දන්නවා. මට ජනේලෙන් පෙනුනෙ 12 වසරෙ කොල්ලෙකුයි කෙල්ලෙකුයි උන්දෙන්නට හොදටම බනිනවා. මට බනින්නෙ මොකටද කියලා තේරුනේ තප්පර ගානක් කතාව අහන් ඉන්නකොට. මුන්දෙන්නගෙ ලව් හුටපටයක් අහුවෙලා. මන් බලන් ඉන්නවා සරත් සර් දැක්කා. මන් හිතන්නෙ ඕනවට වඩා ඒක දිහා බලන් ඉන්න ඇති. ඒක සරත් සර්ට තේරෙන්න ඇති.
සරත් සර්- ආ… නිපුනි මිස් ඇයි මේ පැත්තෙ.
නිපුනි මිස්- ආ.. නැ සර් මගෙ මේ පොඩි වැඩ වගයක් තියෙනවා කරගන්න. මන් මේ ආවේ මේ කාමරේ ටිකක් නිදහස් නිසා මේකට වෙලා ඒ ටික කරගන්න පුලුවන්ද බලන්න.
සරත් සර් – ආ.. ඒකට මොකද මිස් එන්න ඇවිත් කරගන්න.

මමත් ඇතුලට ගිහින් වාඩි උනා. අර ලමයි දෙන්නත් ඉන්නවා බලාගෙන. සර් ආයෙ ඒ ලමයි දෙන්නට බැනලා යන්න කිව්වා පංතිවලට. සර් මන් දිහා බලලා පොඩ්ඩක් හිනාවෙලා අර ලමයිදෙන්නට ආපහු කතා කරා. එ වෙනකොටත් ඒ ලමයි දෙන්නා දොරෙන් එලියට ගිහිනුත් ඉවරයි. අයේ ඒ ලමයි දෙන්නා හිමීට කාමරේ ඇතුලට ආවා. සර් කිව්වා. “නෑ තමුන්ලා පංතිවලට යන්න ඕන්නැ දෙන්නම මෙතන දගහගෙන අත් උස්සගෙන ඉන්නවා මේ පීරියඩ් එක ඉවරවෙනකන්.එහෙම කියලා සර් මන් දිහා බලලා අමුතු හිනාවක් දැම්මා. ඒ ලමයි දෙන්නම මූනට මූන බලාගෙන ඉදලා සර් දිහාත් බැලුවා. “ඇයි තමුසෙලට මන් කිව්ව එක තේරුන්නැද්ද” කියලා සර් සැරෙන් ඇහුවා.
ඒ ලමයි දෙන්නා මන් ඉස්සරහ හිමීට දණගහලා අත්දෙක ඉස්සුවා. “තමුසෙල දෙන්නා ඔහොම ඉන්න ඕනෙ මේ පීරියඩ් එක ඉවරවෙලා මන් එනකන් මේ රූම් එකට තේරුනාද කියලා ඇහුවම ඒ ලමයි දෙන්නා ඔව් කියන්න වගේ ඔලුව හෙල්ලුවා. “හරි නිපුනි මිස් මන් යනවා මට දැන් 10 පංතිය. මිස් ඉදලා වැඩ ටික කරගන්න. මුන්දෙන්නා හෙල්ලුනොත් හරි මට ආපුවම කියන්න කියලා” මට අමුතු හිනාවකුත් දාලා ගියා. දැන් මන් ඉදගෙන මගෙ වැඩේ කරනවා. මගෙ ඉස්සරහා අර ලමයි දෙන්නා දණගහගෙන අත් උස්සන් ඉන්නවා.

ඇත්තටම මට දැන් මගෙ වැඩේ කරනවට වඩා බැලෙන්නෙම අර ලමයි දෙන්නා දිහා. ඇත්තටම මට එහෙම ඒ ලමයි දෙන්නා දණගහගෙන අත් උස්සන් ඉන්නකොට මොකද්දෝ කියාගන්න බැරි අමුතු සිතුවිල්ලක් එනවා. ඒක නිකන් මන් ඒ දඩුවම් විදින එක විදිනවා වගේ. නිකන් මන් ඒ දඩුවම විදිනවා වගේ. මටත් මෙහෙම ඉස්කෝලෙ ලමයෙක් වගේ දඩුවම් විදින්න තිබුනනන් කියල හිතෙනවා වගේ හැගීමක්. සමහරවිට ඒක නිසා වෙන්නැති මට නිතරම ඉස්කෝලෙ ලමයෙක් දඩුවමක් විදිනකොට ඉබේටම ඒ දිහා බැලෙන්නෙ. ඇත්තටම මට ඒක කෙරෙන්නෙ මටත් නොදැනීමමයි. මටත් හිතාගන්න බැ මට මේ වගේ ආසාවක් කොහෙන් කොහොම ආවද කියලා. මට ඉතින් ඒ උනාට ඉස්කෝලෙ යනකාලෙනන් මෙහෙම දෙයක් දැනිලා නැ. ඇත්තටම දැනුන්නැද්ද එහෙම නැත්තන් මට ඒක ගැන වැඩිය තේරුන්නැද්ද.
මොකද ඉතින් ඉස්කෝලෙ කාලෙ කියන්නෙ දඩුවම් වලින් අඩු කාලයක්නන් නෙමෙයිනෙ. ඇත්තටම මන් ඉස්කෝලෙ කාලෙදිත් ඕනතරන් දඩුවම් විදලා තියෙනවා. හැබැයි ඉතින් මගෙම වැරදිවලටනන් නෙමෙයි එහෙම දඩුවම් විදලා තියෙන්නෙ. ඇත්තටම මන් වැඩියෙන්ම දඩුවම් විදලා තියෙන්නෙ 10 – 11 වසරවල් වල. ඒ කාලෙ අපේ පංතිබාරව හිටියෙ සර් කෙනෙක්. ටිකක් සැරයි සර්. සර්ගෙ නීතියක් තිබුනා පංතියේ කවුරුහරි වැරැද්දක් කරොත් මුලු පංතියම ඒකට වගකියන්න ඕනෙ. ඉතින් ඒක නිසා දඩුවමත් මුලු පංතියටම හම්බෙනවා. ඒකනිසා අපි ඇත්තටම ඒ සර්ගෙ පීරියඩ්වල ගොඩක් වෙලාවට හිටියෙ එක්කො හිටගෙන නැත්තන් පංතිය ඉස්සරහ දනගහගෙන නැත්තන් ඉන්නතැනම අත් උස්සන්. සමහර දවස්වලට ඩබල් පීරියඩ් එහෙම තියෙනකොට ඉතින් නියමයි ඇයි ඉතින් එදාට ඒ පීරියඩ් දෙකම දඩුවම් තමයි. පාඩම කියල දෙනකන් අත් උස්සන් ඉන්න ඕනෙ නැත්තන් පොත් ඔලුව උඩ තියාගෙන දණගහගෙන පාඩම අහගෙන ඉන්න ඕනෙ.

ඊටපස්සෙ ලියනකොට තමයි නැගිටින්න පුලුවන් ඒකත් ඉතින් තමන් ඉන්න තැන හිටගෙන ලියන්න ඕනෙ. වැඩිය දෙයක් ලියන්න නැත්තන් එහෙම පංතිය ඉස්සරහ දණගහගෙනම ලියන්න ඕනෙ. ලියලා ඉවර උනගමන් ආපහු පරණ දඩුවමට යන්න ඕනෙ. ඒ කියන්නෙ අත් උස්සන් ඉන්න ඕනෙ නැත්තන් පොත් ඔලුව උඩ තියාගෙන දණගහන් ආපහු පාඩම අහන් ඉන්න ඕනෙ. ඒකනිසා අපි ඒ අවුරුදු දෙකම ඒ සර්ගෙ පීරියඩ්වල වැඩියෙන්ම ඉදලා තියෙන්නෙ ඉතින් එක්කො අත් උස්සන් එහෙමත් නැත්තන් ඉතින් පොත් ඔලුව උඩ තියාගෙන දණගහගෙන තමයි.
ඇත්තටම මටනන් දැන් මගේ වැඩේ කරන්නම බෑ හැමතිස්සෙම බැලෙන්නෙ අර ලමයි දෙන්නා දිහාමයි. හොදවෙලාවට මේ ලමයි දෙන්නා බිම බලාගෙමයි ඉන්නෙ ඒකනිසානන් ඒ ලමයින්ට මන් එයාලා දිහා බලනවා

කියලා ගානක්නැ. සරත් සර් මට බලන්න කියල ගියනිසා වෙන්න ඇති මේ ලමයි දෙන්නා හෙල්ලෙන්නෙවත්නැතුව අත්දෙක උස්සන් දණගහගෙන ඉන්නවා. කෙල්ල තරමක් සුදු ලස්සන කෙල්ල ලස්සනට ඇග එහෙම තියෙනවා. හොදට පිරුණු තන්දෙකක් එහෙම තියෙන්නෙ. මන් හිතන්නෙ කොහොමත් සයිස් 36වත් වෙන්නැති. සුදු ගවුම ටිකක් ඉනෙන් උඩ හිරට තියෙන්නෙ. ඒ නිසා හොදට තන්දෙක ගවුමට හිරවෙලා ලොකුවට පේනවා. ඒ වගේම කෙල්ලටනන් දැන් ටිකක් දාඩියත් දාලා. අත්දෙක උස්සන් ඉන්න නිසා මට පේනවා කෙල්ලගෙ සුදු ගවුමෙ කිහිලි දෙක යට ලොකු දාඩිය පැල්ලන් දෙකක් තියෙනවා. ඒකෙන් කෙල්ලගෙ අමුතුම ලස්සනක් පේනවා. සුදු ගවුමෙ කිහිලි දෙකේ පේන ලොකු දාඩිය පැල්ලන් දෙක එක්ක මෙහෙම මගෙ ඉස්සරහා අත් උස්සන් දණගහන් ඉන්නවා ඇත්තටම මේකෙන් මගෙ හිත ඇතුලෙ තියෙන මොකද්දෝ ආසවක් එලියට එන්න හදනවා කියලනන් තේරෙනවා. මේ දේවල් හිත හිත ඉන්නකොට බෙල් එක ගහන සද්දෙත් ඇහුනා. ඒ කියන්නෙ පීරියඩ් එක ඉවරයි. අයියෝ මන් කරන්න ගත්ත වැඩේනන් එහෙම්මමයි. පටන්ගත්ත තැනමයි. මොනවා කරන්නද ඉතින් දැන් class එකක් තියෙනවනෙ. මේටික ඉතින් පස්සෙවත් කරනවා. අර ලමයි දෙන්නත් තාම ඉන්නවා. දණගහගෙන අත් උස්සන්. එතකොටම සරත් සර් ආවා කාමරේට.

සරත් සර්- ආ.. නිපුනි මිස් යන්නද දැන් පංතියක් තියෙනවද…
නිපුනි මිස්- ආ.. ඔව් සර් මට දැන් 8 පංතියක් තියෙනවා.
සරත් සර්- හරි මිස් වැඩ ටික ඉවර කරගත්තද.. ම්…
නිපුනි මිස්- අනේ සර් ඉවරකරගන්න බැරි උනානෙ. තව ටිකක් තියෙනව.
සරත් සර්- ආ එහෙමද මිස් ම්ම්ම්…
සරත් සර් අමුතු හිනාවක් දාගෙන මන් දිහා බැලුවා. “හා දැන් තමුන් දෙන්නත් යනව පංතිවලට” කියලා සැරෙන් කිව්ව. ලමයි දෙන්නත් ටක්ගාලා නැගිටලා කාමරෙන් එලියට ගියා. “අයියෝ නිපුනි මිස්ට බධාවක් උනාද දන්නෑ මන් මේ ලමයි දෙන්නෙක් දණගස්සලා ගියනේ නේද” කියලා ඒක සරත් සර් කිව්වෙ මහ අමුතු තාලෙකට. මට හිතුනා සර්ට මගෙ හිතේ තියෙන දේ තේරෙනවත්ද කියලා. සමහරවිට කියන්නබෑ තේරුනාද කියිලා මොකද සරත් සර්ට අපිට වඩා අත්දැකීම් තියෙනවනෙ. එතකොටනන් මට ටිකක් ලැජ්ජාවකුත් ආවා. “ආ..ආ.. සර් මන් යන්නන් නැත්තන් පරක්කු උනොත් ලම්යි ටික එලියට පැනලා දගලන්න ගන්නවා.

සරත් සර්- ආ එහෙම උනොත් නිපුනි මිස් ලමයි ටික අරගෙන එන්නකො මන් ලගට මන් දෙන්නන් කට්ටියටම හොද දඩුවමක් මිස් ඉස්සරහම.
සරත් සර් එහෙම කිව්වමනන් මගෙ පපුව වේගෙන් ගැහෙන්න ගත්තා සර්ට මොකක්හරි මගෙ අමුත්තක් ඇත්තටම තේරිලාවත්ද කියලා. “ආ. හ්..ආ.. මන් යන්නන් සර්” කියලා මන් ටක්ගාලා පංතියට ගියා. ඇත්තටම ම්ට පංතියට ගිහිනුත් පාඩමට අවධානය හරියට යොමු කරන්න බැරි උනා. මගෙ ඔලුවෙ වැඩ කරේම සර් කියපු වචන ටික ඇත්තටම සර්ට මගෙ මොකක්හරි අමුත්තක් තේරිලාද. නැත්තන් සර් නිකන්ද එහෙම කිව්වෙ. කොහොමහරි ඒ පීරියඩ් එකත් ඉවරවෙන්න බෙල් එක ගැහුවම මන් ලම්යින්ටත් ආයුබෝවන් කියලා ස්ටාෆ්රූම් එකට ගියා. එතකොට ඉස්කෝලෙ අරෙනකොට කියන ගාතා ටික දැම්මා. අනිත් ගුරුවරු පිටත්වෙලා ගියා මන් ටිකක් ඉදගෙන හිටියා ස්ටාෆ් රූම් එකේ. ඒ වෙලාවෙත් මගෙ ඔලුවෙ වැඩකරන්නෙම සර් කිව්ව එක. “ආ නිපුනි මිස් අද ගෙදර යන්නැද්ද කල්පනා කර කර ඉන්නෙ” කියන සද්දෙ ඇහෙනකොටයි මන් පියවි සිහියට ආවෙ. ඇවිත කවුද කියලා බලනකොට සරත් සර්. “ආ.. නැ සර් යන්න ඕනෙ මන් මේ ටිකක් මහන්සියට ඉදගෙන හිටියා ටිකක්” කියලා කිව්වම “මහන්සියියි…”” කියල සර් අර කලින් දාපු බැල්මම දැම්මා ආයෙත්. “ආ නැ සර් මේ ලමයින්ට කෑ ගහලා දන්නැද්ද ඉතින්” කියල මන් ෂේප් වෙන්න වගේ කිව්ක්වා. “ආ එහෙමද අපරාදෙ ඉස්සෙල්ල මිස්ට වඩ ටිකත් ඉවරකරගන්න බැරි උනා නේද අර ලමයිදෙන්නෙක් නිසා.” කියලා කිව්වා. “ආ ඒකට කමන්නෑ සර්.වරදක් කරානන් ඉතින් දඩුවම් දෙන්නත් ඕනෙනෙ කියලා මන් කිව්වා. “උන් දෙන්නා හෙල්ලුනේවත්නැ නේද මිස් මිස් හොදට බලගත්තා නේද” කියලා සර් පොඩි හිනාවක් දැම්මා. ඇත්තටම මටනන් දැන් සැකයි සර්ට තේරිලාද කියලා. ” ඔව් සර් සර් කියපු විදිහටම අත් උස්සන් දණගහන් හිටියා පීරියඩ් එකම හෙල්ලුනේවත්නැ” කියලා මමත් කිව්වා. “ඒකතමයි මන් දන්නවනෙ මිස් බලාගන්නවා කියලා ඒකයි මන් මිස්ට ඒ ලමයිව දාලා ගියෙ හොදට බලාගන්න.” මම ඒකට නිකන් හිනාවක් දැම්මා විතරයි. ඊට පස්සෙ අපි දෙන්නා ටිකක් කතා කර කර ඉදලා ඉස්කෝලෙන් ගෙදර යන්න පිටත් උනා.

පහුවදා මට ඇහරෙනකොටත් ටිකක් පරක්කු උනා 6ත් පහුවෙලා. කලින් දවසෙ සරත් සර් කිව්ව දේවල් එක්ක මගෙ ඔලුවට එක එක ඒවා ආවා. ඉතින් කලින් දවසෙ හවස්වරුවෙම ඒව ගැන හිත හිත තමයි කාලය ගත උනේ. කොහොමහරි මන් ඉක්මනට ලෑස්තිවෙලා ඉස්කෝලෙට යන්න පිටත් උනා. කොහොමහරි 7ත් පහුවෙලා. මේ වෙලාවට ඉතින් බස්වල යන එක ලේසි වැඩක්නෙමෙයි කියලා ඔයාලා දන්නවනෙ.
අම්මෝ සෙනග පිරිච්ච බස් එකක් ආවා පාරට එනකොටම මොනව කරන්නද ඉතින් පරක්කුත්වෙලා නිසා බස් එකට නැගලා සෙනග අස්සෙන් රිංඅගෙන ගිහින් මැද හරියෙන් හිටගත්තා. සෙනගත් වැඩිනිසා මන් එක අතකින් සීට් එක අල්ලගෙන අනිත් අතින් උඩ පොල්ල අල්ලගත්තා. මෙහෙම ටික දුරක් යනකොට මට තේරෙනවා මන් උඩ පොල්ල අල්ලන් ඉන්න අත පත්තෙන් තනේ ටික ටික තදවෙනවා. මන් ඉතින් සෙනග නිසා කවුරුහරි තදවෙනවා ඇති කියලා හිතුවෙ. ඒ උනාට විනාඩි 10ක් විතර යනකොට මට තේරෙනවා තව වැඩියෙන් මගෙ තනේ මිරිකෙනවා කියලා. මන් ටිකක් හැරිලා බලනකොට අවුරුදු 25ක විතර කොල්ලෙක් කොහෙහරි වැඩකට යනකෙනෙක් අත ටිකක් නමාගෙන වැලමිට හරිය මගෙ තනේට තද කරනවා. මන් එයා දිහා බැලලා ආයෙ ඉස්සරහ බලාගත්තා. මන් සද්ද නැති හින්දා කොල්ලා දැනගත්තා ඒක කොල එලියක් කියලා. ඇත්තටම මට මුකුත් කියන්න හිතුන්නැ මොකද මටත් මේක නුපුරුදු දෙයක් නෙමෙයිනෙ. බස් එකේදි මේ මගෙ තනේ මිරිකපු පලවෙනි එක්කෙනත් නෙමෙයිනෙ.

බස් එකේ පේලි තුනකට හිටන් ඉන්නෙ මන් ඉන්නෙ මද පේලියේ අර කොල්ලා මට පිටිපැස්සෙ. මන් දකුණු අත උස්සන් තමයි උඩ පොල්ල අල්ලන් හිටියෙ. කොල්ලා මගෙ දකුණු අතපැත්තෙ ඉදලා වම් අත පැත්තට ආවා. කොල්ලත් වම් අතින් උඩ පොල්ල අල්ලගත්තා. ටිකවෙලාවක් යද්දි මට තේරෙනවා අතක් මගේ තනේ උඩින් තිබ්බා. මන් දන්න්වා දැන් මේ කොල්ලා තමයි කියලා. විනාඩියක් විතර කොල්ලා තනේ උඩින් අත තියන් ඉදලා එකපාරටම තනේ මිරිකුවා. මට ඉබේටම ඒ පැත්ත බැලුනම කොල්ලා පොඩි හිනාවක් දැම්මා. කොල්ලා කියනවා අනිත අතත් උස්සලා උඩ පොල්ල අල්ලගන්නලු. මන් ඉතින් කොල්ලගෙ මූණ දිහාම බලන් හිටියා. “අනේ pl”z කියලා කිව්වා. මමත් ඉතින් වම් අතත් උස්සලා උඩ පොල්ල අල්ලගතා. මෙන්න එකපාරටම මූ අනිත් අතින් මගෙ අනිත් තනෙත් අල්ලගත්තා. කොල්ලා දැන් මගෙ තන්දෙක මිරිකගෙන ඉන්නෙ. මේ අතරේ ඉස්කෝලෙ ලගටම ඇවිත් මන් ටක්ගාලා බහින්න ලෑස්තිඋනා එතකොට තමයි ඒ කොල්ලා තන්දෙක අතේරියෙ. මාත් කොල්ලට පොඩි හිනාවක් දාලා බස් එකෙන් බැස්සා. ඉස්කෝලෙ පටන් අරන්. උදේ රැස්වීමත් පටන් අරන් පාරට ඇහෙනවා. මන් ඉක්මනට ඉක්මනට ඉස්කෝලෙ පැත්තට ඇවිදන් ගියා.

උදේ ඉදන්ම කලබලෙන් ඉක්මනට ඉක්මනට ආපු නිසා හොදටම දාඩියත් දාලා මූනදෙපැත්තෙන්ම දාඩිය වැක්කෙරෙනවා තේරෙනවා මට. මන් ගේට්ටුවෙන් ඇතුල්වෙනකොටම මට දැක්කදෙයින් ආවෙමත් හිත කැලබෙන්න ගත්තා. පරක්කුවෙලා ආපු ලමයි කට්ටියක් ඉස්කෝලෙ අතුලෙ ගේට්ටුව ලග දනගහගෙන තමන් ගෙ බෑග් එක ඔලුව උඩ තියාගෙන ඉන්නවා. ඇත්තටම මගෙ යටිහිත ආයෙම ක්රියාත්මක වෙන්න ගත්තා. එතන පිරිමි ලමයි දහදොලොස් දෙනෙකුයි ගෑණුලමයි හත් අට දෙනෙකුයි වගේ හිටියා. ඇත්තටම මගෙ හිතේ තිබුන ආසව මේක දකීමෙන් තවත් වැඩි උනා. “ආ නිපුනි මිස් අද පරක්කුවෙලා” කියාගෙන සරත් සර් මට කතා කරා. ඇත්තටම සර්ට මුකුත් වෙනසක් නොපෙන්වා “අනේ ඔව් සර් අද නැගිටින්න ටිකක් පරක්කු උනානෙ. ” කියාගෙන මන් ටක්ගාලා පොත අත්සන් කරලා එන්න ගියා. මන් සර්ට හොරෙන් ආපහු සරයක් අර දණගහන් ඉන්න ලමයි දිහා බලලා ඔෆිස් එකට ගිහින් පොත අත්සන් කරලා ස්ටාෆ්රූම් එකට ගියා බෑග් තියන්න. මන් ටිකක් මහන්සිත් නිසා කලබලෙන් ආපුනිසා කොන්ඩෙ අවුල්වෙලාද කියලා බලන්නත් එක්ක බිත්තියේ ගහලා තිබුන කණ්නාඩියෙන් මූන බලලා මූණට දාලා තිබුන දාඩිය ලේන්සුවෙන් පිහදාගෙන අත්දෙකෙන් ඔලුවෙ මුල ඉදන් පිටිපස්සට අතගාගෙන ගිහින් කොන්ඩෙ හැදුවා.

ඒ වෙලාවෙ තමයි මම දැක්කෙ මගෙ කොලපාට හැට්ටෙ කිහිලි දෙක යට ලොකුවට දාඩිය පැල්ලන් දෙකක් තියෙනවා. ඇත්තටම මට අද වෙනදටත් වඩා දාඩිය දාලා. කිහිලි යට ලොකු දාඩිය පැල්ලන් දැක්කම මට අමුතු හැගීමක් දැනුනා. ඒකෙන් මගෙ අමුතු හොට් ලුක් එකක් පෙනුනා. මන් තව ටිකක් අත්දෙක උස්සන් බලාගෙන හිටියා. මෙහෙම තප්පර ගානක් බලන් ඉදලා මන් අත්දෙක පාත දැම්මා කවුරුහරි දකියි කියලා. අදනන් මට රැස්නීමට යන්න හිතදෙන්නෙම නැ. මට හිතෙන්නෙම අද ගේට්ටුව ලගට යන්න. මොකද එතනට ගියොත් මට අර ලමයි දණගාහන් ඉන්නවා බලන්න තිබුනා. ඒ උනාට සරත් සර් මොනවා හරි හිතයිද. මගෙ හිත් මගෙන් අහන්න ගත්තා. කමන්නැ ගිහින් බලනවා. මේ වගේ හොද චාන්ස් එකක් කලාතුරකින්නෙ එන්නෙ කියලා හිතලා මම ගියා ගේට්ටුව පැත්තට.
මන් යනකොටම තවත් ගෑණු ලමයි දෙන්නෙක් ආවා පරක්කුවෙලා සරත් සර් ඒ දෙන්නටත් ගේට්ටුව ලග දණගහගෙන බෑග් ඔලුව උඩ තියාගන්න කිව්වා. ඉතින් කෙල්ලො දෙන්නත් දගහගෙන බෑග් ඔලුවෙ තියාගත්තා. එක කෙල්ලෙක්නන් ඉහින් කනින් ඩාඩිය පෙරාගෙන හිටියෙ. කෙල්ලගෙ සුදු ගවුම දාඩියට තෙමිලා ඇගටම ඇලිලා.

ඉනෙන් උඩ සුදු ගවුමෙ පිට ඇගටම ඇලිලා. හරියට වතුර එකක් ගහලා වගේ. බෑග් එක ඔලුවෙ තියාගෙන අත්දෙක උස්සලා අල්ලන් ඉන්න නිසා මට පේනවා කෙල්ලගෙ කිහිලි දෙකේ ලොකු දාඩිය පැල්ලන් දෙකක් තියෙනවා. “ආ නිපුනි මිස් අද රැස්වීමට ගියෙ නද්ද. ” කියලා අහනකොටයි මට සරත් සර් දිහා බැලුනෙ. ” ආ.. නැ සර් මන් මේ ගියෙ නැ අද පරක්කුත් උනානෙ. ඉතින් මේ පැත්තට ආව” කියල නිකන් කිව්වා. සර් මගෙ ලගට ඇවිත් ඉස්සරහ බලන් කියනවා “ඒකනේන්නන් අපරාදෙ පරක්කුවෙලා එන ටීචර්ස්ලවත් ගේට්ටුව ලග දණගස්සන්න තිබුනෙ” කියලා සරත් සර් හිනා වෙවී කිව්වා. ඒකටනන් මගෙ ඇස් උඩ ගියා. ” අනේමන්දා සරුත් කියන කතා” කියලා මන් හිනාවෙලා බිම බලාගත්තා. ඇත්තටම මට හිතාගන්න බැරිඋනා සර් මේ වගේ කතා කියන්නෙ ඇයි කියලා. සර් මේකෙන් මොකක්හරි අදහස් කරනවවත්ද. ඒ උනාට මට මේ ලැබිච්ච අවස්තාව මගාඑරවගන්න කොහෙත්ම උවමනවාක් තිබුන්නැ. ඒකනිසා මන් කොහොමහරි සර්ට හොරෙන් ලමයි දණගහන් ඉන්න එක දිහා බලන් හිටියා.

සරත් සර්- මේ ලමයින්ට කොච්චර දඩුවම් කරත් වැඩක්නැ මිස් හැමදාම එකම වැරැද්ද කරනවා.
නිපුනි මිස්- ඒකතමයි නේද සර් ලමයි ආසාවට වැරදිකරලා දඩුවම් විදිනවද මන්දා.
සරත් සර් මන් දිහා අමුතු බැල්මක් දාලා හිනා උනා. එතකොටනන් මට හිතුනෙ සර්ට මන් කිව්ව එක තේරිලා ද කියලා. මන් ටක්ගාලා “න්..න් නෑ සර් මන් කිව්වෙ මේ ලමයි ඉතින් සැරයක් දෙකක් උනාමවත් තේරුම්ගන්න එපැයි සර්.” කියලා මන ගැලවෙන්න වගේ කිව්වා.
සරත් සර්- ආ… එහෙමද මිස් කැමැත්තෙනුත් දඩුවම් විදින අය ඉන්නවද දන්නැනෙ නේද මිස් කිව්ව එක ඇත්ත වෙන්නත් පුලුවන් නේද

කියලා සර් හිනා වෙවී මන් දිහා බැලුවා. ඒයි ඒයි මොකද ඔය තමුන් දෙන්නගෙ කතාව යකෝ මුන්ට දඩුවමක් දීලවත් නිෂ්ශබ්ධව ඉන්නනෙ. කට්ටියම මෙතන ඉදන් අන්න අතෙන්ට දනගාගෙන ගිහින් ආයෙ මෙතෙන්ටම එනවා. කටවහන් ඉන්නබෑනෙ. ඒක නිසා කට්ටියම දඩුවම් විදිනවා.” කියලා සර් කිව්වා.ලමයි කීපදෙනෙක් බෑග් බිමින් තිබ්බා එතකොටම සර් කිව්වා ” ඒයි ඒයි කවුද කිව්වෙ තමුන්ලට බෑග් බිම තියන්න කියලා බෑග් එක උස්සලා ඔලුව උඩ තියාගෙනමයි දණගාන්න ඕනෙ. ” කියලා ටිකක් සැරට කිව්වා. ආපහු අර ලමයි ටික බෑග් ඔලුව උඩ තියන දාණගාන්න ගත්තා. අම්මෝ වැලි පොලොවෙ කෙල්ලොයි කොල්ලොයි දෙගෙල්ලොම දණගානවා. මේක දැකලා මාව තවත් ටිකක් ඇවිස්සුන එකයි එකයි උනේ ම්ම්ම් මේකනන් මාරම සීන් එකක. “ආ මි මිස්ට ඊයෙ අර ඉවරකරගන්න බැරි උන වැඩටික ඕන්නන් අද මගෙ කාමරේට ඇවිත් කරගන්න. ” කියලා සර් කිව්වම ” අනේ තෑන්ක්ස් සර් එහෙනන් මට උදේ පීරියඩ් හතරම ඕෆ් මන් එහෙනන් එන්නන් සර්” කියල කිව්වා .මොකද ඒ ටික අදවත් ඉවරකරන්න ඕනෙනෙ ඒකෙ මේ ඇගයියිම් වාර්තා එහෙමත් තිබුනා හදන්න.

“ආ.. එන්න මිස් ඇවිත් කරගන්න. ඊයෙත් ඉතින් බැරි උනානෙ ඉතින්” කියලා සර් කිව්වා. අම්මෝ ඒ අතරෙ අර ලමයි ටික දණගාගෙන
ආපහු ගේට්ටුව ලගට එනවා. කෙල්ලන්ටනන් හොදටම මහන්සි පාටයි අයි ඉතින් කෙලින්ම දනිස් දෙක පොලොවෙ වදිනවනේ. මන් දැක්කා කෙල්ලංඑ මූනෙම්ම අමාරුබව. කොල්ලන්ටනන් එච්චර අමාරුන මොකද දිග කලිසන්නෙ ඇදලා තියෙන්නෙ. කට්ටියටම හොදටම දාඩියනන් දාලා. කෙල්ලංඑ ඉනෙන් උඩ සුදු ගවුම දාඩියට හොදටම තෙමිලා ඇගටම ඇලිලා. කොල්ලංඑත් එහෙම්මම් තමයි ඉතින්. කොහොමහරි ඔහොම යනකොට රැස්වීම ඉවර උනා. සර් අර ලමයි ටිකත් යැව්වා පංති වලට. “යන් මිස් මන් කාමරේ ඇරලා දෙන්නන්” කියලා සර් ගියා.

මමත් ඉතින් ස්ටාෆ් රූම් එකට ගිහින් බෑග් එකත් අරන් සර්ගෙ කාමරේට ආවා. මන් කොහොමහරි කාමරේ ලගට යනකොට සර්ට තරහ ගිහින් ඉන්නවා. මන් ගිහින් “මොකද සර් තරහගිහින්” කියලා අහුවම සර් කියනවා ” නෑ මිස් බලන්නකො අද මේ කාමරේ ලග අතුගාන්න හියෙන්නෙ 11 වසරෙ ගෑණුලමයින්ට. මුන් ඒක කරලනෑනෙ. මේව බලන්න ශිෂය කායිකාවොත් ඉන්නවා කවුරුත් හරියට වැඩක් කරන්නැ. ඉතින් කොහොමද මෙහෙම ලමයි ලොකුවෙලා ඉස්සරහට පිලිවෙලට රස්සාවක් කරගෙන ජීවත් වෙන්නෙ. ” කියලා සර් ටිකක් තරහින් කිව්වා. හරි හරි මිස් ගිහින් වැඩ ටික කරගන්නකො” කියලා කිව්වා. මමත් ඉතින් කාමරේට ගිහින් ඉදගත්තා. මන්නන් දැනගත්තා අදනන් කෙල්ලො ටික ඉවරයි කියලා.

ඒ එක්කම මගෙ හිතට ආවෙ ඒ කියන්නෙ අදත් මට වැඩ කරන්න බැරිවෙයි වගේද යන අදහසයි. විනාඩි 10ක් විතර යනකොට ගෑණුලමයි පස්දෙනෙක් ආවා. එක ලමයෙක්නන් 12 වසරෙ එයා තමයි මේ ලමයින් ගෙ වැඩ බලන්න ඕන ශිෂය නයිකාව. ඒ ලමයි ආපුගමන් සර් හොදටම බැනගෙන බැනගෙන ගියා. අතුගාපුනැති එකට. ඊටපස්සෙ සර් කියනවා ඉන්නවකො තමුසෙලාට මන් ජීවිතේට අමතක නොවෙන්න දඩුවමක් දෙන්නන් කියල අර 11 වසරෙ කෙල්ලො හතර දෙනාට කිව්වා වටේම තියෙන කොල රොඩු ටික අතින් ඇහිදින්න කියලා. ඊටපස්සෙ අර ශිෂය නායිකාවට කිව්වා තමුන් මේ කුණුබාල්දිය උස්සන් ඔහොම්මම එලියෙ දොරකඩ දණගහනවා කියලා. කෙල්ලත් ඉතින් ඔලුව පාත්කරන් අවිත් කාමරේ තිබුන කුණුබාල්දිය අරගෙන එලියට ගිහින් ඒකත් උස්සන් දොරකඩ ඉස්සරහ දනගැහුවා. අනිත් කෙල්ලො ටිකත් කුණුටික අතට එකතු කරගත්තහම හරි තමුනුත් මෙයාගෙ දෙපැත්තෙන් දෙන්නා දෙන්නා දණගහනවා කුණු ටිකත් හොදට උඩටම උස්සගෙන කියලා. අනේ ඉතින් අර ලමයි හතරදෙනාත් ශිෂයනායිකාවගෙ දෙපැත්තෙන් දණගැහුවා. මට ඉතින් මේ සිද්දි පේනකොට අදත් වැඩ කරන්න හම්බෙන එකක් නෑ කියලා හිතුනා. තමුසෙලා මේ පීරියඩ් එක ඉවරවෙනකන්ම මෙහෙම දණගහගෙන ඉන්නඕනෙ. කියලා කිව්වා. සර් කාම්රේට ඇවිත් කියනවා. මිස්ට අදත් වැඩ ටික ඉවරකරගන්න බැරිවෙයිද මන්දා කියලා. ඒ කියපු එකටනන් මගෙ ඇගත් එක්කම සීතල උනා. මමත් ඉතින් ගැලවෙන්න වගේ “නෑ සර් අදනන් කොහොමහරි ඉවරකරන්න ඕනෙ කියලා කිව්වා. “හා හා මිස් එහෙනන් ඉවර කරගන්නකො මට දැන් class එකක් තියෙනවා. මන් ගිහින් එන්නන් කියලා ගියා. දැන් ඉතින් මට බැලෙන්නෙම එලියාර ලමයි පස්දෙනා දගහන් ඉන්න දිහාමයි. අඩත් මට වෑ කරන්න හම්බෙන්න කියලනන් විශ්වාසයි. මෙහෙම ඉතින් මන් දෙලොවක් අතර තනිවෙලා ඉන්නවා. සරෙන් සැරේ ඒ පැත්තම බැලෙනවා.

මේ විදිහට ඊයෙ වගේම මගෙ කාලෙ අදත් නිකන්ම ගෙවිලා ගියා. බෙල් එක ගහනකොටයි මතක් උනේ පලවෙනි පීරියඩ් එකත් ඉවර උනා නේද කියලා. විනාඩි පහක් විතර යනකොට සර් ආවා කාමරේට ඇවිත කිව්වා අර ලමයින්ට යන්න කියලා. කෙල්ලො පස්දෙනා ටක්ගාලා නැගිටලා ගියා. ආ…ආ.. මොකද නිපුනි මිස් මේ තාම වැඩ ටික කරන්න ගත්තෙ නැද්ද. කියනකොට තමයි මටත් මතක් උනේ මන් මුකුත්ම කරේ නෑ නේද කියලා. ආ.. නැ සර් මගෙ මේ ඔලුව ටිකක් කැක්කුමයි වගේ ඒකයි ටිකක් හිටියෙ කිව්වා මමත් නිකන් ශේප් වෙන්න ඕන නිසා. ආආ මිස් පැනඩෝල් දෙකක් දෙන්නද කියලා සර් ඇහුවම මන් කිව්වා නැ සර් මේක ඇරිලා යයි කියලා. එක තමයි මමත් මේ අදත් ලමයි ගෙනත්දාලා බාධාකරානෙ නේද මිස් කියලා ඇහුවා. මිස් මට දැන් ඩබල් පීරියඩ් එකක් තියෙනවා මන් මේ පොතක් ගන්න ආවෙ. මිස් වඩටික කරන්න මන් යන්නන් කියලා ගියා. මාම් ඉතින් ආයෙ කල්පනා ලෝකෙට වැටුනා. අද උදේ ගේට්ටුව ලග ලමයි දගස්සලා තිබ්බා ඊටපස්සෙ දගෑව්වා. දැන් පලවෙනි පීරියඩ් එකේම කෙල්ලො 5දෙනෙක් මගෙ ඉස්සරහ දනගස්සලා තිබ්බා. ඉතින් මේවම මගෙ හිතට දැනෙන්න ගත්තා. මගෙ හිතේ තියෙන අමුතුම ආසාවක් මතුවෙනවා කියලයි මට දැන්නෙ.

මේවත් කියෙව්වද?

සර්පයා – 02 කොටස (NEW)

සර්පයා – 02 කොටස (NEW)

මෙය මවක් පුනක් අතර සිදුවන ෆෙම්ඩම් කතාවක් වේ.එවැනි කතාවකට අකමැති අය කියවීමෙන් වලකින්න.මෙය අතීශයෙන් වැඩිහිටියන් …

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *